Θρηνώντας ακόμη τους νεκρούς της φονικής πυρκαγιάς στην Ανατολική Αττική και καθώς ξεκινά η έρευνα για την αναζήτηση και απόδοση ευθυνών, ανακύπτουν εύλογα ερωτήματα, για τις βαθύτερες αιτίες που οδήγησαν σ΄αυτήν την πρωτοφανή καταστροφή.
Είναι βέβαιο, ότι οι κυβερνώντες θα επιχειρήσουν για άλλη μία φορά να ακολουθήσουν την προσφιλή τους τακτική, αυτή της μετακύλισης ευθυνών στους προηγούμενους, εξάλλου το δήλωσε και ο υπουργός Επικρατείας, κύριος Βερναρδάκης «ο Τσίπρας είναι μόνο 44 ετών», άρα τον καλύπτει η αμνηστία της «παρθενογέννεσης», άρα είναι ακόμη παιδί που έχει το άλλοθι της άγνοιας.
Της Άννας Μάνη*
Ανάλγητη προσέγγιση μιας τραγικής κατάστασης και χωρίς συναίσθηση της κρίσιμης θέσης με την οποία ο λαός τους τίμησε και τους εμπιστεύτηκε, η τοποθέτηση του εν λόγω υπουργού.
Παρόλα αυτά, μετά από αυτή την τραγωδία, πρέπει να γίνει ένα βήμα μπροστά, να διερευνηθεί και σίγουρα να αντιμετωπισθεί το φαινόμενο της αλληλοκάλυψης αρμοδιοτήτων της ευρύτερης δημόσιας διοίκησης.
Ένα φαινόμενο, που συναντά ο διοικούμενος ως εμπόδιο σε πολλές εκφάνσεις της λειτουργίας των οργάνων της διοίκησης, από την έκδοση μίας απλής άδειας χρήσης κοινόχρηστου χώρου (αρμόδια η Κτηματική υπηρεσία, ο Δήμος ή και οι δύο;) την συνταξιοδότηση στην περίπτωση διαδοχικής ασφάλισης, έως την πρόοδο μεγάλων έργων, καθώς η σύγχυση που προκαλείται από την αλληλοκάλυψη αρμοδιοτήτων των «συναρμόδιων» υπουργείων, των «συναρμόδιων» περιφερειών, ή δήμων, των εν γένει «συναρμόδιων» φορέων, επιφέρει καθυστερήσεις και εμπλοκές, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός αποτρεπτικού περιβάλλοντος, όχι μόνο για να επενδύσει κάποιος, αλλά και για να ζήσει αξιοπρεπώς.
Περαιτέρω, σύμφωνα με το Σύνταγμα, άρθρο 101, τα περιφερειακά όργανα έχουν γενική αποφασιστική αρμοδιότητα για τις υποθέσεις της περιφέρειάς τους, ενώ τα κεντρικά, τα οποία εκπροσωπούνται θεσμικά από την κυβέρνηση, έχουν τη γενική κατεύθυνση, συντονισμό και έλεγχο των περιφερειακών.
Με βάση επομένως, αυτά που ορίζει το Σύνταγμα, δεν απαιτούνται άλματα λογικής για να καταστεί σαφές, πού πρέπει να αποδοθούν ευθύνες για όσα τραγικά συνέβησαν στην Ανατολική Αττική, αν και οι κυβερνώντες αποποιούνται κάθε ευθύνης και αφήνουν να αιωρείται ακόμη το ερώτημα, ποιος ήταν υπεύθυνος για την εντολή εκκένωσης των περιοχών που επλήγησαν από τη φωτιά και για τον εν γένει συντονισμό, που θα απέτρεπε την άτακτη διαφυγή των κατοίκων και την καταστροφή περιουσιών και φυσικού περιβάλλοντος.
Εν κατακλείδι, απαιτούνται τολμηρές αποφάσεις και τομές σε όλους τους τομείς της δημόσιας διοίκησης, ώστε να είναι ξεκάθαρες, σαφείς και διακριτές οι αρμοδιότητες των οργάνων της, διότι όταν το φαινόμενο της αλληλοκάλυψης αρμοδιοτήτων, συναντάται με μία ανεπαρκή, κατώτερη των περιστάσεων πολιτική ηγεσία, όπως εν προκειμένω, τότε δεν υπάρχουν απλά ταλαιπωρία, καθυστερήσεις και εμπλοκές, αλλά χαμένες ανθρώπινες ζωές.
*τ.Βουλευτής Πιερίας