Μικρά ποτάμια: …Άγνωστες μεταξύ τους οι πηγές… (Μαλβίνα Ιωσηφίδου)
Όλα έρχονται και παρέρχονται σε αυτό το μάταιο ελληνικό περιβάλλον πλην της διαχρονικής και αδιαμφισβήτητης αυθεντίας της αριστεράς.
Του Σταύρου Μιχαηλίδη*
Ό,τι πράττει ό,τι λέει και ό,τι κάνει η αυτοπροσδιοριζόμενη πια αριστερά είναι το μόνο αυθεντικό σε αυτόν τον τόπο που δεν επιδέχεται αντίλογο και αμφισβήτηση.
Αν αποδεχθούμε (δεν είναι και βέβαιο ότι υπερισχύει σήμερα η λογική) ότι τα θεμέλια μιας ισχυρής χώρας είναι η οικονομία, η εκπαίδευση, η εξωτερική πολιτική, η στρατιωτική ισχύς, η εσωτερική ασφάλεια και η εύνομη λειτουργία του κράτους τότε αβίαστα προκύπτει το συμπέρασμα ότι αυτή η χώρα αναπόφευκτα οδηγείται σε κατάρρευση.
Η καταστροφική πορεία που επιβάλλουν δεκαετίες τώρα πολιτικές μειοψηφίες, πρόδηλα, συμβάλλει καθοριστικά στην ανασφάλεια, ενδυναμώνει τον λαϊκισμό, εξαφανίζει τα «πολιτικά σύνορα» και δημιουργεί, δυστυχώς διαστρωματωμένα, την πεποίθηση ότι όλοι είναι το ίδιο ανίκανοι άρα δεν μένει τίποτα άλλο από την εξασφάλιση της ατομικής επιβίωσης δηλαδή «γαία μιχθήτω πυρί».
Ζούμε απίστευτη πολιτική ανευθυνότητα, ιδιοτέλεια και ευτελισμό του κοινοβουλευτισμού που αγγίζει τα όρια αντοχής της δημοκρατίας. Είναι ολοφάνερη η σκοπιμότητα των μεταγραφών βουλευτών.
Πώς αλλιώς εξηγείται οι αποσκιρτήσεις να προκύπτουν μόνο από κόμματα και πρόσωπα που δεν έχουν προοπτική στην επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο;
Δεν αξίζει κανένα σχολιασμό η πολιτική διαδρομή των ΑΝ-ΕΛ(εικρινών), σχολιάζω μόνο την απόφαση του (ξερο)Ποταμιού ότι υπέρ-ψηφίζοντας την συμφωνία των Πρεσπών στηρίζει τα συμφέροντα των Ελλήνων και όχι τον κ. Τσίπρα.
Πώς γίνεται να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα μιας χώρας διατηρώντας στην εξουσία μια Κυβέρνηση το προϊόν της οποίας πανθομολογουμένως βλάπτει καίρια εθνικά συμφέροντα;
Κύριε Θεοδωράκη, δεν μετριέται σε εκατοστά του μέτρου η εθνική απαξίωση και απειλή και ποια ζημιά είναι μικρότερη της άλλης ούτε με το ανεμολόγιο αν έρχεται από τον βοριά ή την ανατολή.
Ως εκ τούτου: για το συμφέρον και μόνον της Πατρίδας «…. όσα δέντρα για τίποτ’ άλλο δεν φελάν παρά για μετερίζια , μην φοβηθείς το χαλασμό….» (Κ. Παλαμάς)
*Υποναύαρχος (ε.α.) Λ.Σ.