Κατακλυσμός. Τύφλα νά‘ χει ο του Νώε. Μας κατέκλυσε το τσουνάμι της Ερντογαν-ο-λογίας. Τυχαίο; Προσχεδιασμένο; Όσα τα κύματα (αλεπάλληλα), τόσες απόψεις και ερμηνείες. Αν προστεθεί άλλη μία, μικρό το κακό.
Σύλληψη και ανάπτυξη του έχοντος βιώσει την Ελλάδα από το 1940 Νίκανδρου Γ. (προσωπικό δεδομένο το επώνυμο!)· καλού φίλου από πολύ παλιά.
Του Νικ. Λ. Γ. Λιναρδάτου
«H επίσημη επίσκεψη του Τούρκου προέδρου παρουσιάζει κάποια περίεργα (δηλαδή όχι συνηθισμένα) χαρακτηριστικά. Η πληροφορία πλανιόταν στον αέρα επί μερικές εβδομάδες. Η επιβεβαίωση της ημερομηνίας ήρθε μόλις μια εβδομάδα πριν από την πραγματοποίησή της.Οι συναντήσεις σε τόσο υψηλό επίπεδο γίνονται συνήθως ύστερα από προετοιμασία μηνών, ως επιστέγασμα προηγηθεισών συνομιλιών με θετική κατάληξη.
Ή για να τονιστεί η σπουδαιότητα κάποιας καινούργιας διεθνούς πολιτικής πρωτοβουλίας. Εδώ ο υπουργός μας επί των Εξωτερικών περιπλανιόταν αμέριμνος ανά την υφήλιο· κατέληξε στο υπουργείο του μολις το προηγούμενο της αφίξεως του επίσημου προσκεκλημένου βράδυ. Συμπέρασμα:
Σε συνδυασμό με διάφορα άλλα περιστατικά προκαλούνται βάσιμες υπόνοιες για βεβιασμένη (υπό πίεση) και βιαστική από ελληνικής πλευράς ενέργεια. Αλλά ενέργειες χωρίς σκοπιμότητα είναι είδος ανύπαρκτο στον κόσμο της πολιτικής. Έτσι “γεννώνται ερωτήματα για τη σκοπιμότητα της επίσκεψης σε αυτή τη δεδομένη συγκυρία, αλλά και για την προετοιμασία που έγινε” (Δώρα Αντωνίου, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 8 Δεκ.).
»Προσωπικά πιστεύω, έχω καταλήξει, ότι τόσο από ελληνικής πλευράς, όσο και από τουρκικής συνέπεσαν κάποιες σκοπιμότητες. Λάθος διατύπωση· οι σκοπιμότητες δεν περιλαμβάνονταν στον χώρο των εθνικών συμφερόντων των δύο χωρών. Είχαν προσωπικό χαρακτήρα· του Αλέξη Τσίπρα και του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Στο ερώτημα προς εξυπηρέτηση ποιών επειγόντων εθνικών συμφερόντων, δεν φαίνεται να έχει προκύψει κάτι καινούργιο· τα προβλήματα έχουν μονιμοποιηθεί από δεκαετιών. Δεν φαίνονται, εξ άλλου, σε φάση κρίσεως. Άρα; Μήπως δικά τους, ατομικά, των δύο ηγετών, προβλήματα; ενδιαφέροντα;
»Ως εισαγωγή στην αποκάλυψη της ‘πλεκτάνης’ μπορεί να χαρακτηριστεί η έξοχη (κατά τον χαρακτηρισμό γνωστού θεατρανθρώπου) συνέντευξη Ερντογάν στον Αλέξη Παπαχελά. Που, εκτός των άλλων, υποδηλώνει ότι θέσεις, οι οποίες τον ενδιέφεραν, πρέπει να είχαν γνωστοποιηθεί στην ελληνική πλευρά. Εν πάση περιπτώσει, “θα έπρεπε να τις αντιληφθεί [τις επιδιώξεις] από τη συνέντευξη προς τον Αλ. Παπαχελά και να σχεδιάσει τη δική της αντίδραση”.» (Άγγελος Στάγκος, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 10 Δεκ.).
»Ώρα λοιπόν για μια σύντομη ανακεφαλαίωση: Ο Έλληνας πρωθυπουργός βρίσκεται σε δύσκολη θέση· θα έλεγα πολύ δύσκολη. Η υπόθεση Καμμένου- πυρομαχικών (κίνδυνος αναφλέξεως και εκρήξεων ). Η εργασιακή ‘απεργοσπαστική’ νομοθεσία. Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί. Το Ελληνικό. Οι έλεγχοι των ελληνικών ταξειδιωτικών εγγράφων από τη γερμανική αστυνομία. Το προσφυγικό. Η πώληση μονάδων της ΔΕΗ. Η δύσκολη προετοιμασία της τρίτης και τέταρτης αξιολόγησης. Ο Νίκος Φίλης.
