Κανένας από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε το κουράγιο να διαψεύσει το χαμό και το ξεκατίνιασαμα που επικράτησε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος, με τον Αλέξη Τσίπρα και τον Νίκο Βούτση να παίζουν το ρόλο των «πυροσβεστών», προτού χειροτερεύσει η κατάσταση.
Η εικόνα που εμφανίζει το κυβερνών κόμμα τις τελευταίες ημέρες είναι εικόνα διάλυσης και κυρίως απογοήτευσης γιατί βλέπουν ότι τίποτε δεν τους πάει καλά στην πορεία προς τις κάλπες.
Ο πρωθυπουργός μοιάζει να παίζει πλέον το ρόλο του παρατηρητή και όχι του καθοδηγητή των εξελίξεων, επιβεβαιώνοντας όλους όσοι επιμένουν ότι η κυβέρνηση του οδηγείται προς το τέλος της.
Άλλωστε αυτό καταγράφεται και στα αποτελέσματα των ερευνών που λαμβάνει το Μέγαρο Μαξίμου αλλά και φαίνεται ξεκάθαρα σε όλες τις δημοσκοπήσεις από την αρχή της χρονιάς.
Επιπλέον, ολοφάνερη είναι και η νευρικότητα που παρουσιάζεται στο εσωτερικό του κυβερνλώντος κόμματός, καθώς οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνονται ότι η κοινωνία έχει απομακρυνθεί από κοντά τους.
Παράλληλα, το «όχι» των πολιτών προκαλεί ένα ακόμα πολιτικό πρόβλημα για τον πρωθυπουργό, το οποίο λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Πρόκειται για την ανικανότητα του Μεγάρου Μαξίμου να θέτει την ατζέντα στο δημόσιο διάλογο.
Δύο μόλις μήνες πριν από τις ευρωπαϊκές και περιφερειακές εκλογές η κυβέρνηση Τσίπρα δείχνει ότι «σέρνεται» επικοινωνιακά πίσω από την καθημερινότητα, αδυνατώντας να επιβάλλει τα δικά της θέματα στην κοινή γνώμη.
Παραδείγματα όπως οι υποθέσεις με την υποψήφια ευρωβουλευτή του κυβερνώντος κόμματος Μυρσίνη Λοίζου και τα τουίτ της για τα θύματα της τρομοκρατίας και οι δηλώσεις τουΓιώργου Κυρίτση περί μολότοφ είναι απόρροια του μεγάλου εσωτερικού προβλήματος που αντιμετωπίζει το κυβερνών κόμμα.
Ο σάλος που ξέσπασε για τα δύο αυτά ζητήματα ήταν τόσο μεγάλος που κάλυψε δύο σημαντικά θέματα για τον ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία έγιναν ακριβώς την ίδια μέρα.
Την ανακοίνωση των πρώτων υποψηφίων για την ευρωβουλή από τον κ.Τσίπρα αλλά κυρίως το νέο κυβερνητικό αφήγημα περί ύπαρξης «δώρων» σε φαρμακευτικές εταιρίες την περίοδο 2006-2010, το οποίο ανασύρθηκε ουσιαστικά ως απάντηση στην κατηγορία της ΝΔ περί ευνοϊκής κυβερνητικής μεταχείρισης πολυεθνικών φαρμακευτικών εταιριών.
Είναι προφανές πως όταν σε μία τόσο πολιτικά ευαίσθητη στιγμή για το μέλλον της κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός στέκεται αδύναμος μπροστά στην εξέλιξη των πραγμάτων, τότε τα περιθώρια αρχίζουν να είναι ασφυχτικά.
Από την αρχή του χρόνου το Μέγαρο Μαξίμου παλεύει να βρει το αντίδοτο στην συνεχή δημοσκοπική πτώση, η οποία άρχισε κυρίως με την υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών.
Ένα αντίδοτο μέσα από το οποίο ο κ.Τσίπρας θα επιχειρούσε να φτάσει μέχρι τις κάλπες.
Ο αγώνας αυτός μέχρι στιγμής μοιάζει μάταιος για τον Αλέξη Τσίπρα, αφού ο ετερόκλητος χαρακτήρας της κυβερνητικής πλειοψηφίας από την μία αλλά και η οριακή σύνθεση της από την άλλη έχουν βαλθεί να του προκαλούν καθημερινά προβλήματα.
Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο η νευρικότητα και ο εκνευρισμός περισσεύει στο κυβερνητικό στρατόπεδο, με ένα ερώτημα πλέον να κυριαρχεί: Με αυτό το κλίμα και με αυτή την εικόνα ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να φτάσει μέχρι το φθινόπωρο, όπως δημόσια συνεχώς επισημαίνει ή μήπως η φθορά θα είναι τόσο μεγάλη που οι κάλπες έρθουν νωρίτερα;
Όποια και αν είναι η απάντηση, η πηγή του «κακού» για τον Αλέξη Τσίπρα δεν είναι ούτε η κακή επίδοση των επικοινωνιολόγων του , ούτε πολύ περισσότερο η λεγόμενη φθορά της εξουσίας.
Αιτία είναι η αποδοκιμασία της πολιτικής που εφάρμοσε από την ίδια την κοινωνία, η οποία έχει και τον τελευταίο λόγο και θα βάλει την τελεία στην τετραετή διακυβέρνηση της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην περίπτωση μάλιστα που ο κ.Τσίπρας στήσει εθνικές κάλπες μετά τις ευρωεκλογές, το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης θα είναι αυτό που θα πει στον κ.Τσίπρα ότι ο χρόνος του τελείωσε.
Μόνο λάσπη στον ανεμιστήρα
Και κάπως έτσι η κυβέρνηση οδηγείται σε μια προεκλογική περίοδο μέχρι τις 26 Μαίου όπου το μόνο όπλο που της απέμεινε είναι η λάσπη στον ανεμιστήρα και η ακραία πόλωση.
Εκτιμούν στο Μαξίμου ότι η γραμμή του ασύμμετρου πολέμου, οι επιθέσεις κατά «ολιγαρχών, ελίτ, επιχειρηματιών, μέσων ενημέρωσης», ακόμη και με αστήρικτες κατηγορίες, θα καλύψει την απογοήτευση, το κλίμα ηττοπάθειας, τις γκάφες ή τις αδυναμίες στη διακυβέρνηση της χώρας.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα διεξήχθησαν οι χθεσινοί «θερμοί» διάλογοι οι οποίοι, σύμφωνα με όσους ξέρουν τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η κορυφή του παγόβουνου.
Αλλωστε, όλοι οι βουλευτές αισθάνονται ότι απειλείται η θέση τους, είτε από μια μεγάλη ήττα του κόμματος είτε επειδή στα ψηφοδέλτια θα πρέπει να «στριμωχτούν» και οι πολιτικοί γυρολόγοι της δεξιάς ή της κεντροαριστεράς που βρήκαν καταφύγιο στον ΣΥΡΙΖΑ.
Κι όπως λένε καλά γνωρίζοντες «θα έχουμε πολλά θερμά επεισόδια. Το κόμμα είναι υπό διάλυση και ο Σκουρλέτης αδυνατεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα σε όλη την Ελλάδα».