Εφηβεία μία λέξη που παρά το μικρό της μέγεθος έχει μεγάλη σημασία για κάθε έφηβο που λόγω ηλικίας καλείται να την αντιμετωπίσει.
Ένας όρος που λέγεται πως ξεκίνησε να υφίσταται χάρη στην σημασία που του δόθηκε από τους δυτικούς λαούς της Ευρώπης, με σκοπό να αιτιολογήσουν όλες αυτές τις ‘περίεργες’ συμπεριφοράς που πηγάζουν από την ‘καλομαθησιά’ των λίγο μεγαλύτερων σε ηλικία παιδιών.
Της Μαριάννας Ψωμοπούλου
Λίγα χρόνια αργότερα, φτάνοντας δηλαδή να μιλάμε για την εφηβεία στην εποχή μας, αναμφισβήτητα οι νέοι καλούνται να διασχίσουν μια μεταβατική περίοδο στη ζωή τους η οποία θα είναι το πέρασμα από την παιδική στην ενήλικη ζωή τους.
Αναμενόμενο λοιπόν και αναπόσπαστο γνώρισμα της περιόδου αυτής αποτελούν οι δυσκολίες με τις οποίες έρχονται αντιμέτωπα τα νέα παιδιά. Σε μια σύγχρονη κοινωνία με ταχύτατους ρυθμούς εξέλιξης στην ηλικία αυτή, θα πρέπει να ισορροπήσουν όλους εκείνους τους παράγοντες που συνθέτουν την καθημερινότητά τους. Μία ηλικία τέτοια όμως, θα μπορούσε κανείς να πει, πως δεν έχει τις κατάλληλες εμπειρίες και γνώσεις, για να τα καταφέρει στην δοκιμασία αυτή.
Συνεπώς αυτό οδηγεί τον έφηβο πολλές φορές σε εσωτερική σύγκρουση. Εξαιτίας των πολλών ρόλωνστους οποίους πρέπει να ανταπεξέλθει, το σχολείο, τα χόμπι και οι εξωσχολικές του υποχρεώσεις, η προσωπική του ζωή καθώς και η επαφή με την οικογένεια και το συνομήλικούς του, είναι βασικοί παράγοντες που πολλές φορές φέρνουν τους νέους σε δύσκολη θέση.
Τα αποτελέσματα όμως μάλλον δε συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων τους. Τα επίπεδα άγχους των εφήβων σύμφωνα με τελευταίες μελέτες έχουν αυξηθεί και εξαιτίας αυτού παρατηρείται πτώση στην επίδοσή τους σε πολλούς από τους τομείς αυτούς.
Οι νέοι απογοητεύονται απότο γεγονός ότι δε συμβαδίζουν με τα ιδεώδη της εποχής και ‘παρατούν’ τον δύσκολο αλλά και ωφέλιμο δρόμο της αρετής, πέφτοντας στον φαινομενικά εύκολο της αχανούς διασκέδασης που τους αποπροσανατολίζει πλήρως. Η χρυσή τομή είναι πάντα επικερδής. Δυστυχώς όμως οι νέοι χάνονται στα μονοπάτια της αποκλειστικής καλοπέρασης η οποία πολλές φορές αποδεδειγμένα έχει οδηγήσει σε σκοτεινά και επικίνδυνα ‘παιχνίδια’, μέσω των οποίων οι νέοι προσπαθούν με -ξεκάθαρα λανθασμένο τρόπο- να αποδείξουν ότι είναι ατρόμητοι και πως συμβαδίζουν με τις ενίοτε μόδες.
Στις περιπτώσεις αυτές απαραίτητη είναι η άμεση παρέμβαση των γονέων οι οποίοι ανήκουν στον πιο κλειστό κύκλο των νέων και είναι υπεύθυνοι για την αρμονικήδιαπαιδαγώγηση τους.Θα πρέπει να αναπτύξουν μία σχέση με το παιδί τους, η οποία να τους επιτρέπει να γνωρίζουν τι συμβαίνει στη ζωή του.
Ο διάλογος και κατανόηση αποτελούν βασικά στοιχεία για το χτίσιμο μίας τέτοιας ισχυρής σχέσης. Οι στενοί δεσμοί μεταξύ γονέα και εφήβου απαιτούνται, έτσι ώστε ο νέος να βρει το θάρρος να ανοιχτεί ξεπερνώντας τον φόβο της επίπληξης από την οικογένεια του.
Πολλές φορές μπορεί να προκύψουν περιστατικά τα οποία ξεπερνούν την ικανότητα των γονιών να βοηθήσουν το παιδί τους. Όταν η κατάσταση χρήζει άμεσης βοήθειας από ειδικό, δεν θα πρέπει γονείς να την παραλείψουν, διότι αφορά μία δύσκολη και καθοριστική περίοδο για το νέο όπου θα στιγματίσει το μέλλον του.
Για την πρόληψη του κάθε γεγονότος είναι σημαντικό οι γονείς να μεγαλώσουν με αρχές το παιδί συμπεριφερόμενοιμε τον ίδιο τρόπο έτσι ώστε το παιδί να μην λαμβάνει αμφιλεγόμενα μηνύματα, βρίσκοντας ‘κενό’ για να δικαιολογήσει την λανθασμένη στάση του απέναντι σε διάφορα ζητήματα.
Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει και καθοδήγηση πού προέρχεται – η έτσι θα έπρεπε- από τις σχολικές μονάδες. Το σχολείο δεν έχει μόνο εκπαιδευτικό ρόλο από άποψη μαθημάτων αλλά και από την άποψη των αξιών και της ενημέρωσης σε απαραίτηταθέματα, εφοδιάζοντας τους μαθητές με το ισχυρότερο όπλο στην ζωή τους, την γνώση.
Κλείνοντας θα ήταν χρήσιμο να γίνει αντιληπτό το πόσο παραγωγική αλλά και επικίνδυνη θα μπορούσε να αποδειχθεί η περίοδος της εφηβείας για τον έφηβο. Οι παράγοντες είναι πολλοί καθώς η ηλικία των νέων είναι ασύμβατη με τις γνώσεις που θα έπρεπε να έχουν για να μην παρεκτρέπονται, όπως πολλές φορές συμβαίνει. Άλλωστε η εφηβεία μπορεί να γίνει η αρχή μιας αίσιας έναρξης ή ενός άχαρου τέλους.