Ρύθμιση «ανάσα» για 70.000 δανειολήπτες που έλαβαν στεγαστικά δάνεια σε ελβετικό φράγκο την περίοδο 2006-2009 αναμένεται να φέρουν οι αλλαγές τις οποίες ανακοίνωσε πρόσφατα η Τράπεζα της Ελλάδος, στο πλαίσιο των εποπτικών υποχρεώσεων των τραπεζών για τη διαχείριση των καθυστερούμενων και των μη εξυπηρετούμενων δανείων, αναφέρει το ependisinews.
Η πράξη της Τραπέζης της Ελλάδος για τις υποχρεώσεις των τραπεζών, στο πλαίσιο της διαχείρισης των κόκκινων δανείων, προβλέπει πως κάθε πιστωτικό ίδρυμα θα πρέπει να περιλαμβάνει ικανοποιητικό αριθμό εναλλακτικών τύπων ρύθμισης και οριστικής διευθέτησης των καθυστερούμενων και των μη εξυπηρετούμενων δανείων με σκοπό την κατά περίπτωση αξιολόγηση κάθε δανειολήπτη.
Οπως προβλέπεται στο νέο κανονιστικό πλαίσιο, οι τράπεζες μπορούν να εξετάσουν και μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις, όπως η μόνιμη μείωση του επιτοκίου ή του συμβατικού επιτοκιακού περιθωρίου, η αλλαγή τύπου επιτοκίου από κυμαινόμενο σε σταθερό ή αντιστρόφως, η παράταση της διάρκειας αποπληρωμής του δανείου, αλλά και ο διαχωρισμός ενός ενυπόθηκου δάνειου δανειολήπτη σε δύο τμήματα.
Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές, αυτή η πρόβλεψη της δυνατότητας διαχωρισμού των ενυπόθηκων δανείων στα δύο είναι ιδιαίτερα σημαντική για τις περιπτώσεις δανειοληπτών με δάνεια σε ελβετικό φράγκο. Συγκεκριμένα, η Τράπεζα της Ελλάδος επιτρέπει στα πιστωτικά ιδρύματα να διαχωρίζουν ένα, π.χ., ενυπόθηκο δάνειο δανειολήπτη σε δύο τμήματα: Στο ενυπόθηκο δάνειο, το οποίο ο δανειολήπτης εκτιμάται ότι μπορεί να αποπληρώνει με βάση την υφιστάμενη και την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής αυτού.
Στο υπόλοιπο τμήμα του αρχικού δανείου, το οποίο τακτοποιείται μεταγενέστερα με ρευστοποίηση περιουσίας ή με άλλου είδους διευθέτηση, η οποία συμφωνείται εξαρχής από τα δύο μέρη.
Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσαν τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο να διαχωριστούν σε «καλά» και «κακά» δάνεια. Το «καλό» δάνειο θα περιελάμβανε το ποσό οφειλής όπως αυτό διαμορφωνόταν την ημέρα που συνομολογήθηκε το δάνειο, εξαιρουμένων των τόκων που έχουν καταβληθεί στο ενδιάμεσο διάστημα. Το «κακό» δάνειο θα περιελάμβανε το «επαχθές» χρέος που προέκυψε από τη συναλλαγματική επιβάρυνση.
Ως απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει να διαχωρίσει κάποιος το δάνειό του σε «καλό» και «κακό» θα ήταν η ομαλή και συνεπής εξυπηρέτηση του «καλού» δανείου σε βάθος πενταετίας. Μετά την παρέλευση της πενταετίας, το «κακό» δάνειο θα μπορούσε να διαγραφεί οριστικά, κάτι που, άλλωστε, προβλέπει η πράξη της Τραπέζης της Ελλάδος.
Με τον τρόπο αυτόν, και οι δανειολήπτες θα κατέβαλλαν πλήρη προσπάθεια για να εξυπηρετούν τα «καλά» τους δάνεια και οι τράπεζες θα ελαφρύνονταν από προβλέψεις για επισφαλείς απαιτήσεις.
Σήμερα το συνολικό ύψος των στεγαστικών δανείων ανέρχεται σε 72 δισ. ευρώ. Από αυτά, επισφαλή έχουν καταστεί τα 21,6 δισ. ευρώ (ή το 30% των δανείων). Τα υπόλοιπα στεγαστικά δάνεια, ύψους 50,4 δισ. ευρώ, εξυπηρετούνται κανονικά. Σε αυτά περιλαμβάνονται δάνεια σε ελβετικό φράγκο, ύψους περίπου 7 δισ. ευρώ, τα οποία, όμως, θεωρούνται και τα πλέον επίφοβα να καταστούν μη εξυπηρετούμενα.