Ο βάκιλος της πανούκλας δεν πεθαίνει, ποτέ δεν εξαφανίζεται
Ένα απόσπασμα του Θανάση Βασιλείου, από το βιβλίο του «Το σκιάχτρο της πανούκλας είναι εδώ», συνδέει τόσο εύστοχα και παραστατικά τον φασισμό με την πανούκλα και θεώρησα σκόπιμο να το επεξεργαστώ με το σημείωμα τούτο. «Ο φασισμός βασίζεται στην απουσία ιδεολογίας, στην άρνηση πνευματικών αξιών.
Του Νίκου Αναγνωστάτου
Ο φασισμός ευδοκιμεί όταν οι άνθρωποι παύουν να σκέφτονται. Πρόσφορο έδαφος για τον φασισμό είναι η υλική αβεβαιότητα, η δυσαρέσκεια, η σιωπή των ελίτ κάθε είδους – φαινόμενα που δεν λείπουν από τη σημερινή κοινωνία».
Αναφέρει ότι γράφει, μεταξύ άλλων, ο Ολλανδός δοκιμιογράφος Rob Riemen -ιδρυτής και πρόεδρος του Ινστιτούτου Nexus στο Τίλμπουργκ της Ολλανδίας, στο βιβλίο του «Η αέναη επιστροφή του φασισμού» από όπου δανείζομαι μερικά αποσπάσματα για την προσαρμογή τους στο σημείωμα τούτο. Ποιος ο λόγος που έτσι ξαφνικά θίγω τέτοιες προσεγγίσεις;
Μα για διαφανεί καθαρά ο σύνδεσμος που αναφέρει ο Rob Riemen, ότι όπως ο βάκιλος της πανούκλας δεν πεθαίνει, ποτέ δεν εξαφανίζεται, αλλά παραμένει για πολλά πολλά χρόνια, κρυμμένος, περιμένοντας τον αρουραίο που θα τον μεταδώσει, έτσι και ο φασισμός, σε όλες του τις μορφές και χρώματα, καραδοκούν οι ανθρώπινοι αρουραίο, να βρουν τις κατάλληλες συνθήκες για να επικρατήσει.
Θέλω να πιστεύω ότι η Δημοκρατία μας είναι αρκετά θωρακισμένη για να αποτρέψει την όποια προσπάθεια εκφασισμού, αλλά επειδή κάλλιο το προνοείν από το θεραπεύειν, ας έχουμε το νου μας.
Επειδή κυβέρνηση, κατά δική της δήλωση είναι αριστερή, της οποίας τόσο οι υπουργοί του Σύριζα, όσο και οι βουλευτές της, κατά δική τους δήλωση ή κατά κοινή γνώση, προέρχονται από το ΚΚΕ ή την ΚΝΕ, και κυρίως ότι διατηρούν τις πεποιθήσεις τους, αποτελούν τον χώρο εκείνο που η ιδεολογία τους, φυσιολογικά τους κατευθύνει σε κάποια μορφή ολοκληρωτισμού.
Μια τέτοια προσπάθεια φάνηκε καθαρά στο πρώτο εξάμηνο του 2015 όταν ανέλαβαν την εξουσία και την γλυτώσαμε, αν την γλυτώσαμε, την τελευταία στιγμή, όπως έχω αναλύσει σε άλλα σημειώματά μου.
Όλα τα σημάδια των κυβερνητικών ενεργειών και αποφάσεων, φανερών και κρύφιων, νόμιμων ή μη, εκεί μας οδηγούν, ενδεχομένως όχι άμεσα, αλλά όπως ο βάκιλος της πανούκλας καρτερά υπομονετικά, έτσι και οι ονειροπόλοι, αν όχι άμυαλοι, δεν θα διστάσουν να το επιχειρήσουν.
Φαίνεται ότι η ολοκληρωτική αποτυχία του κόκκινου φασισμού παντού, δεν στάθηκε ικανή για πλήρη απόρριψης της ουτοπικής αυτής ιδέας και δεν έχει εκλείψει από τις κρύφιες σκέψεις των αμετανόητων ονειροπόλων, οι οποίοι, λόγω φανατισμού, ψάχνουν για διάφορες δικαιολογίες για τους λόγους αποτυχίας του συστήματος.
«Ο μεγαλύτερος εχθρός της γνώσης δεν είναι η άγνοια, αλλά η ψευδαίσθηση της γνώσης», είχε πει ο προσφάτως αποβιώσας μεγάλος φυσικός Χώκινγκ. Η κυβέρνησή μας γέμει ψευδαισθήσεων.
