Κατά δήλωση επιφανούς πρώην υπουργού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ‘’η αριστεία είναι ρετσινιά’’.
Φαίνεται ότι όλα τα μέλη της κυβέρνησης ασπάζονται την αντίληψη αυτή, εξ ου και καταβάλλουν προσπάθειες όχι μόνο για να αποσείσουν την κατηγορία αυτή αλλά και να φθάσουν στο αντίθετο άκρο, αυτό της φανερής και αδιάλειπτης ανεπάρκειας!
Του Κώστα Χριστίδη*
Οι τόνοι μαζούτ που απλώθηκαν στις παραλίες και στα βάθη του Σαρωνικού, δημιουργώντας σοβαρούς κινδύνους και βλάβες για το περιβάλλον, τα αλιεύματα και την υγεία των λουομένων,είναι ένα τυπικό παράδειγμα ανεπάρκειας με τον αρμόδιο υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας να δίνει πραγματικό ρεσιτάλ ανεύθυνων και γρονθοκοπούμενων με την αλήθεια θέσεων.
Ενδιαφέρουσα και η σχετική δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης (της συνιστώσας Οικολόγων – Πρασίνων του Σύριζα) ότι ‘’η ευθύνη ανήκει στην κοινωνία και στην παγκόσμια κοινότητα που είναι εξαρτημένη από το λόμπι του πετρελαίου’’ (!).
Η παγκόσμια κοινότητα, λοιπόν, και όχι οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Ναυτιλίας ευθύνονται που ηλικιωμένα σαπιοκάραβα κυκλοφορούν με ‘’προσωρινά’’ πιστοποιητικά καταλληλότητας και μεταφέρουν εν δυνάμει βόμβες κατά του περιβάλλοντος …
Πριν από το συγκεκριμένο περιστατικό η κυβερνητική ανεπάρκεια είχε φανεί σε σειρά περιπτώσεων, όπως στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών σε Αττική, Ζάκυνθο, Κύθηρα, στην διατήρηση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, με τακτικούς εμπρησμούς λεωφορείων και καταστροφές εκδοτικών μηχανημάτων εισιτηρίων, εισβολές στην Βουλή, στην Τράπεζα της Ελλάδος και αλλού, ξυλοδαρμούς καθηγητών, δημιουργία νέων αναρχο-αυτόνομων περιοχών εκτός των ‘’συνόρων’’ των Εξαρχείων, και πλήθος άλλων καταστάσεων ανομίας.
Σον νευραλγικό τομέα της δικαιοσύνης, τα πράγματα αντί να βελτιώνονται, επιδεινώνονται. Εκατοντάδες χιλιάδες υποθέσεων εκκρεμούν, αίσθηση αρνησιδικίας και ανασφάλειας δικαίου αναπτύσσεται, ενώ τα ανώτατα δικαστήρια, όταν εκδίδουν αποφάσεις μη αρεστές στους κυβερνώντες, χαρακτηρίζονται ως ‘’θεσμικά εμπόδια’’ από τον πρωθυπουργό.
Στην οικονομία η κατάσταση είναι αυτή που κάθε Έλληνας ζει καθημερινά ‘’στο πετσί του’’.
Παρά τα κυβερνητικά φληναφήματα περί ‘’δίκαιης ανάπτυξης’’, ποταμού επενδύσεων και τα τοιαύτα, η πραγματικότητα είναι ότι επενδύσεις εγκεκριμένες από ετών καρκινοβατούν, ολοένα περισσότεροι Έλληνες δημιουργούν ληξιπρόθεσμες οφειλές σε εφορίες, ασφαλιστικά ταμεία, ΔΕΚΟ και τράπεζες, ενώ η κυβέρνηση κομπορρημονεί εκ των προτέρων ότι περί το τέλος του έτους θα μοιράσει περί το 1 δις ευρώ σε αναξιοπαθούντες, ‘’από την υπερ-απόδοση της οικονομίας’’ όταν εκατοντάδες χιλιάδων συντάξεις και ‘’εφ’ άπαξ’’ βοηθήματα εκκρεμούν, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς ιδιώτες υπερβαίνουν ήδη τα 6 δις ευρώ και οι κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών εκδίδονται με ρυθμό πολυβόλου (!).
Επιβεβαιώνεται έτσι το υπό του W. Churchill λεχθέν ότι ‘’το εγγενές πλεονέκτημα του σοσιαλισμού είναι η ίση κατανομή της … αθλιότητας’’.
Αν στα προηγούμενα προσθέσει κανείς τα χάλια της δημόσιας διοίκησης , της υγείας και της παιδείας θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τίποτα δεν λειτουργεί σε αυτόν τον τόπο. ‘’Rien ne va plus’’, κατά την συνήθη έκφραση στα κέντρα ψυχαγωγίας, τα οποία επισκέπτεται από δεκαετιών και ο υπουργός Άμυνας.
*Νομικός – Οικονομολόγος