Άνθρωποι που δεν διδάσκονται τίποτε από επαναλαμβανόμενες τραγωδίες, είναι άξιοι της μοίρας τους.
Από τότε που άρχισα να καταλαβαίνω, για τις πυρκαγιές στην Ελλάδα φταίνε οι οικοπεδοφάγοι, οι Τούρκοι πράκτορες, οι τσιγγάνοι …και πάει λέγοντας. Ποτέ δεν άκουσα να γίνεται λόγος για παράνομη δόμηση, για οικιστική σαχλαμάρα, για έλλειψη προσωπικής ευθύνης, για εγκληματική αδιαφορία καραγκιόζηδων που πετάνε σκουπίδια και αναμμένα τσιγάρα όπου να’ναι, ούτε για ηλίθιους που καίνε ξερά χόρτα το κατακαλόκαιρο.
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Όποτε πηγαίνω προς Ραφήνα, Μαραθώνα, βλέποντας το θλιβερό θέαμα της έλλειψης σεβασμού κάθε πολίτη προς τον εαυτό του και προς τους άλλους, αναρωτιέμαι κάθε φορά πότε όλη αυτή η θλιβερή κατάσταση θα πάρει φωτιά και θα κάψει δίκαιους και αδίκους.
Και να που συνέβη. Και όχι για πρώτη φορά. Αλλά κανείς δεν διδάχτηκε τίποτα από τις προηγούμενες καταστροφές.
Μήπως τώρα κάτι έχουν να μάς πουν οι 80 και πλέον νεκροί; Ας το ευχηθούμε.
Όλα αυτά, βέβαια, δεν απαλλάσσουν την ευθύνη και του κράτους, που διαχρονικά κοστίζει μεν όλο και περισσότερο, δείχνοντας όμως και αυξανόμενες αδυναμίες. Όσο για κάποιους δημάρχους, ας αφήσουν τις φιγούρες και τα παχειά λόγια και ας κάνουν και λίγη δουλειά.