Την φράση του Μάο Τσε-Τουνγκ «μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση» την χρησιμοποίησαν και στην χώρα μας οι επαναστάτες του γλυκού νερού, προκειμένου να πείσουν το 2015 το αφελές κοινό τους ότι η φασαρία που θα προκύψει από την Ελληνική άρνηση να δεχθεί τους όρους των Ευρωπαίων, για μια νέα συμφωνία χρηματοδότησης, θα βγάλει κάτι καλό για τους ταλαίπωρους πολίτες.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Αντί όμως της διαφημισμένης ευτυχίας, είχαμε capital controls, εκχώρηση όλων των περιουσιακών στοιχείων της χώρας στους δανειστές για 99 χρόνια, αυξήσεις φόρων, μειώσεις μισθών και πολλά άλλα δεινά, ων ουκ έστι αριθμός.
Στις Εκλογές του 2019 ο λαός έστειλε τον Σύριζα στην αντιπολίτευση. Δεν έχασαν χρόνο και επιδόθηκαν στην παλιά τους τέχνη κόσκινο. Ενεργοποίησαν για ψύλλου πήδημα τους μηχανισμούς διαμαρτυρίας και μαζί με τους προθύμους του ΚΚΕ, στέλνουν στους δρόμους τους επαγγελματίες διαδηλωτές πρωί, μεσημέρι, βράδυ με αποτέλεσμα κάποια γκρουπούσκουλα αναστατώνουν καθημερινά το κέντρο της Αθήνας.
Έφτασαν στο σημείο μια μικρή ομάδα μεταναστών να κάνει διαδήλωση στην Σταδίου και με προκάτ πλακάτ και καθοδηγούμενοι από Έλληνα «αρχιεπαναστάτη» με αίτημα να πάρουν εδώ και τώρα άσυλο, στέγη, χαρτιά.
Και δεν έμειναν εκεί, ο καθοδηγητής τους, που παρήλαυνε μαζί με την παρέα του πριν δέκα χρόνια μπροστά από τη Μαρφίν την ώρα που είχαν λαμπαδιάσει τρεις άνθρωποι, ζητωκραυγάζοντας να καείτε, έριξε το σύνθημα από μικροφώνου. Να απελαθεί ο … Μητσοτάκης!!!
Σε μια χώρα που το 2019 έγιναν 3.100 διαδηλώσεις δηλαδή πάνω από δέκα την ημέρα και τους δύο τελευταίους μήνες έκλεισαν τους δρόμους του κέντρου της Αθήνας ογδόντα φορές το Μάιο και άλλες τόσες τον Ιούνιο, το να μην δέχονται κουβέντα στο σπαθί τους οι «επαναστάτες», προκειμένου να μπει μια τάξη στους 50,100 ή 200 που κλείνουν τους δρόμους, προδίδει καιροσκοπισμό με μπόλικη δόση λαϊκισμού.
Αδιαφορούν, ή μάλλον το επιδιώκουν, να οδηγήσουν σε κυκλοφοριακό έμφραγμα την πρωτεύουσα, δείχνοντας πλήρη αδιαφορία για τους χιλιάδες οδηγούς που δεν μπορούν να πάνε στη δουλειά τους και για τα εκατοντάδες καταστήματα που δεν σταυρώνουν πελάτη.
Οι καταστηματάρχες που μετά το lockdown περιμένουν με αγωνία να μπει στο μαγαζί τους κάποιος πελάτης, έχουν να υποστούν και τους λεγόμενους μπαχαλάκηδες, που ανενόχλητοι, με καταδρομικές επιχειρήσεις, σπάνε βιτρίνες και κάνουν ρημαδιό, ότι βρουν μπροστά τους.
Το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης δεν ισχύει σε αυτή τη χώρα, ούτε η προστασία της περιουσίας των πολιτών. Εδώ ισχύει ο νόμος της ζούγκλας, μια και όποιος διαθέτει ένα στειλιάρι, μπορεί να τα κάνει όλα λίμπα και να μην δίνει λογαριασμό σε κανέναν.
