Στην συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού στην Θεσσαλονίκη οι υπηρέτες της πληροφόρησης έγιναν, άθελά τους, μέρος ενός σκηνικού παραπλάνησης και δημαγωγίας.
Δεκάδες δημοσιογράφοι, κάποιοι από τους οποίους και «επώνυμοι», πήραν μέρος –άθελά τους, βέβαια– σε ένα πραγματικά θλιβερό πολιτικό σόου, στόχος του οποίου να κάνει «rebranding» την εικόνα του ο κύριος πρωθυπουργός.
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Έτσι, επί τρεις ώρες, έδωσε μία συνέντευξη Τύπου στην διάρκεια της οποίας στις δύσκολες ερωτήσεις δεν απάντησε χρησιμοποιώντας την μέθοδο της ακατανόητης φλυαρίας –φαινόμενο ευρύτατα διαδεδομένο στα σεμινάρια των κομμουνιστικών κομμάτων.
Για παράδειγμα, όταν ρωτήθηκε αν θα «μοιράσει δώρα στο τέλος του χρόνου», για να αποφύγει την ευθεία και ξεκάθαρη απάντηση και γνωρίζοντας ότι ο ερωτών δημοσιογράφος δεν μπορούσε να τον επαναφέρει στην τάξη, άρχισε να ομιλεί για αλγορίθμους και «δημοσιονομικούς χώρους», δείχνοντας ότι είχε παπαγαλίσει έννοιες που προφανώς δεν ελέγχει.
Αρνούμενος επίσης να καταδικάσει το εγκληματικό καθεστώς Μαδούρο στην Βενεζουέλα, είπε ότι η Ευρώπη θα πρέπει, αντί να λάβει μέτρα εναντίον του, να κάνει τον διαιτητή στις δολοφονίες του.
Επίσης, στην ομιλία του στην ΔΕΘ αλλά και στην συνέντευξη Τύπου, ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε ότι το 2015 παρέλαβε χάος και χάρη στις προσπάθειες και τις διαπραγματεύσεις του σήμερα η Ελλάδα των capital controls βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης.
Στο σημείο αυτό, υπενθυμίζουμε στον πρωθυπουργό, μια και κανείς συνάδελφος δεν το έκανε στην αίθουσα της συνέντευξης, ότι στα τέλη του 2014, επί κυβερνήσεως Αντ. Σαμαρά-Ευαγ. Βενιζέλου, όταν η ευρωπαϊκή οικονομία βρισκόταν σε περίοδο στασιμότητας, η Ελλάδα μετά από μία επταετία ύφεσης (2007-2013) αναπτυσσόταν με τον ταχύτερο ρυθμό στην ευρωζώνη και στην Ευρώπη.
Την περίοδο εκείνη, το Bloomberg και οι δανειστές της χώρας έκαναν την πρόβλεψη ότι η Ελλάδα μπορούσε να πιάσει έως και 3% πραγματικό ρυθμό ανάπτυξης το 2015 και 3,7% το 2016. Επίσης, για το 2017 προέβλεπαν μέσο ρυθμό 3%, ποσοστό που σημαίνει ότι φέτος η χώρα μας θα έκλεινε με σωρευτικό ρυθμό ανόδου σχεδόν 10%.
Αντί γι’ αυτό, ήλθαν οι ιδεοληπτικοί του Σύριζα με σύνθημα ότι θα καταργήσουν μνημόνια και λιτότητα και, αφού διέλυσαν την οικονομία που βρισκόταν σε αναπτυξιακή τροχιά, σήμερα κομπάζουν γιατί, λέει, φέτος θα έχουμε, επιτέλους, ανάπτυξη γύρω στο 1,8% (κατά τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις), έναντι 2,7% που υπολόγιζαν στις αρχές του χρόνου! Δηλαδή και πάλι θα βρισκόμαστε σε ΑΕΠ πιο κάτω απ’ ό,τι βρισκόταν η Ελλάδα στα τέλη του 2014!
Και πολύ πιο κάτω απ’ ό,τι υπολόγιζαν τότε ότι θα είχε φτάσει η χώρα έως σήμερα… Και ενώ οι άλλες χώρες αναθεώρησαν προς τα πάνω τις αναπτυξιακές τους προβλέψεις για φέτος, στην Ελλάδα τις αναθεώρησαν προς τα κάτω!
Και ο Αλέξης Τσίπρας …πανηγυρίζει! Και για να τα πούμε όλα: Σκεφτείτε πως στα τέλη του 2014 οι προβλέψεις από τον ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ και την Κομισιόν δεν λάμβαναν υπ’ όψιν δύο πολύ σημαντικά πράγματα που μεσολάβησαν μετά: Πρώτον, την ποσοτική χαλάρωση (QE) του Ντράγκι, που άρχισε τον Φεβρουάριο 2015. Δεύτερον, την μείωση των διεθνών τιμών πετρελαίου, που άρχισε επίσης από την άνοιξη του 2015.
Αυτά τα δύο βελτίωσαν τις αναπτυξιακές επιδόσεις όλων των ευρωπαϊκών χωρών –εκτός της Ελλάδας του Τσίπρα.