Επομένως είναι πιθανό η αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, να έχει στις μύχιες σκέψεις της την ουτοπική αυτή ιδέα. Αν ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στις αποφάσεις και ενέργειές της κυβέρνησης, θα δούμε ότι όλα τείνουν στον επίφοβο αυτό σκοπό. Επειδή όμως, όπως προείπαμε, η δημοκρατία μας δεν επιτρέπει την εφαρμογής του πλήρους σχεδίου, ακολουθείται το σκεπτικό μιας πλάγιας εφαρμογής, του ελέγχου της εξουσίας.
Πέραν των όσων, μέχρι σήμερα έχει επιτελέσει για τον σκοπό αυτόν, όπως η τοποθέτηση κομματικών στελεχών σε όσο περισσότερες νευραλγικές θέσεις του δημοσίου, οι αλλαγές στην παιδεία κττ, απλή αναλογική αποτελεί την κεντρική ιδέα, η οποία φοβάμαι δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτή.
Με την απλή αναλογική είναι βέβαιο ότι χρειάζονται κυβερνήσεις συνεργασίας, άλλως επικρατεί η ακυβερνησία, με ό,τι συνεπάγεται αυτή.
Οι κυβερνητικές συνεργασίες στη χώρα μας, βρίσκονται ακόμη σε πρωτόγονο στάδιο και το πλέον πιθανό είναι να κυριαρχεί η αναμπουμπούλα, κατά την οποία θα χαίρεται ο λύκος, όπως λέει και η λαϊκή μας παροιμία. Θα επικρατεί το χάος και οι στοιχειώδεις λειτουργίες του κράτους θα εκτελούνται από τα διορισμένα κομματικά στελέχη, δηλαδή θα κυβερνάει ο ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι αποδεικνύεται ότι ο βάκιλος του ολοκληρωτισμού παραμένει πάντα ζωντανός.
Για να ολοκληρωθεί ένα τέτοιο σκεπτικό, ετοιμάζεται και το νομοσχέδιο για την εφαρμογή της απλής αναλογικής και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και έτσι θα ολοκληρωθεί το χάος που θα επικρατεί σε όλα τα επίπεδα ο δημοσίου και του κράτους γενικότερα.
Οι λογικές και τεκμηριωμένες αντιρρήσεις του ΚΕΔΕ και των περισσότερων Δημάρχων, ασφαλώς και δεν θα εισακουστεί, αφού ο απώτερος σκοπός ελέγχου της κρατικής μηχανής, δια της ακυβερνησίας, δεν θα επιτυγχάνεται.
Η αριστερή κυβέρνηση στηρίζεται στο γεγονός στο αληθοφανές πρόσχημα ότι η απλή αναλογική είναι ένα δίκαιο σύστημα και έτσι παραπλανούνται κάποια καλόπιστα κόμματα και άθελά τους κουβαλούν νερό στο μύλο του ΣΥΡΙΖΑ, συντελώντας έτσι στην όλο και βαθύτερη οικονομική και όχι μόνο, κρίση.
Έτσι γίνεται φαεινότερο ηλίου, ότι η απλή αναλογική είναι το τυράκι στην παγίδα, όπως την περιγράφω πιο πάνω. Εξ ου και ο τίτλος αυτού του σημειώματος.
Με απλά λόγια η απλή αναλογική είναι καταστροφική για τη χώρα και όλα τα υπεύθυνα κόμματα οφείλουν να προβληματιστούν και παραμερίζοντας τις όποιες αντιρρήσεις στενών κομματικών συμφερόντων τους, έχοντας υπόψη ότι ο βάκιλος της πανούκλας δεν πεθαίνει ποτέ, να προβούν στις αναγκαίες συνεννοήσεις, αμέσως μετά τις επόμενες εθνικές εκλογές, για την αποτροπή των δυσάρεστων αυτών συνεπειών, με την ψήφιση ενός εκλογικού νόμου, κατά το δυνατόν δίκαιο, που να εξασφαλίζει όμως δυνατότητα διακυβέρνησης, με την σύμπραξη το πολύ δύο κομμάτων, τα οποία να συμφωνούν σε γενικές γραμμές, σε ένα αποτελεσματικό και αναπτυξιακό κυβερνητικό πρόγραμμα.
Ιδιαίτερα αυτή την στιγμή που η χώρα και οι έλληνες πολίτες έχουν εξουθενωθεί από τα σκληρά οικονομικά μέτρα και έχουμε ανάγκη μιας γρήγορης ανάπτυξης, για να επανέλθει το χαμόγελο στους πολίτες.