Αλήθεια όλους αυτούς προστατεύουν τα κοινοβουλευτικά και εξωκοινοβουλευτικά κόμματα της λεγόμενης αριστεράς επιμένοντας να μην μπει μια τάξη στο ξέφραγο αμπέλι των καθημερινών διαδηλώσεων;
Ανεξέλεγκτα μια παρέα μπορεί να κλείνει τους δρόμους να τα σπάει και να τους χειροκροτούν οι καλοπληρωμένοι βουλευτές των αριστερών κομμάτων.
Γιατί δεν είδαμε να βγάζουν μια ανακοίνωση όταν σπάνε το κατάστημα του κάθε φουκαρά, ούτε να λένε κουβέντα σε αυτόν τον αχρείο που θησαυρίζει με τις χρηματοδοτούμενες από το κράτος ΜΚΟ που έχει στήσει, για να συνθηματολογεί μπροστά στη βουλή λέγοντας … να απελαθεί ο Μητσοτάκης.
Στις δυτικού τύπου δημοκρατίες, όπως είναι η Ελλάδα, ο Πρωθυπουργός έχει εκλεγεί με την ψήφο του λαού και δεν είναι κάποιος δικτατορίσκος απ’ αυτούς που κυκλοφορούν στις μουσουλμανικές χώρες Αφρικής και Ασίας, από τις οποίες προέρχονται όλοι αυτοί, που έχουν εισέλθει παράνομα στη πατρίδα μας.
Αν δει κανείς το τι ισχύει στην Ευρώπη, θα κατανοήσει το πως διοργανώνονται οι διαδηλώσεις, που αναμφίβολα πρέπει να είναι ελεύθερες και οι αστυνομικές παρεμβάσεις να έχουν την έγκριση εισαγγελικού λειτουργού, με παράλληλο σεβασμό στους πολίτες που κυκλοφορούν στο κέντρο της πόλης και που δεν μπορεί μια χούφτα διαμαρτυρομένων να τους εμποδίζει να ασκήσουν αυτό το δικαίωμά τους.
Όσο για το ΚΚΕ που κάθε τρεις και λίγο βγαίνει στους δρόμους, μπορεί να μας πει αν κάτι τέτοιο γίνεται στις ελάχιστες ομογάλακτες χώρες, που ισχύει το κομμουνιστικό σύστημα διακυβέρνησης; Από την Κίνα και το Βιετνάμ, μέχρι το Λάος, την Κούβα και τη Βόρεια Κορέα.
Αν οι Έλληνες αριστεροί και κομμουνιστές ταξιδέψουν σε αυτές τις χώρες θα δουν, ότι όχι διαδήλωση, αλλά ούτε ένα πλακάτ διαμαρτυρίας των πολιτών. Εκτός αν θέλουν να μας πείσουν ότι στον παράδεισο αυτών των καθεστώτων δεν υπάρχουν πολίτες με προβλήματα.
Κάποτε χρειάζεται να σοβαρευτούν οι δήθεν προοδευτικοί που κάνουν σημαία τους τον λαϊκισμό. Να κάνουν επικοδομητική κριτική στα νομοσχέδια που παρουσιάζει στη Βουλή η κυβέρνηση και να προσπαθήσουν με παρατηρήσεις και προτάσεις να συνεισφέρουν στην βελτίωση τους.
Το όχι σε όλα και οι επαγγελματικές ομάδες διαδηλωτών έξω να διαμαρτύρονται, δεν προσφέρει κάτι στην βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών.
Αντίθετα εμποδίζουν να υπάρξει ένα καλύτερο αύριο για τους πολίτες που έχουν ήδη υπέρμετρα δεινοπαθήσει από τα μνημόνια, τον κορωνοϊό και τις απειλές του νεοσουλτάνου.
Εκτός αν είναι στην πραγματικότητα αυτός ο σκοπός τους, δηλ. να επενδύουν στις χειρότερες ημέρες, για να κερδοσκοπήσουν με τον πόνο των πολιτών μια και η «μεγάλη αναταραχή, είναι υπέροχη κατάσταση»…