Απ’ όλα τα φρούτα του δάσους διαθέτει πλέον ο μπαξές του Α. Τσίπρα μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό. Από αριστερούς, οικολόγους, κεντροαριστερούς, αλλά και εκπροσώπους της λαϊκής δεξιάς, όπως με υπερηφάνεια ανακοίνωσε, στο υπουργικό συμβούλιο, ο ένοικος του Μεγάρου Μαξίμου.
Μόνο που αυτή τη φορά, δεν χειροκροτήθηκε για το κατόρθωμά του, όπως συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν, παρά το γεγονός ότι κατάφερε με πολύ κόπο να φτιάξει μια… οικουμενική κυβέρνηση.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Θα πει κανείς είναι η πρώτη πολιτική μπαρούφα, που ακούμε από τα πρόσωπα της εξουσίας; Έχουμε ακούσει τόσες πολλές, με αποτέλεσμα να χάσουμε τον λογαριασμό.
Όμως αυτές τις ημέρες η κυβέρνηση επιχειρεί να τετραγωνίσει τον κύκλο στο θέμα της πρώτης κατοικίας, μια και επιδιώκει να πετύχει και την πίτα ολόκληρη τις τράπεζες, και τον σκύλο χορτάτο, τους εν αδυναμία τελούντες, στην προκειμένη περίπτωση, δανειολήπτες.
Η κυβέρνηση, που κατά τα άλλα έχει βγει από τα μνημόνια δεν κάνει καμιά κίνηση, αν πριν δεν πάρει το πράσινο φως από τους δανειστές. Γι’ αυτό και κάθε ρύθμιση δεν προχωράει, αν δεν πει το ναι η τρόικα, που έφυγε, αλλά είναι εδώ και πανταχού παρούσα.
Η ρύθμιση που εξαγγέλθηκε για την πρώτη κατοικία, μετά από αλλεπάλληλες συσκέψεις στο Μέγαρο Μαξίμου, με τους τέσσερεις συστημικούς τραπεζίτες και τους δανειστές, πέρασε από σαράντα κύματα στα επίμαχα σημεία της, που είναι το ύψος του δανείου που ανέβηκε στα 250.000 ευρώ, με προϋπόθεση αποπληρωμής των 130.000 ευρώ.
Με αυτή την έννοια κάθε άλλο παρά λυμένα έχει τα χέρια της η κυβέρνηση, για κάθε οικονομική της κίνηση. Σε αυτές τις συσκέψεις απουσίαζε ο κεντρικός τραπεζίτης, που συμβαίνει να έχει υποβάλει μέσω της Κεντρικής Τράπεζας που διευθύνει, τις δικές του προτάσεις για το θέμα της ρύθμισης των «κόκκινων» δανείων, πρώτης κατοικίας.
Βεβαίως τις ημέρες αυτές είχαμε και το τηλεφωνικό show Πολάκη με στόχο τον Γ. Στουρνάρα και τις απειλές που εκτόξευσε εναντίον του Κεντρικού Τραπεζίτη, καθώς και την κάλυψή, που ακολούθησε του από τον Α. Τσίπρα.
Οι σχέσεις Τσίπρα – Στουρνάρα πέρασαν από πολλές φάσεις. Πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, ο Τσίπρας και η παρέα του διαλαλούσαν σε όλους τους τόνους, ότι θα πετάξουν με τις κλωτσιές έξω από την ΤτΕ τον Στουρνάρα.
Όταν κέρδισαν τις εκλογές, τον Ιανουάριο του 2015, είδαν ότι αυτές οι μαγκιές δεν μπορούν να γίνουν πράξη, μια και ο Διοικητής της ΤτΕ είναι άμεσα συνδεδεμένος με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, και όχι με το Μέγαρο Μαξίμου.
Συμβιβάστηκαν σε πρώτη φάση με την ιδέα της συγκατοίκησης, καταπίνοντας το πικρό ποτήρι. Στη συνέχεια βρήκαν ένα σημείο επαφής, όταν ο Διοικητής της ΤτΕ τους ξελάσπωσε σε μια δύσκολη στιγμή, ανακαλύπτοντας κάποια δις καταχωνιασμένα σε μη ορατούς δια γυμνού οφθαλμού λογαριασμούς, που έδωναν μιαν ανάσα στην ασθμαίνουσα οικονομία της εποχής Βαρουφάκη.
Τα πράγματα άρχισαν να ομαλοποιούνται μέχρι την ώρα, που με μια δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση επιχειρήθηκε η διάσωση της τράπεζας Αττικής, που το τρίο Δραγασάκη – Σπρίτζη – Παππά την ήθελε ως εργαλείο για δανειοδότηση «ημετέρων».
Απόδειξη αυτής της επιδίωξης, τα δάνεια και οι εγγυητικές επιστολές σε Καλογρίτσα με ενέχυρο αμφισβητούμενης αξίας και ιδιοκτησίας βοσκοτόπια, με σκοπό να τον βάλουν στο παιχνίδι των τηλεοπτικών αδειών, που κατέληξε σε φιάσκο, μια και ακυρώθηκε στη συνέχεια ο νόμος Παππά, από το ΣτΕ.
Το Μαξίμου στη συνέχεια θέλησε να τοποθετήσει δικό του άνθρωπο στην Τράπεζα Αττικής, παρά την προηγηθείσα συμφωνία με τον Κεντρικό Τραπεζίτη για τον διορισμό ενός προσώπου κοινής αποδοχής.
Ο εκλεκτός του Τσίπρα προέρχονταν από μία τράπεζα η οποία ελεγχόταν από δικαστικές και οικονομικές αρχές. Στην αξίωση Τσίπρα για τον διορισμό προσώπου, που είχε προϋπηρεσία στη συγκεκριμένη τράπεζα, αντέδρασε ο Κεντρικός Τραπεζίτης, με αποτέλεσμα να γίνει έκτοτε κόκκινο πανί για τον Α. Τσίπρα.
Αυτή την αρνητική σχέση Μαξίμου – Κεντρικού Τραπεζίτη πήρε υπό μάλης ο Π. Πολάκης και με το γνωστό αγοραίο ύφος του, τηλεφώνησε ως μη όφειλε για προσωπικό του θέμα με απειλητικό ύφος στον Γ. Στουρνάρα, φτάνοντας στο σημείο να του πει ότι θα πάει στην ΤτΕ και θα εγκατασταθεί εκεί, μέχρι να διαπιστώσει ότι έχουν ελεγχθεί τα δάνεια των πολιτικών του αντιπάλων.
Η … αντίσταση ενός θεσμικού φορέα είναι αυτή που ερμηνεύει το λεχθέν από την σύντροφο του Α. Τσίπρα, ότι πήραμε την κυβέρνηση, αλλά δεν πήραμε την εξουσία… Ίσως να εννοούσε εξουσία τύπου Μαδούρο και Κιμ, μια και οι σύντροφοι τους που έχουν ταξιδέψει ως εκεί, γνωρίζουν από πρώτο χέρι τα αγαθά της «ευημερίας» των καθεστώτων αυτού του τύπου…