»O έτερος συνομιλητής: “Απομονωμένος διεθνώς τους τελευταίους μήνες, ο κ. Ερντογάν αναζητεί τρόπους αποκαταστάσεως του τρωθέντος διπλωματικού κεφαλαίου της χώρας του. Ελπίζει επίσης ότι η επίσκεψη της Δυτικής Θράκης θα αποκαταστήσει εν μέρει τη φθίνουσα δημοφιλία του μεταξύ των συντηρητικών Τούρκων ψηφοφόρων” (O καθηγητής Ιω. Ν. Γρηγοριάδης σ’ ΤΑ ΝΕΑ 8 Δεκ.).
“Σταθερά την τελευταία τριετία ο Ερντογάν ανοίγει εκτός συνόρων θέματα για να καλύψει μια προβληματική κατάσταση στο εσωτερικό.” (Διονύσης Νασόπουλος, ΤΑ ΝΕΑ 9-10 Δεκ.).
Να προσθέσω: Διεξάγεται δίκη στη Νέα Υόρκη με σαφείς υπαινιγμούς για ανάμειξη του ίδιου και της οικογένειάς του σε μεγάλα πολιτικά και οικονομικά σκάνδαλα. Tα άλυτα προβλήματα με την κουρδική μειονότητα σε έξαρση. Προβλήματα εδαφικής ακεραιότητας της χώρας του. Προβλήματα στα νοτιοανατολικά του σύνορα. (Μήπως γι’ αυτό επιδιδώκει εκσυγχρονισμό της Συνθήκη της Λωζάνης).
»Αναρωτιέται ο Θάνος Π. Ντόκος (γενικός διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ): “Εσκεμμένα και κατόπιν σχεδίου; Ίδωμεν. […] Έτσι, η επίσκεψη θα αποτελούσε μια άσκηση δημοσίων σχέσεων και μιας photo-opportunity για τον τούρκο πρόεδρο… Η επίσκεψη θα ήταν κυρίως επικοινωνιακού χαρακτήρα και περιορισμένου πολιτικού περιεχομένου.” (ΤΑ ΝΕΑ 8 Δεκ.).
Να προσθέσω: εκατέρωθεν. Προσωπικές επιλογές των δύο πρωταγωνιστών. Και το επέτυχαν. Έσβησαν όλα τα προβλήματά τους. Στην Ελλάδα με το ερντογαν-ο-λογικό τσουνάμι. Στην Τουρκία, διαβάζω, οι εφημερίδες προέβαλαν με πηχυαίους τίτλους τα περί αναθεωρήσεως της Συνθήκης της Λωζάνης. Ωστόσο, δυστυχώς γι’ αυτούς, μόνο πρόσκαιρα· μόνο για δυο-τρεις μέρες.
»Κάτι που απέμεινε από όλον αυτόν τον ορυμαγδό είναι τα περί της Συνθήκης της Λωζάννης. Εκμοντερνιστέα από τη μια μεριά· αδιαπραγμάτευτη από την άλλη. Με έσπρωξαν να ψάξω. Προέκυψε ένας συνειρμός νέων σκέψεων. Ιδού λοιπόν: H Συνθήκη της Λωζάνης ρυθμίζει — είναι το κύριο αντικείμενό της– τα σύνορα της Τουρκικής Δημοκρατίας· ύστερα από την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας . την ελευθεροπλοϊα στα στενά. Καταργήθηκαν οι διομολογήσεις.
Γι’ αυτό συνάπτεται και υπογράφεται από τη Βρεττανική Αυτοκρατορία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Ιαπωνία, την Ελλάδα, τη Ρουμανία και το Σερβο-κροατο-σλοβενικό κράτος. Ο Ερντογάν εδήλωσε στη συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά και σε άλλες περιπτώσεις ότι δεν αμφισβητεί τη διαμόρφωση των συνόρων μεταξύ της Τουρκίας και της ηττημένης (τότε) Ελλάδος. Άρα, υποθέτω, θα υπέγραφε πρόθυμα μια νέα συμφωνία υπό κάποια διεθνή εγγύηση.
»Τα αφορώντα ειδικώς στην Ελλάδα άλλα ουσιώδη σημεία της Συνθήκης της Λωζάννης είναι:
(A) “Σύμβασις περί ανταλλαγής των Ελληνικών και Τουρκικών πληθυσμών και Πρωτόκολλον, υπογραφέντα τη 30 Ιανουαρίου 1923”. Προβλέπεται η εξαίρεση από την ανταλλαγή των Ελλήνων κατοίκων της Κωνσταντινουπόλεως (γύρω στις 130.000) και των Μουσουλμάνων κατοίκων της Δυτικής Θράκης (102.251, απογραφή 1928).
(Β) Το άρθρο 13 του κύριου σώματος της Συνθήκης: “Προς εξασφάλισιν της ειρήνης, η Ελληνική Κυβέρνησις υποχρεούται να τηρεί εν ταις νήσοις Μυτιλήνη, Χίω, Σάμω και Ικαρία τα ακόλουθα μέτρα: αι ειρημέναι νήσοι δεν θα χρησιμοποιηθώσιν εις εγκατάστασιν ναυτικής βάσεως και εις ανέγερσιν οχυρωματικού τινός έργου…
(Γ) Το άρθρο 14 προβλέπει είδος αυτοδιοικήσεως των νησιών Ίμβρος και Τένεδος υπό τουρκική κυριαρχία.
