Εν όψει του ζητήματος που εκ νέου ανακινήθηκε σχετικά με την ονομασία του κράτους των Σκοπίων, ο Ελληνικός Λαός καθημερινά βομβαρδίζεται με διάφορες αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις…
Πολλοί δημόσιοι παράγοντες, πολιτικοί και μη, διαγκωνίζονται για το ποιος θα προβάλει και θα επιβάλει την άποψή του, ως τη μόνη σωστή, κατηγορώντας αλλήλους άλλοτε για εθνική μειοδοσία, άλλοτε για σοβινιστικά αισθήματα και άλλοτε για φανατική εθελοτυφλία και απουσία πολιτικού ρεαλισμού.
Του Θεόδωρου Μάνδαλου*
Και όλα αυτά, ενώ παράλληλα συνεχίζεται το διπλωματικό κρυφτούλι για ένα μείζον ζήτημα που ξεπερνάει την εποχή μας και μοιραία θα επηρεάσει επί πολλά χρόνια -ίσως και αιώνες- την εθνική, οικονομική και κοινωνική υπόσταση των μελλοντικών γενιών…
Διαφωνεί λοιπόν ΚΑΘΕΤΑ η κάθε παράταξη διεκδικώντας το αλάθητο αποκλειστικά για τον εαυτό της, ενώ ταυτόχρονα βάλλουν όλοι εναντίον όλων!…
Το ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ωστόσο είναι ότι ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ, παρά τις διαφωνίες τους, παραδόξως ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ στο ότι η χρονική διεθνής συγκυρία ευνοεί τη χώρα μας και της παρέχει το πλεονέκτημα, ως ανάδοχος, να επιβάλει ΑΥΤΗ το όνομα που θα αποφασίσει στους δήθεν »στριμωγμένους» γείτονές μας…
ΚΑΙ ΟΜΩΣ!!!…Η πραγματικά στριμωγμένη δεν είναι η γειτονική »υβριδική» και »αβάπτιστη» εισέτι χώρα αλλά η δική μας!!!…Όσο παράδοξο κι αν αυτό ακούγεται σε πολλούς…
ΓΙΑΤΙ:…
1) Πρώτο και κύριο, ο υπερατλαντικός παράγοντας ασκεί έντονη πίεση για λύση, πίεση φαινομενικά μεν ίση προς τα δύο κράτη, ετεροβαρή όμως στην πραγματικότητα, σε βάρος της δικής μας χώρας…
Κι αυτό γιατί οι γεωπολιτικές εξελίξεις, μετά τους πολέμους και τη διαρκώς σοβούσα κρίση στη Μέση Ανατολή, την προσέγγιση της Τουρκίας με τη Ρωσία και την εμφανή προοπτική δυναμικής διείσδυσης της τελευταίας στη γεωγραφική περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, της Εγγύς Ανατολής και ενδεχομένως των Βαλκανίων, γεννούν ευλόγως ισχυρές ανησυχίες τόσο στους υπερατλαντικούς φίλους μας όσο και στους Ευρωπαίους »εταίρους» μας για το «status quo» της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και ειδικότερα της Βαλκανικής χερσονήσου, την οποία θέλουν να θωρακίσουν και από την οποία επιθυμούν να αποκλείσουν απολύτως κάθε ρωσική επιρροή, ενισχύοντας την παρουσία του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην περιοχή!…
Μην ξεχνάμε δε ότι τα Βαλκάνια έχουν από παλιά χαρακτηρισθεί ως η »πυριτιδαποθήκη» της Ευρώπης!…
Και σε όσους δεν θυμούνται επαρκώς την πρόσφατη Ιστορία υπενθυμίζουμε ότι τη σπίθα του τραγικού Α΄ Μεγάλου-Παγκόσμιου Πόλεμου, προέκταση του οποίου αποτέλεσε ο ολέθριος Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, πυροδότησε η δολοφονία του Αρχιδούκα της Αυστρίας και Διαδόχου του Αυστρο-Ουγγρικού θρόνου Φερδινάνδου και της συζύγου του Σοφίας στο Σεράγεβο…
2) Η υπόθεση του ονόματος του κράτους των Σκοπίων σύρθηκε και σύρεται ακόμη για περίπου 1/4 του αιώνα!… Παρόλο που έχουν καταβληθεί επανειλημμένες προσπάθειες από ειδικούς εκπροσώπους του Ο.Η.Ε. και έχουν ασκηθεί ασφυκτικές πιέσεις στη χώρα μας για συμβιβασμό, η δική μας αρνητική στάση ενδεχομένως να έχει ήδη προκαλέσει κόπωση στον διεθνή παράγοντα.
