Γιατί δεν θα κάνει εκλογές ο Τσίπρας
Σε συνδυασμό με την έξοδο από το τρίτο μνημόνιο, το Μαξίμου προετοιμάζει θεαματικό ανασχηματισμό αλλά και πρωτοφανή επίθεση λάσπης σε γνωστά πρόσωπα της πολιτικής και της οικονομίας.
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Η ρωσικής καταγωγής καθηγήτρια Α.Α. που διδάσκει στο Μιλάνο Πολιτική Επιστήμη έχει περί πολλού τον Αλέξη Τσίπρα. Θεωρεί ηρωϊκή την προσπάθειά του να φέρει την ελληνική αριστερά στην εξουσία και πιστεύει ότι, παρά τους συμβιβασμούς που έκανε στον χώρο της γερασμένης ευρωπαϊκής αριστεράς, αποτελεί ελπίδα.
Επειδή συμβαίνει δε να είναι και μία από τις συμβούλους που κατά καιρούς χρησιμοποιεί η γαλλική τράπεζα Ρότσιλντ, έχει εισηγηθεί ενθέρμως την ενίσχυση του πολιτικού προφίλ του Έλληνα πρωθυπουργού ώστε στις προσεχείς ευρωεκλογές να είναι ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής αριστεράς.
Επικοινωνιακή στήριξη στον Αλέξη Τσίπρα παρέχει επίσης και το σοσιαλδημοκρατικό σάϊτ Social Europe, το οποίο αυτήν την περίοδο δείχνει να στηρίζει την γραμμή Τζέρεμυ Κόρμπιν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πιθανότατα δε, αυτό να οφείλεται στο γεγονός ότι το σάϊτ έχει την υποστήριξη της εφημερίδας Guardian και συγκεκριμένων συνεργατών της.
Τις τελευταίες ημέρες, η βουλγαρικής καταγωγής καθηγήτρια Albena Azmanova, που διδάσκει Πολιτική Στρατηγική και Επικοινωνία στην Σχολή Διεθνών Μελετών του Πανεπιστημίου Κεντ στις Βρυξέλλες, έκανε διεξοδική αναφορά στο μακιαβελικό, κατά την γνώμη της, τελευταίο βιβλίο του βουλευτή του Σύριζα Κωνσταντίνου Δουζίνα, καθηγητή στο πανεπιστήμιο Birkbeck του Λονδίνου. Στο υπό τον τίτλο Syriza in Power (εκδόσεις Polity Press, 2017) βιβλίο του στα αγγλικά, ο Κων. Δουζίνας –που είναι και πρόεδρος Εξωτερικών Υποθέσεων της σχετικής επιτροπής της Βουλής– με απόλυτο αλλά λυρικό κυνισμό εξηγεί πώς και γιατί ο Σύριζα ανήλθε στην εξουσία και τί τελικά θα κάνει είτε για να μην φύγει από αυτήν, είτε για να διατηρήσει κυρίαρχο ρόλο στον νέο ελληνικό δικομματισμό.
Στο πλαίσιο αυτό, ο Αλέξης Τσίπρας θα ρίξει μεγάλο βάρος στον «ιδιοκτησιακό» χαρακτήρα του νέου δρόμου μετά το μνημόνιο και τον Οκτώβριο 2018, αντί για εκλογές, θα πραγματοποιήσει έναν εντυπωσιακό ανασχηματισμό με έντονο αριστερό αποτύπωμα και αρκετούς νέους ανθρώπους. Κάποιοι από αυτούς ήδη βρίσκονται στο προσκήνιο και προβάλλονται με κάθε ευκαιρία.
Ο εν λόγω ανασχηματισμός, γράφει ο πάντα καλά ενημερωμένος έγκριτος συνάδελφος Δημήτρης Ν. Μανιάτης στο μηνιαίο περιοδικό Unfollow, θα έχει πολλά στοιχεία ασύμμετρων πολιτικών που δεν θα αφορούν απλώς και μόνον το νέο μέρισμα που θα διανεμηθεί στους πολίτες, με την προϋπόθεση φυσικά πως οι αριθμοί των άλλων για πλεόνασμα πάνε καλά. Θα αφορούν και έναν ευρύτερο μακρόπνοο σχεδιασμό που θα έχει ως στόχο την ηγεμόνευση του Σύριζα στον νέο δικομματισμό που διαμορφώνεται.
Εδώ θα δούμε μία παράλληλη, σκληρή και εναλλασσόμενη τακτική. Από την μία, η διεμβόλιση της δυνητικής δεξαμενής της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, χωρίς να αναιρείται η ενθάρρυνση των φυγόκεντρων δυνάμεων σε αυτήν, με σφυροκόπημα Βενιζέλου, Λοβέρδου κα όσων πιέζουν για να υπάρξει η λεγόμενη «τρίτη εντολή» το 2019, ουσιαστικά η σύμπραξη με τον Μητσοτάκη. Από την άλλη, θα εντείνονται οι επιθέσεις κατά της Κεντροδεξιάς. Ως φαίνεται δε, στο νέο αυτό παίγνιον μπαίνει πλέον και η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ).
Η απομυθοποίηση πριν λίγες ημέρες της περίφημης υπόθεσης της «δολοφονίας Κώστα Καραμανλή» την οποίαν απεσόβησαν ανύπαρκτοί Ρώσοι πράκτορες, αποτελεί ως φαίνεται προειδοποίηση τόσον προς το «καραμανλικό περιβάλλον» όσο και προς τον εταίρο της κυβέρνησης Πάνο Καμμένο. Στο επίπεδο αυτό είναι σαφές ότι το Μέγαρο Μαξίμου προσπαθεί να στήσει ένα νέο σενάριο που να απομακρύνει τον Αλέξη Τσίπρα από τον «καραμανλισμό» και να τον φέρνει πιο κοντά προς το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη.
Εικάζουμε έτσι ότι τους μήνες που ακολουθούν ο πρωθυπουργός θα επιδιώκει και με έξωθεν καλές μαρτυρίες να εμφανίζεται όλο και πιο αδρά ως ο εκφραστής του μεγάλου προοδευτικού πόλου. Το σχέδιο ενός νέου Συντάγματος, το μπαράζ νομοθεσίας, η παραγωγική ανασυγκρότηση και η αλληλεγγύη είναι το νέο λάϊτ μοτίβ, αλλά θα συνοδεύεται και από μία πρωτόγνωρη λασπολογική τακτική κατά γνωστών επιχειρηματιών (Μαρινάκης, για παράδειγμα) και εκπροσώπων του παλιού και διεφθαρμένου συστήματος.
Όπως επισημαίνει στα Νέα Σαββατοκύριακο ο επίσης καλά ενημερωμένος συνάδελφος Άρης Ράβανος, στην παρούσα χρονική περίοδο για μία ακόμη φορά ο Τσίπρας και η σκληρή ηγετική ομάδα του Μεγάρου Μαξίμου έχουν αποφασίσει ότι πρέπει να κατασκευάσουν έναν εσωτερικό εχθρό του λαού. Κλασσική αρχή στην πολιτική είναι ότι, εάν δεν υπάρχει εχθρός, θα πρέπει να κατασκευαστεί. Και αυτός ο εχθρός είναι για τον πρωθυπουργό και τους συνοδοιπόρους του ο Βαγγέλης Μαρινάκης, ο εφοπλιστής, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού και ιδιοκτήτης της Alter Ego AE που εκδίδει τις ιστορικές εφημερίδες
Τα Νέα και Το Βήμα. Η κίνηση του διευθυντή του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού Θανάση Καρτερού να γράψει ένα άκρως επιθετικό κείμενο στο Facebook, με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς για Τα Νέα και Το Βήμα, τα οποία, σημείωσε, δεν είναι απλά σκουπιδότοπος αλλά συστοιχία χημικού και βιολογικού πολέμου, πυροβολαρχία θανάτου της δημοσιογραφίας και της αλήθειας, εξέφρασε πλήρως τον Αλ. Τσίπρα και τον Δημ. Τζαννακόπουλο.
Στο παιχνίδι της λάσπης θα παραμείνει βέβαια και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, ταυτόχρονα δε θα έλθει στο προσκήνιο κα το θέμα των δανείων των δύο μεγάλων κομμάτων.
Παράλληλα, πέρα από τα εξωτερικά θέματα, από τα οποία δεν πρόκειται να προκύψουν μεγάλες εκπλήξεις, η κυβέρνηση σκοπεύει να συγκρουστεί και με κάποια επιχειρηματικά συμφέροντα προς ενίσχυση του αριστερού προφίλ της. Επίσης, ο Αλ. Τσίπρας δεν κρύβει τις προθέσεις του και για παρεμβάσεις στην Δικαιοσύνη μέσω του αρμόδιου υπουργού του Σταύρου Κοντονή –ο οποίος με πρόσφατες δημόσιες παρεμβάσεις του δείχνει να έχει βάλει στο ψυγείο κάθε έννοια κράτους δικαίου.
Τί να υποδηλώνουν άραγε όλα αυτά; Τίποτε περισσότερο από το γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται σε έναν ολισθηρό δρόμο παρακμής, από τον οποίο τίποτε καλό δεν θα προκύψει για το μέλλον της.