Από τριμήνου και πλέον είχαμε προβλέψει ότι η κυβέρνηση Συριζανέλ, μπροστά στα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει, θα επιδιώξει να δημιουργήσει στην χώρα διχαστικό κλίμα –με κύριο όπλο της την λασπολογία.
Κατ’ επανάληψη το είχαμε υπογραμμίσει: αν η παρούσα κυβέρνηση αποχωρήσει από την εξουσία, αυτό θα γίνει με τρόπο ανώμαλο.
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Υπό αυτή την έννοια, η σύντροφος του πρωθυπουργού κυρία Περιστέρα Μπαζιάνα, στην πρόσφατη συνέντευξή της, είπε μία μεγάλη αλήθεια: Ο κ. Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ δεν αρκούνται στο να ασκούν μόνον κυβερνητικό έργο. Θέλουν και την εξουσία. Επιδιώκουν, με άλλα λόγια, την αλλοιωση της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας, την οποίαν θεωρούν «αστικό κατάλοιπο».
Ετσι, την ωρα που ερχεται στο προσκηνιο το σκανδαλο Καμμενου με τα βληματα της Σαουδικης Αραβιας και ειναι προσφατες οι μνημες των τελευταιων συλλαλητηριων.
Εμπλουτισμενες και με τα λογια του Μικη Θεοδωρακη κατα της αριστερας, η κυβερνηση σε αγαστη συνεργασια με μερος της Δικαιοσυνης, φερνει στο προσκηνιο ενα θεμα, που καθε αλλο απλο ειναι.
Με αφετηρία μία υπόθεση που ξεκίνησε στις ΗΠΑ και είχε προεκτάσεις στην Ελλάδα, η κυβέρνηση προσπαθεί να κηλιδώσει –επιλεκτικά– συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα, με προφανή στόχο να τονώσει την λαϊκή απογοήτευση έναντι της δημοκρατίας μας. Αυτός είναι ο κύριος στόχος της υπόθεσης Novartis, η απαξίωση της δημοκρατίας μέσω συγκεκριμένων προσώπων. Παραλληλα, ο κυριος πρωθυπουργος εμφανιζεται δημοσιως ως προτυπο αρετης, την ωρα που ολοι γνωριζουμε ποιο ειναι το δυσωδες περιβαλλον μεσα στο οποιο κινειται η κυβερνηση των Συριζανελ.
Κορυφαίο στέλεχος της σημερινής κυβέρνησης, στις παραμονές των εκλογών τού 2015, αποτιμώντας στο πρόγραμμα του Σύριζα την κατάσταση στην Ελλάδα έγραφε: «Το πραγματικό πολιτικό δίλημμα που έχει να αντιμετωπίσει η Αριστερά σήμερα είναι αν θα επιτρέψει την παλινόρθωση του αστικού πολιτικού συστήματος στην χώρα ή αν θα δώσει συσπειρωμένη τον αγώνα για την απεμπλοκή από τον νεοφιλελευθερισμό και την μνημονιακή πολιτική της λιτότητας και από κυβερνητική θέση»!
Πολύ σωστά λοιπόν ο Γιώργος Παπαχρήστος επισημαίνει στα Νέα: «Έχω την αίσθηση ότι όλα αυτά που παρακολουθούμε, και έχουν το όνομα Novartis, και αύριο ένα άλλο όνομα, και μεθαύριο κάτι άλλο, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία απάντηση στο ερώτημα “αν θα επιτρέψει (η Αριστερά) την παλινόρθωση του αστικού πολιτικού συστήματος στην χώρα”. Και πιστεύω ότι το έργο αυτό θα το δούμε να επαναλαμβάνεται διαρκώς από εδώ και στο εξής. Με καινούργιες συνέχειες, απλώς…».
Για την ιστορία επισημαίνουμε ότι οι «λασποπαραγωγοί» της κυβέρνησης και τα στελέχη μάρτυρες της Novartis, στην σπουδή τους να μοντάρουν την όλη ιστορία, «ξέχασαν» μία λεπτομέρεια: αυτήν που λέει ότι από το 2006 έως το 2013 την ευθύνη για τις τιμές των φαρμάκων είχε το υπουργείο Εμπορίου και όχι το υπουργείο Υγείας. Είναι αδύνατον, κατά συνέπεια, υπουργοί Υγείας την περίοδο αυτή να έχουν υπογράψει αποφάσεις για την τιμή φαρμάκων. Και καλά, στην περίπτωση αυτή να δεχθούμε την ελαφρότητα της κυβέρνησης.
Η Δικαιοσύνη, δεν θα είχε χρέος να ψάξει το όλο θέμα λίγο παραπάνω;
Κατά τα λοιπά, το σκάνδαλο Novartis είναι υπαρκτό και, όπως είπαμε, έχει αφετηρία τις ΗΠΑ. Όπως γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος:
«Εκεί μίλησαν στελέχη της εταιρείας στις Αρχές, προκειμένου να διαπραγματευθούν την δική τους ασυλία. Εκεί έδωσαν στοιχεία, ονόματα, διευθύνσεις και τα υπόλοιπα. Άλλα στελέχη της εταιρείας στην Ελλάδα μίλησαν στις δικές μας Αρχές επί του ιδίου θέματος, μετά πήγαν οι Εισαγγελείς Διαφθοράς στις ΗΠΑ, παρέλαβαν τα στοιχεία που είχαν δώσει οι Αμερικάνοι, έπειτα επέστρεψαν στην Ελλάδα με τα στοιχεία –δηλαδή, δεν είναι made in Greece το σκάνδαλο.
Made in USA είναι το σκάνδαλο, άρα αν υπάρχει θέμα αυτό είναι το θέμα της επικοινωνιακής διαχείρισης της υπόθεσης από την κυβέρνηση προς πολιτική εκμετάλλευση. Για να ξέρουμε τί λέμε, δηλαδή. Και κάτι ακόμη: η ευκολία με την οποία «τσουβαλιάζονται» δύο πρώην πρωθυπουργοί, οι κ.κ. Σαμαράς και Πικραμμένος, και ο Επίτροπος της χώρας στην ΕΕ Δημ. Αβραμόπουλος, σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι όποιος το αποφάσισε ελαφρά τη καρδία, να εύχεται να είναι ισχυρά τα στοιχεία. Γιατί πήρε μεγάλο ρίσκο. Πολύ μεγάλο…
»Εκτιμώ ότι θα συσταθεί προανακριτική επιτροπή. Οι εργασίες της οποίας, δεδομένου και του όγκου των στοιχείων, θα κρατήσουν –αλήθεια, πόσο θα κρατήσουν; Απάντηση: μέχρι τότε που θα αποφασίσει ο Τσίπρας να οδηγήσει την χώρα σε εκλογές. Για να κάνει εκλογές πιστεύοντας ότι (θα) έχει σε ομηρεία ΝουΔου και ΠΑΣΟΚ, με προφανή στόχο να τις κερδίσει. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, οι επόμενοι μήνες θα είναι βουτηγμένοι στην λάσπη».
Οντως μιλαμε για πολυ λασπη,η οποια αναποφευκτα θα παρει αμπαριζα και τους εμπνευστες της. Ας μη ξεχνα το πολιτικο μειρακιον που το παιζει πρωθυπουργος, οτι οι αυτοκλητοι «σωτηρες» και αλλοι Ροβεσπιεροι συνηθως δεν τελειωνουν καλα.
Και στην Ελλαδα, παραμενει εκκρεμης ενας λογαριασμος 100 δισ. ευρω περιπου, αυτα του πρωτου εξαμηνου 2015, που ξεπερνουν κατα πολυ τα καταγγελομενα απο καποιους καραγκιοζηδες 40 εκατ. ευρω της Novartis.