Και είναι λοιπόν πολύ πιθανό οι ξένοι να διάκεινται δυσμενέστερα απέναντι στους δικούς μας διαπραγματευτές και ευνοϊκότερα προς τους βόρειους γείτονές μας…
Άλλωστε, πάντοτε στη διεθνή πολιτική σκακιέρα κυριαρχεί η άλγεβρα των συμφερόντων και δεν χωρούν συναισθηματισμοί…Δεν έχουν επομένως πολλοί ξένοι ούτε το ρομαντισμό ούτε τη διάθεση να μοιραστούν τη δική μας ευαισθησία στα εθνικά μας ζητήματα…Δεν τους απασχολούν όπως εμάς…
Η δε Ιστορία ελάχιστα έως ΟΥΔΟΛΩΣ τους ενδιαφέρει, όπως έχει αποδειχθεί από τις τόσες και κατά καιρούς ευκόλως διαφοροποιούμενες συνθήκες και συμφωνίες-μοιρασιές του κόσμου που έχουν συνυπογράψει κατά τους δυο τελευταίους -τουλάχιστον- αιώνες…
3) Ο ηγέτης των Σκοπίων προφανώς γνωρίζει και αυτός άριστα τη διεθνή συγκυρία και ελίσσεται -αρκετά έξυπνα όπως φαίνεται- επιδεικνύοντας ένα συναινετικό προφίλ και μια διάθεση καταλλαγής με τους γείτονες και τους εσωτερικούς του αντιπάλους, ενώ εκδηλώνει τον διακαή πόθο να εντάξει τη χώρα του ως πλήρες μέλος τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στο ΝΑΤΟ…
Και ξέρει πολύ καλά πόσο νευραλγική είναι η θέση και της δικής του χώρας στην περιοχή, λαμβάνοντας υπόψη το προσφυγικό, που πιέζει έντονα την Ευρώπη, όπως και την προς ώρας μισόσβηστη φλόγα της περιοχής του Κοσόβου καθώς και τις πιθανές εδαφικές βλέψεις των δυτικών γειτόνων του με την ομοεθνή μειονότητά τους στα σπλάχνα του κράτους των Σκοπίων…
Αντιλαμβάνεται λοιπόν πλήρως ο βόρειος γείτονάς μας πόσο ισχυρά διαπραγματευτικά χαρτιά διαθέτει απέναντι στους δυτικούς »διαιτητές» της διαμάχης του με τη χώρα μας, κι ας παρουσιάζει ίσως τη θέση του σε μειονεκτική δήθεν μοίρα σε σχέση με τη δική μας…
Εντυπωσιάζει άλλωστε η ξαφνική και τόσο θεαματική αλλαγή των διαθέσεων των γειτόνων μας να πάψουν να μας πληγώνουν προκαλώντας μας εθνικά με σύμβολα, χάρτες, αγάλματα, ονοματοδοσίες εθνικών οδών και αεροδρομίων, εμπρηστικές εθνικιστικές κορώνες και μηνύματα αλυτρωτισμού και τα τοιαύτα, που εκτοξεύονταν εναντίον μας επί τόσα χρόνια…
Ωστόσο,…«Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας» [Όμηρος (Λαοκόων, Τρώας ιερέας του Απόλλωνα)]
[…κι ας μην έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με τους Δαναούς(=Έλληνες) οι Σλάβοι (Σκοπιανοί), που ήρθαν στη Βαλκανική μετά τον 5ο ή 6ο μετά Χριστόν αιώνα, όπως παραδέχτηκε δημοσίως και ο Κίρο Γκλιγκόροφ, ο δύο φορές πρώην Πρόεδρος της FYROM…]
Και δεν φανερώνει αυτή η αλλαγή της στάσης των γειτόνων μας ΚΑΜΙΑ ΑΔΥΝΑΜΙΑ του ηγέτη τους!…Απεναντίας, υποδηλώνει υψηλή αυτοεπίγνωση και πολιτική ευελιξία καθώς και συνειδητοποίηση της ευνοϊκής για το μέλλον του κράτους του συγκυρίας-ευκαιρίας!…
Οι όποιες δε φωνές διαμαρτυρίας εκδηλώνονται αυτόν τον καιρό στη χώρα του επιβάλλεται να γίνονται »δια την τιμήν των όπλων» και ουδόλως ανατρέπουν τη στρατηγική αξιοποίησης της ιστορικής ευκαιρίας που του παρουσιάζεται από τη διεθνή κατάσταση…
Το πιο παράξενο θα ήταν αν δεν γίνονταν αυτές οι »διαδηλώσεις»…
4) Εντύπωση επίσης προκαλεί η »αιδήμων σιωπή» -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- του ρωσικού παράγοντα στο ζήτημα που μας καίει!…
Ωστόσο, από παλιά ήταν συνήθης η σιωπηρή στάση αναμονής που τηρούσε η μεγάλη αυτή χώρα, »στάση προτεραιοτήτων», που και σήμερα δικαιολογείται, καθώς δεν έχει ακόμα ξεκαθαρίσει πλήρως το τοπίο στην περιοχή της Συρίας…Οψόμεθα επ’ αυτού!…
