Ο Πρόεδρος της Τουρκίας είχε εξαγγείλει πριν από καιρό την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί και ακολουθώντας την γραμμή που τον εξυπηρετούσε, το έπραξε. Επίσης, πριν από καιρό, έχει κάνει γνωστές τις προθέσεις του για γεωτρήσεις εντός του Ελληνικού θαλάσσιου χώρου και ευθεία αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας. Τέλος, δεν έχει κρύψει από κανέναν τις βλέψεις του για αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Πρέπει, να του αναγνωρίσουμε, ότι είναι συνεπής με τις εξαγγελίες του.
της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου
Στον αντίποδα, οφείλουμε, βλέποντας τα γεγονότα να εξελίσσονται, να ανατρέξουμε πρώτα απ’ όλα στα του οίκου μας. Άκουσε κάποιος αρμόδιος τις δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου; Ενημέρωσε τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες; Αξιολογήθηκαν αυτές οι δηλώσεις κατά τον ορθό τρόπο; Προβλέφθηκαν ενέργειες; Ή τρέχουμε απλώς πίσω από τα γεγονότα;
Εκ του αποτελέσματος, αποδείχθηκε περίτρανα, ότι σε όσα πιθανώς προβλέφθηκαν από πλευράς μας και όσα είχαμε ετοιμάσει, απλά απέτυχαν παταγωδώς. Πέραν του Υπουργείου Εξωτερικών πχ το Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν μπορούσε σε προγενέστερο χρόνο, να θέσει το θέμα των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς και του καθεστώτος που ισχύει γι’ αυτά; Κοινώς, μπορεί η κάθε χώρα αυτοβούλως, να ενεργεί επί των Μνημείων, έστω και για την αλλαγή του χαρακτήρα τους και της χρήσης τους;
Η Αγία Σοφία έχει πολλές παραμέτρους: είναι θρησκευτικό σύμβολο, είναι σημείο αναφοράς για πολλά θέματα, είναι το ορόσημο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και είναι αναπόσπαστο και σημαντικό κομμάτι της Ιστορίας μας.
Οι παγκόσμιες αντιδράσεις σε αυτή την εξωφρενική ενέργεια είναι μηδαμινές και όχι μόνο δεν αλλάζουν τίποτα επί της ουσίας αλλά, τουναντίον, δείχνουν τον ανοικτό δρόμο στην Τουρκία και για την συνέχεια της διαδρομής. Μιας διαδρομής, που κατά την διάρκεια της οποίας αν δεν αντιμετωπίσουμε σοβαρά το πρόβλημα, θα βγούμε ανεπανόρθωτα ζημιωμένοι.
Τι άλλο χρειάζεται να γίνει από πλευράς Τουρκίας, ώστε να κατανοήσουμε, ότι εννοεί πλήρως, όσα λέει; Ο αντίπαλος παίζει με «ανοικτά χαρτιά» και εμείς χάνουμε το παιχνίδι. Τόσα χρόνια ήμασταν απλοί παρατηρητές των εξελίξεων και συμπεριφερόμαστε, λες και αφορούσε άλλη χώρα και όχι την δική μας. Ποιος δεν θυμάται την αναδιοργάνωση και γιγάντωση της Τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας; Αν την συνδυάσουμε και με τις επιθετικές βλέψεις, οι οποίες άρχισαν να υλοποιούνται, βλέπουμε, ότι υπάρχει ακριβής συνέχεια λόγων και έργων. Δεν απαιτούνται μαντικές ικανότητες, για να μάθουμε το μέλλον. Επόμενος στόχος της Τουρκίας είναι η Χώρα μας. Θα την σταματήσουν οι ρηματικές ανακοινώσεις των Διεθνών Οργανισμών; Όσο την σταμάτησαν στην Κύπρο, στη Συρία ή τώρα στη Λιβύη. Θα την σταματήσει το μποϋκοτάζ στα προϊόντα της – αν γίνει; Ας μετρήσουμε σήμερα, πόσοι Έλληνες έχουν πάει για φθηνά ψώνια στην Τουρκία.
Πρέπει, να πάψουμε να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Ήμασταν και είμαστε τα «καλά παιδιά», τα οποία δεν έχουν πει «όχι» πουθενά και σε τίποτα. Σαν αποτέλεσμα έχουμε πάρει πολλά κτυπήματα στην πλάτη. Το χειρότερο δε, καλλιεργούμε ονειρώξεις και φαντασιώσεις περί της εικονικής ευδαιμονίας μας, με μοναδικό άγχος μας ποιος θα αναδειχθεί νικητής σε διαγωνισμούς τραγουδιών ή μαγειρικής ή μοντέλων ή ποιος θα κάνει την καλύτερη ανάρτηση φωτογραφίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Περί προετοιμασίας του λαού για όσα εθνικά σοβαρά είναι προ των πυλών, ουδείς αρμόδιος ασχολείται.
Είναι άμεση ανάγκη αφ’ ενός να αφυπνιστούμε και αφ’ ετέρου να αρχίσουν όλοι, να μας αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά.