Μόνο προσωπικός δεν είναι ο χαρακτήρας της γενικευμένης σύγκρουσης που εξελίσσεται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ με κεντρικό πρόσωπο τον Γραμματέα του κόμματος Πάνο Σκουρλέτη.
Του Χρήστου Υφαντή
Η σκληρή αντιπαράθεση που αγγίζει όλο τον κομματικό μηχανισμό και βαθαίνει ακόμη περισσότερο τα προϋπάρχοντα πολιτικά ρήγματα είναι, στην ουσία, οργανωμένη και σχεδιασμένη από το περιβάλλον Τσίπρα, με όχημα φωνές εκτός κόμματος, άρα «αξιόπιστες κατά τεκμήριο», που εμφανίζονται να υπερασπίζονται καίρια ζητήματα δημοκρατίας και ισονομίας.
Στόχος, αποκλειστικός σχεδόν, οι εσωκομματικές ισορροπίες ενόψει των εξελίξεων που είναι βέβαιο πως θα υπάρξουν και η περιθωριοποίηση των σκληρών κομματικών γραφειοκρατιών προς όφελος των πολιτικών επιλογών του Τσίπρα να πορευτεί στο μέλλον παρέα με δυνάμεις που δεν ακούν τυφλά «τους βαρώνους» του μηχανισμού και «τους σοφούς» του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, ένας από την «αγία τριάδα» Φίλης, Βούτσης, Σκουρλέτης που ομνύει ακόμη στην λογική και στην εικόνα του παλιού καλού Συνασπισμού είναι, απλώς, το πρώτο βαρίδι που χρειάζεται να απομακρυνθεί από το κόμμα λόγω της θέσης του στον οργανωτικό μηχανισμό και στις διευρυμένες δυνατότητες που διαθέτει, λόγω αρμοδιότητας, να συνομιλεί θεσμικά με το όλον κόμμα.
Η επιλογή να απομακρυνθεί από τη θέση του «είτε έτσι, είτε αλλιώς», έχει ληφθεί εδώ και καιρό, ήδη από τα πρώτα σκιρτήματα της συνεργασίας της ομάδας Τσίπρα με τους κάθε λογής γεφυροποιούς, αλλά έως σήμερα δεν κατέστη δυνατό να προκύψει λόγω της πολύ καλής σχέσης των «τριών» με το οργανωτικό του Συνασπισμού.
Πλέον, η απομάκρυνση Σκουρλέτη έχει προσλάβει διαστάσεις επιβίωσης για την συνεργασία Τσίπρα – γεφυροποιών, καθώς έχει (και σωστά) κριθεί πως κανένα νέο ή διαφορετικό πολιτικό σχήμα με ευρύτερες κοινωνικές αναφορές και προσδοκίες συνεννόησης με την σοσιαλιστική αριστερά (λέγε με ΚΙΝΑΛ) δεν μπορεί να ευδοκιμήσει με ένα Γραμματέα που θα το υπονομεύει οργανωτικά και πολιτικά και θα επιχειρεί συνεχώς να στρέψει το τιμόνι αριστερότερα.
Η επιλογή, για να εξελιχθεί η κόντρα σε ζητήματα, ευρύτερα του κόμματος και «πιασάρικα» στην ευρύτερη αριστερά των δικαιωματιστών ( ισονομία απέναντι στα Μ.Μ.Ε. αρχής γενομένης από το «δικό μας» Documento), κρίθηκε ότι αποτελεί προνομιακό χώρο για την ομάδα Τσίπρα, καθώς ξεπερνάει τη στενή κομματική επετηρίδα και ανοίγεται σε ζητήματα που ο Σκουρλέτης είναι δύσκολο να απαντήσει ή, ακόμη – ακόμη, να προσπαθήσει να χειραγωγήσει.
Την άρνηση του Γραμματέα να συναινέσει σε στήριξη του εντύπου Βαξεβάνη, μετά τα όσα του έχει σύρει κατά καιρούς, την γνώριζαν όλοι στο κόμμα και στην κοινοβουλευτική ομάδα εξαρχής. Για το λόγο αυτό άλλωστε η συλλογή υπογραφών διακινήθηκε από μια νεοαριστερή περσόνα, ονόματι Γιαννούλη, ώστε να μην ελεγχθεί κεντρικά.
Ο χρόνος που επελέγη να δημοσιοποιηθεί, διά της τεθλασμένης, η κόντρα είχε σχέση με τις προτεραιότητες του κύκλου επιρροής Τσίπρα και το αποτέλεσμα που θα είχε η πρωτοβουλία.
Η συγκέντρωση του μέγιστου αριθμού υπογραφών έδωσε το πράσινο φως για να προκύψει η κόντρα με ένα δημοσίευμα που ο Σκουρλέτης δεν θα μπορούσε να ελέγξει, ώστε το χτύπημα να είναι καίριο και μη αναστρέψιμο.
Ζούμε, ακόμη, τις πρώτες εκδηλώσεις όσων πρόκειται να συμβούν στον ΣΥΡΙΖΑ στο προσεχές μέλλον. Το βασικό, το παραδοσιακό dna του χώρου δεν έχει εκδηλωθεί καθαρά ακόμη. Τα μελλοντικά επεισόδια «θα έχουν πολύ αίμα» στην κομματική κονίστρα.
Αναμείνατε!!!