Για όσους πολίτες έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη, το κύριο και βασικό ερώτημά τους είναι, πότε θα διεξαχθεί η δίκη.
Και αυτό όχι αδίκως, αφού ο χρόνος μοιάζει, να πηγαίνει με άλλες ταχύτητες ως προς την απονομή της.
Του Νίκου Μπούρα, δικηγόρου
Τι φταίει; Πολλά. Αρχικά υπάρχει τόσο μείωση του αριθμού των υπηρετούντων Δικαστών και Εισαγγελέων όσο και υπερχρέωση υποθέσεων. Δηλ. λιγότεροι Δικαστές έχουν να διεκπεραιώσουν περισσότερες υποθέσεις, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πρέπει να είναι στην Έδρα και κατά την εκδίκαση άλλων υποθέσεων.
Κατόπιν, όσο και αν έχει αυξηθεί το κόστος προσφυγής στη Δικαιοσύνη είτε με την μορφή παραβόλων είτε με την μορφή ενσήμων, ο αριθμός των εισαγομένων υποθέσεων παραμένει υψηλός.
Ενδεικτικά, αν σήμερα αναβληθεί η εκδίκαση μίας αγωγής στο Μονομελές Πρωτοδικείο θα πάρει νέα δικάσιμο το έτος 2020. Επίσης, ιδίως στα Ποινικά Τμήματα, υπάρχουν υποθέσεις με μεγάλο αριθμό εγγράφων και μαρτύρων, γεγονός που καθιστά αδύνατη την εκδίκαση σε μία μόνο δικάσιμο. Τι σημαίνει αυτό;
Οι ίδιοι Δικαστές, Εισαγγελέας και γραμματέας πρέπει να βρουν μία νέα ημερομηνία για συνέχεια της εκδικάσεως, κάτι που δεν είναι απλό αλλά και σύντομο χρονικά, αφού τις ημέρες που έπονται ης αρχικής δίκης, έχουν κληρωθεί να είναι στην Έδρα άλλων Δικαστηρίων.
Τέλος, οι εκδικάσεις των υποθέσεων λαμβάνουν χώρα μέχρι την 15.00, λόγω ωραρίου εργασίας των γραμματέων, γεγονός που στην πράξη σημαίνει, ότι από την 14.30 αρχίζει η εκφώνηση των υποθέσεων που θα αναβληθούν.
Αυτά, συνοπτικά, αποδεικνύουν, ότι όντως υπάρχει καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης στη χώρα μας αλλά όχι εκούσια από τους συμμετέχοντες στη διαδικασία, όπως ίσως πολλοί «συνομωσιολόγοι» να θεωρούν.
Τα περιθώρια βελτιώσεως της κατάστασης υπάρχουν και πρέπει άμεσα οι αρμόδιοι να κινηθούν προς την κατεύθυνση αυτή, για να μην έχουμε σαν αποτέλεσμα, τελικά να μην θυμάται ο πελάτης την υπόθεσή του και ο Δικηγόρος τον πελάτη του.