Κλείνοντας το σωτήριον έτος 2019, θα ήταν χρήσιμο να εκδοθεί ένα νέο λεξικό της ελληνικής γλώσσας. Με τέτοια πλύση εγκεφάλου που έχει υποστεί ο λαός τα χρόνια της δυναστείας Σύριζα, πολλές λέξεις και έννοιες έχουν αλλάξει τη σημασία τους.
Και τι δεν μάθαμε την τετραετία και πλέον των ΣυριζΑνελ. Ξεκινώντας από την Αριστεία, που κατά τον υπουργό της εποχής Αριστείδη Μπαλτά, είναι συνώνυμη του όρου Ρετσινιά. Κάτι θα ξέρει επ’ αυτού ο πρώην υπουργός, μια και συνυπήρξε ως καθηγητής του ΕΜΠ, με τον τότε φοιτητή του Πολυτεχνείου, Α. Τσίπρα.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Και περνάμε στην Αυταπάτη, που αντικατέστησε τα ψέματα που ξεφούρνισε προς τους ψηφοφόρους ο Α. Τσίπρας από το 2010 έως το 2014, προκειμένου να τους πείσει, ότι με κάποιο μαγικό ραβδί, θα φέρει τους δανειστές ικέτες στην Αθήνα με τους ζουρνάδες να παίζουν για να χορέψουν στους ρυθμούς τους οι αγορές.
Για να περάσουμε στο σκληρό ροκ Βαρουφάκη. Στις αρχές του 2015 μιλούσε ο τότε υπουργός για Πρόγραμμα-Γέφυρα που στην πράξη θα μας οδηγούσε στο LOU και στη συνέχεια στη δραχμή.
Και είναι απορίας άξιο και αφορά κυρίως όσους με την ψήφο τους έφεραν τον Γ. Βαρουφάκη, ως αρχηγό κόμματος στη Βουλή, γιατί δεν μίλησε ποτέ και ούτε καν ρωτήθηκε, δυστυχώς, για τα 11 δις από τις επιστροφές των ευρωπαϊκών τραπεζών και αφορούσαν τόκους των ελληνικών ομολόγων, που αποποιήθηκε, μια και θα μπορούσαν μαζί με τα οκτώ δις που υπήρχαν, να αποπληρωθούν οι υποχρεώσεις στους δανειστές το 2015, χωρίς να χρειαστεί ένα τρίτο Μνημόνιο.
Ένα Μνημόνιο που στοίχησε στον ελληνικό λαό 100 δις, που βεβαιώνουν εγκυρότατοι Διοικητές τραπεζών, αλλά και ο Τόμας Βίζερ, επικεφαλής τότε του Euro Working Group.
Παίζοντας με τις λέξεις και τις έννοιες, αυτοί που προεκλογικά θα έδιωχναν την Τρόικα από την χώρα, βρήκαν το κόλπο να την μετονομάσουν σε Θεσμούς. Έτσι πίστεψαν ότι θα εξαπατήσουν τους αφελείς.
Η αποθέωση της οικονομικής κατάπτωσης ήταν τα capital controls, που είχαν σαν αποτέλεσμα εξευτελίσουν τους πολίτες, που καθημερινά ξεροστάλιαζαν έξω από τις τράπεζες, για να πάρουν 40 ευρώ, από τους δεσμευμένους λογαριασμούς τους.
Το καλοκαίρι του 2015 μάθαμε επίσης από την Τασία Χριστοδουλοπούλου, που στη συνέχεια αμάρτησε για το παιδί της, ότι οι ορδές των εισερχόμενων στη χώρα μας μέσω της Τουρκίας, ήταν επισκέπτες, που λιάζονται και εν συνεχεία ως δια μαγείας … εξαφανίζονται.
Τότε ήταν που έβαλαν πιπέρι στο στόμα σε όσους τους αποκαλούσαν λαθρομετανάστες. Η λέξη αυτή υπάρχει στο λεξικό Μπαμπινιώτη, που την ερμηνεύει με την φράση, ότι είναι «αυτός που μετακινείται σε μια άλλη χώρα από αυτή της καταγωγής του, χωρίς να εισέλθει με νόμιμες διαδικασίες».
Είναι μετανάστες βροντοφώναξαν. Δεν μένει παρά να κάψουμε τα λεξικά και να οδηγήσουμε κατά το πρότυπο του Πολ Ποτ στην Καμπότζη, τους συγγραφείς τους στην πυρά.
Αυτές οι γλωσσικές αλχημείες, χαρακτηρίζουν ανθρώπους χωρίς παιδεία, με έντονα συμπτώματα λεξιπενίας.
Σε αυτή την τετραετία, μάθαμε για τους δικαιωματιστές, με εμπνευστή τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλο, καταλύθηκε η Παιδεία με μπροστάρη τον Κ. Γαβρόγλου και χάρισαν την ανύπαρκτη μακεδονική γλώσσα, στους σλαβόφωνους Σκοπιανούς.
Τώρα, ως αντιπολίτευση ο Σύριζα, τάσσεται υπέρ των καταλήψεων, δια του Γ. Κατρούγκαλου, με το αιτιολογικό ότι είναι πολιτιστικό γεγονός, στο πλαίσιο της αντικουλτούρας. Ανάλογο πολιτιστικό γεγονός λοιπόν, είναι το σπάσιμο καταστημάτων και το κάψιμο αυτοκινήτων.
Όλα αυτά με μπροστάρηδες τις «νομάδες» που χαρακτηρίζονται (sik) συλλογικότητες. Παράλληλα ακούσαμε να επαναφέρουν, οι εκ μεταγραφής νεοφώτιστοι του Σύριζα το συνθήματα … «μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι».
Τι άλλο θα ακούσουμε και τι άλλο θα δούμε άραγε, παράλληλα με το θαύμα της γέννησης του Θεανθρώπου…