Μπορεί ο κ. Τσίπρας να υπηρετήσει με συνέπεια ένα αναπτυξιακό σχέδιο για να βγει η χώρα από τη σημερινή κρίση; Η απάντηση είναι απλή: Δεν το πιστεύει και δεν μπορεί.
Διότι, πώς είναι δυνατόν να επικαλείσαι την ανάπτυξη στα Περιφερειακά συνέδρια, όταν επί δυόμισι χρόνια έχεις κάνει ό,τι περνά από το χέρι σου για την πλήξεις;
Του Σπύρου Καπράλου
Ποια είναι η πραγματική εικόνα (και όχι η εικονική πραγματικότητα) σήμερα;
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εφαρμόζει φορομπηχτική πολιτική, επιβάλλει υψηλές ασφαλιστικές εισφορές, στοχοποιεί τις επενδύσεις που θα έφερναν νέες θέσεις εργασίας, αδιαφορεί για οποιαδήποτε αναπτυξιακή πρωτοβουλία.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα;
Οι επιχειρήσεις να βρίσκονται σε τραγικό αδιέξοδο, οι αγρότες και οι επαγγελματίες να έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά, η παραγωγική Ελλάδα να ασφυκτιά.
Και οι συμπολίτες μας, που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη, να παρακολουθούν άναυδοι το ένα μετά το άλλο τα κοινωνικά επιτεύγματα του Αλέξη Τσίπρα:
-Κατάργηση του ΕΚΑΣ
-Μείωση Αφορολογήτου
-Εξαφάνιση επικουρικών συντάξεων
-Κουρεμένο επίδομα θέρμανσης
-Δραστική μείωση συντάξεων χηρείας
-Μισθοί 360 ευρώ
-Συντάξεις 185 ευρώ
Την ίδια ώρα, η κυρία Αχτσιόγλου πανηγυρίζει για μείωση της ανεργίας, όταν έχει καταστήσει κανόνα τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης.
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, είχε έγκαιρα προειδοποιήσει για τα αδιέξοδα της κυβερνητικής πολιτικής. Η Νέα Δημοκρατία έχει εξαρχής ασκήσει σκληρή κριτική για τις λανθασμένες συντεταγμένες που είχαν ορίσει οι κ.κ. Τσίπρας και Καμμένος στον πλοηγό τους.
Η Ελλάδα χρειάζεται μια νέα σελίδα το συντομότερο δυνατόν. Χρειάζεται πρώτα απ’ όλα πολιτική αλλαγή για να μπει σε τροχιά επανεκκίνησης με προορισμό την επιστροφή στην κανονικότητα.
Και τι θα αλλάξει; Ρωτά δικαίως ο φίλος της διπλανής πόρτας.
Πολλά θα αλλάξουν. Πρωτίστως, η νοοτροπία, η αντίληψη για την πολιτική και οι βασικές κατευθύνσεις. Γιατί υπάρχει το σχέδιο, η βούληση και η αποφασιστικότητα για την εφαρμογή μιας διαφορετικής πολιτικής. Με σεβασμό στον πολίτη που θα έχει συγκεκριμένους στόχους:
-Την προσέλκυση νέων επενδύσεων.
-Τις ευκαιρίες για όλους.
-Τις δουλειές για τους νέους.
-Την ουσιαστική στήριξη των ευπαθών κοινωνικά ομάδων με έργα και όχι με συνθήματα.
Αυτή είναι η απάντηση στον ετερόκλητο συνεταιρισμό εξουσίας που σπεύδει να σηκώσει δήθεν ταξικά τείχη.
Αυτοί είναι οι στόχοι που μια σοβαρή ελληνική κυβέρνηση οφείλει να πιάσει. Γιατί εκτός των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής, μεγάλη σημασία έχουν και οι δικές σου προτεραιότητες. Εκείνες που θα δώσουν την απαραίτητη ώθηση για να βγεις στο ξέφωτο.
Η μείωση των φόρων, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, οι διαρθρωτικές αλλαγές που θα ενισχύσουν το επενδυτικό περιβάλλον, η ομπρέλα προστασίας στους μη προνομιούχους. Αλλά βέβαια και οι καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, η διαμόρφωση μιας συμμαχίας μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων.
Είναι καταστροφικό οι επιχειρήσεις να έχουν συνέταιρο το Κράτος. Θέλουν συμμάχους τους εργαζόμενους. Οι επιχειρήσεις που ανταποκρίνονται στο δικό τους καθήκον και κάνουν προσλήψεις πλήρους απασχόλησης θα μπορούσαν να κινητροδοτηθούν ακόμα περισσότερο….
Ένα είναι βέβαιο. Ο πολιτικός χρόνος αυτής της κυβέρνησης έχει τελειώσει. Η ελπίδα δεν είναι κάλπικη.
*Ο Σπύρος Καπράλος είναι Διευθυντής του Γραφείου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας στη Βουλή