Η Τουρκία, από την ‘’ανάγνωση’’ της διαμορφούμενης γεωπολιτικής στην ευρύτερη περιοχή της, ερμηνεύει ως ευνοϊκή για τα συμφέροντά της την συγκυρία και επιχειρεί να διευρύνει με πολεμικές συγκρούσεις και απειλές την επιρροή και τον ζωτικό χώρο της.
Η επαναλαμβανόμενη άποψη, δίκην προϊόντος υψηλής ανάλυσης, ότι η επιθετικότητά τηςπρος την Ελλάδα και Κύπρο εντάσσεται σε στρατηγική αποπροσανατολισμού της τουρκικής κοινής γνώμης λόγω αποτυχιών του στρατού της στα πεδία των μαχών με τους Κούρδους, αν δεν είναι σκόπιμη, σίγουρα είναι επικίνδυνα αφελής.
Του Σταύρου Γ. Μιχαηλίδη*
Η Τουρκία έχει καταλήξει ότι, για να ικανοποιήσει τις αυτοκρατορικού τύπου φιλοδοξίες της, πρέπει να ελέγξει το Αιγαίο.
Για χιλιάδες χρόνια ο γνωστός κόσμος βρεχόταν από την Μεσόγειο και η χώρα των μεγαλύτερων πολιτισμών, η Ελλάδα, από το Αιγαίο. Το Αιγαίο ήταν λίκνο του ελληνικού πολιτισμού και ‘’αρτηρία’’ της διασποράς του.
Αργότερα υπήρξε η θάλασσα της ρωμαϊκής κυριαρχίας, των Βενετσιάνων και των Γενουατών, ο κρίκος των παρευξείνιων κρατών με τις χώρες του κόσμου, ο ομφάλιος λώρος του εμπορίου Ανατολής και Δύσης.
Η Τουρκία γνωρίζει ότι, αν χάσει το παιχνίδι στην κυπριακή ΑΟΖ και τα κοιτάσματα αποδώσουν τα προσδοκώμενα, θα ακολουθήσουν τα κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης και του Ανατολικού Αιγαίου και η Ελλάδα θα καταστεί κυρίαρχη και ‘’κόρη οφθαλμού’’ στην διακίνηση των ζωογόνων για την Ευρώπη υδρογονανθράκων αδυνατίζοντας τον ρόλο της Τουρκίας ως ενεργειακού κόμβου για τα ρώσικα και αζέρικα ορυκτά καύσιμα.
Η Τουρκία επίσης γνωρίζει ότι, μια τέτοια προοπτική αποτελεί ταφόπλακα στον υπαρκτό μεγαλοϊδεατισμό της και ευοίωνη εξέλιξη για τον ελληνισμό και την Ελλάδα, προοπτική που δεν είναι εύκολο να αποδεχτεί και θα επιδιώξει με κάθε τρόπο να εμποδίσει.
Η τουρκική απειλή είναι υπαρκτή και επικίνδυνη, ενώ παράλληλα είναι μεγάλη η πρόκληση για τα ελληνικά συμφέροντα εφόσον την αντιμετωπίσουμε κατά πώς πρέπει.
Απαιτείται άμεσο κλείσιμο όλων των εσωτερικών προβλημάτων και διπλωματική εκστρατεία για την διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων μας τα οποία ανέκαθεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα της Ευρώπης.
Η Δύση γνωρίζει καλά την διαχρονική συμπεριφορά και τον καιροσκοπισμό της Τουρκίας, της Τουρκίας η οποία ποτέ δεν στάθηκε καθαρός σύμμαχός της. Γνωρίζει καλά η Ευρώπη πως η Τουρκία θα ‘’ξεσαλώσει’’ αν, εκτός από τον έλεγχο των ‘’Στενών’’ (Συνθήκη Montreux 1936) ελέγξει και το Αιγαίο.
Πιστεύω ότι η Δύση, για τα συμφέροντά της, θα στηρίξει την Ελλάδα έναντι της χιτλεροειδούς τουρκικής φρενίτιδας. Την Ελλάδα όμως που και η ίδια επιθυμεί να πολιτεύεται και να πορεύεται με σοβαρότητα.
Ελεύθερη, δυνατή και προοδευμένη Ελλάδα δεν νοείται δίχως να είναι ελληνικό το Αρχιπέλαγος και ως εκ τούτου ας πράξουμε τα δέοντα.
*Υποναύαρχος (ε.α.) Λ.Σ.