(Δ) Τα άρθρα 38-44 ρυθμίζουν τα δικαιώματα και το καθεστώς διαβιώσεως και εργασίαςτων μη μουσουλμανικών μειονοτήτων που κατοικούν στην Τουρκία. (Ε) Το άρθρο 45: “Τα αναγνωρισθέντα δια των διατάξεων του παρόντος τμήματος δικαιώματα εις τας εν Τουρκία μη μουσουλμανικάς μειονότητας αναγνωρίζονται επίσης υπό της Ελλάδος εις τας εν τω εδάφει αυτής ευρισκομένας μουσουλμανικάς μειονότητας.” Σημείωση: H Συνθήκη της Λωζάνης δεν αναφέρεται σε βασικά σημεία των σημερινών ελληνοτουρκικών αντιθέσεων (Αιγαίο, χωρικά ύδατα-υφαλοκρηπίδα, εναέριος χώρος, γκρίζες ζώνες κ.τ.λ.).
»Παρατηρήσεις ενός αδαούς:
(A) Σημερινές μειονότητες. Ελληνική στην Κωνσταντινούπολη 3.500 άτομα.Μουσουλμανική στην Ελλάδα (Θράκη) 120.000.(Εις δόξαν της αδιαπραγμάτευτης Συνθήκης της Λωζάννης!).
(Β) Υπάρχει στην Ελλάδα Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού και Νήσων (ΑΣΔΕΝ). Νήσων αποστρατικοποιημένων. (Εις δόξαν της αδιαπραγμάτευτης Συνθήκης!).
(Γ) Πληθυσμός Ίμβρου: 157 Τούρκοι, 6.756 Έλληνες το 1927. 9.213 Τούρκοι, 248 Ελληνες το 2000. Λέει ο Ερντογάν, μισοχαμογελώντας υποψιάζομαι, σε συνέντευξή του σ’ ΤΟ ΒΗΜΑ (10 Δεκ.): “Ένα από αυτά [τα ανοίγματα στον τομέα των δικαιωμάτων] είναι το άνοιγμα καινούργιων σχολείων στην Ίμβρο, νηπιαγωγείου και Λυκείου, παρ’ όλο που υπάρχουν πολύ λίγοι μαθητές από την μειονότητα.” (Eις δόξαν της αδιαπραγμάτευτης Συνθήκης!).
(Δ-Ε) Για να αποκατασταθεί η ισορροπία δικαιωμάτων μεταξύ των δύο χωρών, θα επρότεινα, με κίνδυνο να χαρακτηριστώ προπετής, να περάσει η Βουλή των Ελλήνων, με δική της πρωτοβουλία, νόμο, με τον οποίο εισάγεται στην Ελλάδα ο Varlik Vergisi (τουρκικός κεφαλικος φόρος, που εξουθένωσε τις μη μουσουλμανικές μειονότητες το 1942). Και με πρωτοβουλία της κυβερνήσεως να οργανωθεί ένα ευπρεπές πογκρόμ της τουρκικής μειονότητας α λά 1955.
Ενέργειες λυσιτελείς για να προλάβουμε, εν έτει 2017, επικρίσεις ότι δεν εφαρμόζουμε τις διατάξεις της περίφημης Συνθήκης της Λωζάννης· με τη συνέπεια που την εφάρμοσαν οι Τούρκοι. Και για να πείσουμε τον κόσμον όλο, γιατί η Συνθήκη της Λωζάννης πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη! (Ο απλός πονηρός πολίτης: Λες να παίζουμε κάποιο άλλο παιχνίδι; κάποιων άλλων;)
»Και κλείνω με λίγα λόγια για την Κύπρο. Είπε ο Ερντογάν στη συνέντευξή του σ’ ΤΟ ΒΗΜΑ: “Oι Τουρκοκύπριοι δεν πρόκειται να υποβαθμιστούν ποτέ σε καθεστώς ‘μειονότητας’ στο νησί στο οποίο είναι συνιδιοκτήτες, όπως επιθυμούν οι Ελληνοκύπριοι”. Οι οποίοι απέρριψαν το Σχέδιο Αννάν. Το οποίο αν είχε τεθεί σε ισχύ το 2004, σήμερα στην Κύπρο θα υπήρχαν δύο στρατιωτικά σώματα (ελληνικό και τουρκικό) 6.000 ανδρών το καθένα· που του χρόνου, το 2018 θα γίνονταν 3.000. Με τελική προοπτική ελληνικού σώματος 950 και τουρκικού 650 ανδρών.
»Ταύτα και έρρωσο ευδαιμονών. Ο φίλος σου Νίκανδρος Γ. (προσωπικό δεδομένο μου !)».
Η δική μου συμβολή· ανακεφαλαίωση· συμπέρασμα: Μη θιγε τα κακώς κείμενα. (Δόγμα της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδος). Καληνύχτα ! (Κι ας είναι πρωί !)