Κύριε Πρωθυπουργέ.
Κάθε φορά στο ίδιο έργο θεατές. Βαρύγδουπες συνεντεύξεις, κριτικές, τι έπρεπε και τι δεν έπρεπε να γίνει.
Του Νίκου Καρατουλιώτη
Θα αποφύγω να μιλήσω για την κρατική ανεπάρκεια και την έλλειψη συντονισμού καθόσον αυτά είναι γνωστά τοις πάση, αλλά και άπτονται στην αρμοδιότητα του εισαγγελέα.
Από την εμπειρία μου, αν και δεν είμαι ο πλέον κατάλληλος, αλλά επειδή στην μακροχρόνια υπηρεσία μου ενεπλάκην σε πολύ μεγάλες πυρκαγιές (Καρπάθου ως Διοικητής, αλλά και των Γράμμου και Βίτσι κλπ), διαπίστωσα τα εξής.
Όλος ο ευρωπαϊκός νότος δοκιμάζεται κάθε λίγο από μεγάλες πυρκαγιές συνοδευόμενες με βιβλικές καταστροφές.
Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη σε αυτές τις περιπτώσεις είναι γεγονός, αλλά μόνο σε ευχολόγια, καθόσον όταν εκφρασθεί είναι αργά αλλά και μέχρι να υλοποιηθεί έχει περάσει πολύτιμος χρόνος.
Βασική αρχή στην κατάσβεση των πυρκαγιών, είναι ότι, στο πρώτο λεπτό η φωτιά σβήνεται με ένα ποτήρι νερό, στα δέκα λεπτά με ένα βυτίο….. και μετά είναι πολύ αργά.
Η πλήρης θωράκιση σε πυροσβεστικά μέσα είναι αδύνατος καθόσον ακόμη και ισχυρά οικονομικά κράτη δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε ένα τόσο πολυδάπανο σύστημα πυρόσβεσης. Αυτό έχει αποδειχτεί στην πράξη τόσο στην Γαλλία αλλά και Ισπανία Ιταλία κλπ.
Δεν είναι δυνατό αποκτηθεί αλλά και να συντηρηθεί η πολυπλοκότητα ενός τόσου δαπανηρού οργανισμού πυρόσβεσης από κάθε κρατική οντότητα κατά μόνας. Αντιθέτως ως συλλογική προσπάθεια από ένα σύνολο κρατών είναι εφικτό, καθόσον προσφέρει οικονομίες κλίμακας και λειτουργικότητας.
Κατόπιν των ανωτέρω προτείνω μια «ομοσπονδία» δασοπυρόσβεσης, την οποίαν θα απαρτίζουν η Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Μάλτα, Αλβανία, Ελλάδα, Κύπρος, Βουλγαρία και ενδεχομένως και η Τουρκία.
Ως βάση επιχειρήσεων κάπου στο κέντρο (ενδεχομένως η Ιταλία), για ευνόητους επιχειρησιακούς λόγους αμεσότητας και επέμβασης.
Κατάρτιση κοινού σχεδίου ασφαλείας πυρόσβεσης, στο οποίο να εντάσσονται και να προσαρμόζονται όλα τα κράτη προς επίτευξη πολλαπλασιαστή ισχύος αλλά και συντονισμού.
Έτσι θα δημιουργηθεί ένα ισχυρό όργανο πυρόσβεσης με μεγάλη ισχύ αμέσου επέμβασης και ως εκ τούτου λίαν αποτελεσματικού.
Επιπλέον θα υλοποιηθεί η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και θα φέρει ποιο κοντά τους λαούς των εμπλεκομένων χωρών.
Και τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι : Συμφέροντα δημιουργούν τις συμμαχίες.
Βεβαίως το όραμα είναι μεγάλο και θα αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα στην υλοποίηση του. Αλλά να μην ξεχνάμε ότι κάπως έτσι ξεκίνησε και η Ευρωπαϊκή Ένωση ………..
Με εκτίμηση
Νίκος Καρατουλιώτης Υποστράτηγος Ε.Α