Όμως, η Ελλάδα των Σαμαρά-Βενιζέλου ήταν έτοιμη να συμμετάσχει στην QE του Ντράγκι. Πλην, η … «υπερήφανη διαπραγμάτευση» Βαρουφάκη το απέτρεψε!
Από τα 4 τρισεκατομμύρια ρευστότητα που έρριξε τότε ο Ντράγκι στη ευρωζώνη, στην Ελλάδα αντιστοιχούσαν περίπου 30 δισεκατομμύρια. Αυτά χάθηκαν! Και όσον αφορά τις τιμές πετρελαίου, στα δυόμιση χρόνια Σαμαρά ήταν διπλάσιες απ’ ό,τι στα δυόμιση τελευταία χρόνια Τσίπρα.
Διπλάσιες! Και όμως, με διπλάσιες τιμές πετρελαίου, η τότε συμμαχική κυβέρνηση κατάφερε να μάς βγάλει στην ανάκαμψη, από την βαθειά ύφεση που είχε παραλάβει. Ενώ με μισές τιμές πετρελαίου απ’ ό,τι προηγουμένως, ο Τσίπρας «κατάφερε» να μάς ….ξαναβάλει σε ύφεση, από την ανάκαμψη που παρέλαβε. Και είχε το θράσος στην ΔΕΘ να πει ότι αυτό το έκανε για να περιορίσει …την λιτότητα!
Για να έχουμε μία γενική εικόνα, αν λάβουμε υπ’ όψιν τις προβλέψεις των δανειστών στα τέλη του 2014 και τα δύο μεγάλα θετικά που μεσολάβησαν (QE και τιμές πετρελαίου), η πραγματική ανάπτυξη στην Ελλάδα θα ήταν, μέχρι τα τέλη της φετινής χρονιάς, γύρω στο 13% ενώ η ονομαστική γύρω στο 16% τουλάχιστον.
Δηλαδή, αν είχαν παραμείνει οι Σαμαράς-Βενιζέλος και είχε διατηρηθεί η πολιτική τους, θα φτάναμε σε λίγους μήνες εκεί που αναμένεται πλέον να φτάσουμε σε πέντε χρόνια, το 2022 και ΑΝ… στα 212 δισεκατομμύρια ΑΕΠ.
Και αυτό, όπως αναφέρει ο ιστότοπος new-deal του Π. Μαυρίδη, θα το πετυχαίναμε: χωρίς τρίτο μνημόνιο, χωρίς πρόσθετη λιτότητα 14 δισεκατομμύρια τον χρόνο, χωρίς να έχουμε υποθηκεύσει την δημόσια περιουσία για 99 χρόνια(!), χωρίς μέτρα που προετοιμάζουν πλέον και τέταρτο μνημόνιο, χωρίς νέα ανακεφαλαίωση τραπεζών. Και με το χρέος μας σε τροχιά βιωσιμότητας (ήδη από τα τέλη του 2014).
Αντί όλων αυτών, όμως, η χώρα «μπήκε μέσα» 100 δισεκατομμύρια ευρώ και θα πληρώνει για πολλά χρόνια την «πρώτη φορά αριστερά» και τον καιροσκοπισμό του Πάνου Καμμένου.
Τώρα, έναν χρόνο πριν το τέλος του τρίτου μνημονίου, βλέποντας την δημοσκοπική του πτώση, την βουβή οργή και τις διεργασίες ανασυγκρότησης του κεντροαριστερού χώρου, ο Αλέξης Τσίπρας για μιαν ακόμη φορά να αλιεύσει ψηφοφόρους στον χώρο του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, δείχνοντας ευρωπαϊκό προφίλ.
Ταυτόχρονα, επιχειρεί να προσεταιριστεί Έλληνες επιχειρηματίες και ξένους επενδυτές, σε μία προσπάθειά του να δημιουργήσει προσωπικές σχέσεις διαπλοκής, ικανές να συντηρήσουν οικονομικά για κάποια χρόνια το κόμμα του. Έτσι, το τελευταίο καιρό επισκέπτεται επιχειρήσεις, κάνει λόγο για επιχειρηματικότητα και «νέο παραγωγικό μοντέλο» –όταν, όμως, πρέπει να απαντήσει σε ερωτήσεις για το «δια ταύτα», τότε μιλάει περί ανέμων και υδάτων.
Η χώρα έχει να κάνει πλέον με έναν πολύ επικίνδυνο και αδίστακτο πολιτικό, ο οποίος, προκειμένου να ικανοποιήσει την εξουσιομανία του, είναι ικανός για όλα. Ας μην το ξεχνάμε αυτό, γιατί σε λίγο καιρό θα το βρούμε μπροστά μας.
Ο Τζόναθαν Σουΐφτ (1667-1745), Ιρλανδός δημοσιογράφος και ποιητής, αναφερόμενος το 1733 στην πολιτική ψευδολογία, την είχε ορίσει ως: «την ισχύ να πείθεις τον λαό λέγοντάς του σωτήρια ψεύδη με καλό σκοπό». Από αυτά εδώ στην Ελλάδα έχουμε πλέον «μπουχτίσει»…