Πάντως, και αυτή η σιγή διευκολύνει τους δυτικούς παράγοντες να διαχειριστούν ευκολότερα αλλά και γρηγορότερα το πρόβλημά μας με τα Σκόπια…
Γι’ αυτό και λογικά θα πρέπει να αναμένουμε να ασκηθεί ασφυκτικότερη πίεση από δω και πέρα σε μας, κυρίως, και να απαιτηθεί επιτακτικά η επιτάχυνση των διεργασιών εν όψει και της επερχόμενης Συνόδου του ΝΑΤΟ τον προσεχή Ιούλιο!…
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Επομένως, εκείνη η πλευρά που πιέζεται πιο πολύ και θα πιεστεί ακόμα περισσότερο στο εγγύς μέλλον είμαστε εμείς, που καλούμαστε πρώτοι να κάνουμε προτάσεις ονοματοδοσίας, αφού οι άλλοι έχουν ήδη από χρόνια »βαφτίσει» τη χώρα τους με τον κλεψίτυπο όρο »Μακεδονία»…
Και πάντως δεν συνιστά πλεονεκτικότερη θέση το να καλείσαι πρώτος να ανοίξεις τα χαρτιά σου στο διεθνές πολιτικό πόκερ…
Μπορεί λοιπόν να χαρακτηρισθεί ως »ευνοϊκότερη» για σένα μια συγκυρία, όταν εσύ εξαναγκάζεσαι να κάνεις ουσιαστικά την πρώτη κίνηση, όταν στριμώχνεσαι, ως χώρα, από τον ξένο παράγοντα να εκτεθείς;!…
Και πώς μπορεί να θεωρηθεί ότι ο διάλογος ξεκινάει και για τους δύο από την ίδια θέση, όταν ο άλλος αυτοπροβάλλεται ως συνεργάσιμος, ενώ εσύ κραδαίνεις ακόμα -όπως επί χρόνια- το veto για ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση [όπως παλιότερα με την επιβολή του εμπάργκο…], ο δε ξένος διαμεσολαβητής -καθώς προαναφέραμε- ΕΠΕΙΓΕΤΑΙ για τη συμφωνία;!…
Ακόμη και το πρόσφατο ηχηρότατο ΟΧΙ των Ελληνοκυπρίων στο Δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν είναι πιθανό να ανακαλεί σήμερα στη μνήμη των διαμεσολαβητών του Ο.Η.Ε. το -κατ’ αυτούς- ανεξήγητο »κόλλημα» του ελληνικού στοιχείου σε κάποιες εμμονές του!…
Ας μην τρέφουμε λοιπόν ολέθριες αυταπάτες…
ΔΕΝ είναι για μας ευνοϊκότερη η συγκυρία και δυστυχώς ΠΟΤΕ δεν υπήρξε στο διάβα της Ιστορίας ευνοϊκή συγκυρία για Εθνικά μας Ζητήματα…
Ούτε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μάς δικαίωσαν αρκούντως οι νικητές Σύμμαχοί μας για τις θυσίες μας, παρά «μας τη σκάσανε στη μοιρασιά», όπως τραγουδούσε τότε πικρά η αείμνηστη Σοφία Βέμπο, αλλά ούτε και ακόμη παλιότερα στην περίφημη Συνθήκη των Σεβρών με τον Ελευθέριο Βενιζέλο μάς άφησαν να χαρούμε τη δικαίωση των θυσιών μας, παρά μας υπονόμευσαν εχθροί και φίλοι με τραγική συνέπεια τη Μικρασιατική Καταστροφή και όχι μόνο…
ΣΤΟ ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Ας εμβαθύνουν οι πολιτικοί μας παράγοντες εντίμως και χωρίς μικροψυχίες στην κρισιμότητα του εθνικού μας αυτού ζητήματος και ας μην το πετούν σαν »καυτή πατάτα» ο ένας στον άλλον, παίζοντας επικινδύνως με τα νεύρα και την ψυχολογία του τόσο καταπληγιασμένου οικονομικά αλλά και πληγωμένου εθνικά λαού μας…
Χωρίς αυταπάτες περί »χρυσών ευκαιριών», χωρίς αλληλοκατηγορίες και εθνικές πλειοδοσίες, έχουν ΟΛΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ με συνεργασία, νηφαλιότητα και προπαντός ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ -κυρίως οι έχοντες την εξουσιοδότηση του λαού- να διαχειριστούν το χρόνιο και τόσο κρίσιμο τούτο πρόβλημα όχι μόνο προσβλέποντας στο παρόν αλλά οραματιζόμενοι το μέλλον των απογόνων μας…
Γιατί…
«Κυβερνάν εστί προβλέπειν» [Αλκιβιάδης]
*Φιλόλογος