Βασικός πυλώνας του σύγχρονου Τουρκικού κράτους ήταν η στρατηγική του σύνδεση με τη Δύση. Αυτή ήταν και η παρακαταθήκη του ιδρυτή του, Μουσταφά Κεμάλ, και βάσει αυτής η Τουρκία αποτελεί μέχρι σήμερα το μοναδικό ισλαμικό κράτος – μέλος του ΝΑΤΟ, και υποψήφιο μέλος της Ε.Ε.
Η αλλαγή αυτής της πολιτικής ξεκίνησε το 2002, με την ανάδειξη στην ηγεσία του Ερντογάν,και εξελίσσεται σήμερα με ραγδαίο τρόπο. Από την ψύχρανση των σχέσεων με το Ισραήλ, τον κατ’ εξοχήν σύμμαχο της Δύσης στην περιοχή, και την παροχή ασύλου σε σημαίνοντα στελέχη τρομοκρατικών, για τη δύση οργανώσεων, όπως η Χαμάς και η Μουσουλμανική Αδελφότητα σε Αίγυπτο και Λιβύη.
Του Σταύρου Καλεντερίδη*
Ταυτόχρονα, ο νεοθωμανικός χαρακτήρας της Τουρκίας αποκρυσταλλώνεται και στο εσωτερικό της χώρας, σε μια σειρά από κοινωνικά και θρησκευτικά ζητήματα. Αυτό συντελείται για παράδειγμα με προσπάθειες επαναφοράς της διδασκαλίας της οθωμανικής γλώσσας και του «ορθόδοξου» Ισλάμ στα σχολεία, αλλά και εκμηδενίζοντας τη θέση της γυναίκας.
Στην συντεταγμένη προσπάθεια επιστροφής στο ένδοξο παρελθόν της Μεγάλης Τουρκίας, είναι αδύνατο να αγνοήσει κανείς τη σαφή απομάκρυνση από τον Κεμαλισμό, με τον Ερντογάν να επιδίδει μέχρι και υπηκοότητα στην οικογένεια του Abdulhamid II, ενός εκ των τελευταίων Οθωμανών Σουλτάνων!
Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι τουλάχιστον επικοινωνιακά, η εικόνα του Κεμάλ θα παραμείνει για την πρόσδοση νομιμότητας στο καθεστώς, όσο ταυτόχρονα αποκαθηλώνεται από την κοινωνία με υποβολιμαίο τρόπο.
Όπως συνομολογεί και η πρόσφατη περίπτωση αιχμαλωσίας των δύο Ελλήνων στρατιωτών,και σε συνδυασμό με τα προαναφερθέντα, η ανυπαρξία κράτους δικαίου στην Τουρκία στοιχειοθετεί έναν νεοθωμανισμό – φονταμενταλισμό ο οποίος ουδεμία σχέση έχει με τη δύση, και συντελεί στην στρατηγική απομάκρυνση της Τουρκίας από αυτήν. Μια απομάκρυνση η οποία οδήγησε στην καταδίκη των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο από την ΕΕ, έχοντας προηγηθεί ο Τουρκικός προσεταιρισμός με Ιράν και Ρωσία, και η πλήρης υποστήριξη της Τουρκίας προς τον ISIS.
Σε μία άκρως διαφωτιστική δήλωση ο Ερντογάν απείλησε με «Οθωμανικό χαστούκι» τους Αμερικανούς συμμάχους αν τους βρει απέναντι του κατά την επέλαση του Τουρκικού στρατού προς την Ιεράπολη της Συρίας, ενώ επιβεβαίωσε τη «συνέχεια» Τουρκίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αν και πολλοί αναλυτές έδωσαν αυξημένη βαρύτητα στο πρώτο σκέλος, η ευκαιρία για την Ελλάδα βρίσκεται στο δεύτερο. Με τη δεδηλωμένη κρατική συνέχεια, η Τουρκία είναι νομικά υπεύθυνη για τα εγκλήματα των Οθωμανών, συμπεριλαμβανομένης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μ. Ασίας.
Ο Ερντογάν αυτοπαγιδεύτηκε. Με την παραδοχή αυτή λοιπόν δίνεται σαφής ευκαιρία στη χώρα μας να εγείρει αξιώσεις εναντίον του κληρονόμου κράτους των Οθωμανών για τις πολεμικές, περιουσιακές, εδαφικές και οικονομικές ζημίες που επέφερε στον Ελληνισμό.
Ευκαιρία και ευθύνη.
*Διεθνολόγος – εθελοντής του ΔΕΛΤΑ