Μετά την άρση των μέτρων που είχαν επιβληθεί για την πανδημία του κορωνοϊού, όλοι έπρεπε να έχουμε τεταμένη την προσοχή μας στην πρόληψη της μετάδοσης.
Μάσκες, αντισηπτικά και απόσταση ασφαλείας είχαν γίνει και παραμένουν σπουδαίο μέρος της καθημερινότητάς μας, με διακύβευμα την υγεία μας.
Της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου
Όσο διαρκούσε η περίοδος που το Κράτος είχε άμεσα παρέμβει και βρισκόμασταν σπίτια μας, κάναμε όνειρα για την επόμενη ημέρα και σιωπηρά μέσα μας δίναμε και τις αντίστοιχες υποσχέσεις περί συνέπειας στην εφαρμογή των κανόνων υγιεινής.
Προς το τέλος των μέτρων άρχισαν δειλά οι πρώτες πιο μαζικές έξοδοι και με την άρση, η προσπάθεια επανόδου στην καθημερινότητα άρχισε να υλοποιείται.
Από τις πρώτες αυτές ημέρες παρουσιάστηκε έντονο το φαινόμενο των συγκεντρώσεων μεγάλου αριθμού πολιτών σε χώρους πάρκων και πλατειών, χωρίς την λήψη των μέτρων ασφαλείας.
Αυτό συνεχίστηκε με μεγαλύτερους αριθμούς και έτσι, φθάσαμε στην επαναλειτουργία των καταστημάτων που σερβίρουν ποτά και στις εικόνες συνωστισμού των πελατών είτε σε πάρτυ είτε σε κάθε είδους εκδήλωση.
Ήταν εμφανές, ότι κυρίως η νεολαία δεν πρόσεχε. Ήταν εμφανές, ότι γινόταν προσπάθεια δικαιολόγησης. Ήταν εμφανές, ότι υπήρχε μεγάλη πίεση για επανέναρξη της εν γένει οικονομικής δραστηριότητας στην χώρα. Όλα ήταν εμφανή!
Το ερώτημα είναι: τα έβλεπαν οι αρμόδιοι λοιμοξιολόγοι;
Η απάντηση είναι: τα έβλεπαν και τα αποδεχόντουσαν. Και η αποδοχή έχει να κάνει με την λήψη μέτρων, η οποία ποτέ δεν εφαρμόστηκε. Αρκέστηκαν μόνο στις ίδιες και τις ίδιες δηλώσεις, περί εξάπλωσης του κορωνοϊού σε περίπτωση μή τήρησης των κανόνων ασφαλείας και σε τίποτα άλλο.
Η ενημέρωση έχει γίνει και όλοι την γνωρίζουμε.
Η εφαρμογή όμως της ενημέρωσης στην πράξη έχει πρόβλημα. Και μάλιστα μεγάλο. Χρειάζεται ένας αστυνομικός πίσω από κάθε πολίτη; Σίγουρα όχι. Χρειάζεται το Κράτος να παρεμβαίνει σε κάθε βήμα της ζωής μας; Σίγουρα όχι. Αυτό που χρειάζεται είναι η σοβαρότητα εκ μέρους των πολιτών για την αντιμετώπιση ενός σοβαρού προβλήματος, το οποίο ακόμη είναι εδώ.
Είναι η ώρα της ευθύνης για τον καθ’ ένα από εμάς, για να αποδείξουμε, ότι μόνοι μας γνωρίζουμε τί πρέπει να πράξουμε. Τί πρέπει, για τους εαυτούς μας, την οικογένειά μας και τον κοινωνικό και επαγγελματικό περίγυρό μας.
Ο ενεργός πολίτης φροντίζει για όλα, αφού λάβει υπ’ όψιν του τα δεδομένα που έχει. Και εδώ, δεν υπάρχουν κρυφά δεδομένα. Η αλήθεια της κατάστασης είναι γνωστή και αρκεί, να θυμόμαστε τις τραγικές εικόνες από το εξωτερικό με τα φέρετρα και τους μαζικούς τάφους. Δεν νομίζω, ότι χρειάζεται κάτι άλλο.
Ας φροντίσουμε με ασφάλεια τον εαυτό μας και την κοινωνία μας, γιατί με τον τρόπο αυτό θα δείξουμε προς πάσα κατεύθυνση και το πώς θέλουμε, να μας αντιμετωπίζουν.
Σαν σοβαρούς και υπεύθυνους πολίτες με δικαιώματα και υποχρεώσεις ή σαν άβολους πολίτες που χρειάζονται διαρκή εποπτεία και επιτήρηση.
Την κατάσταση που θα επιλέξουμε, θα την βρούμε μπροστά μας σε κάθε πτυχή της δημόσιας ζωής, αλλά τότε δεν θα έχουμε το δικαίωμα να διαμαρτυρηθούμε. Η επιλογή είναι δική μας όπως και η ζωή μας είναι στα χέρια μας.