Απορώ και εξίσταμαι πως στέκεται όρθια αυτή η χώρα επί πολλές δεκαετίες με τα ίδια προβλήματα να ανακυκλώνονται και με τα ίδια παθήματα να μη γίνονται ποτέ μαθήματα.
Αυτή η απορία μου ή διαχρονική κραυγή απελπισίας κορυφώθηκε με τα στοιχεία της έρευνας του πρώην υπαρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος αντιστρατήγου ε.α. Ανδριανού Γκουρμπάτση, τα οποία δημοσίευσε στο «Πρώτο Θέμα» ο Μανόλης Γαλάνης στις 31 Ιουλίου 2018.
Του Δημήτρη Στεργίου
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας αυτής υπό τον τίτλο «Το κόστος της δασοπυρόσβεσης στην Ελλάδα», που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2015 (πρόκειται για μια συγκριτική έρευνα 34 ετώ, 1981-2014, της αποτελεσματικότητας του εθνικού μηχανισμού αντιμετώπισης των πυρκαγιών με τα οικονομικοτεχνικά δεδομένα της πυροσβεστικής υπηρεσίας της χώρας μας, η οποία βρίσκεται στην 4η θέση των ευρωπαϊκών κρατών με τις περισσότερες καμένες εκτάσεις:
-Στην Ελλάδα η μέση καμένη έκταση ανά πυρκαγιά είναι τριπλάσια από εκείνη της Ισπανίας.
– Πληρώνουμε 9 φορές πιο ακριβά απ’ ό,τι στις ΗΠΑ το κόστος κατάσβεσης
– Ο Ελληνας φορολογούμενος πληρώνει τα πιο πολλά χρήματα στην υφήλιο για δασοπυρόσβεση
– Η Ελλάδα έχει τους περισσότερους πυροσβέστες στον κόσμο αναλογικά με τον πληθυσμό της.
– Η Ελλάδα διαθέτει τον μεγαλύτερο στόλο αεροσκαφών και ελικοπτέρων πυρόσβεσης στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
– Φέτος συμπληρώνονται 20 χρόνια από τη στιγμή που η ευθύνη και ο επιχειρησιακός σχεδιασμός της καταστολής των δασικών πυρκαγιών πέρασε από τη Δασική Υπηρεσία στο Πυροσβεστικό Σώμα.
Το διάστημα αυτό, αν και υπερδιπλασιάστηκε η οργανική δύναμη του προσωπικού του και πολλαπλασιάστηκαν τα επίγεια και εναέρια μέσα πυρόσβεσης, θρηνούμε 200 θύματα με τον μακρύ κατάλογο να μην έχει κλείσει ακόμα, καθώς εξακολουθούν να αγνοούνται πάρα πολλοί συνάνθρωποί μας στο Μάτι.
– Το Πυροσβεστικό Σώμα διαθέτει μεγάλο αριθμό προσωπικού (μόνιμων και πενταετούς υποχρέωσης) σε σχέση με άλλες δυτικές χώρες, μεγαλύτερο ακόμα και από χώρες όπως οι ΗΠΑ. Ειδικότερα, στην Ελλάδα αντιστοιχούν 115 πυροσβέστες ανά 100.000 κατοίκους τη στιγμή που στις ΗΠΑ ο αντίστοιχος αριθμός είναι 109. Ε
νδεικτικό του αριθμού του πυροσβεστικού προσωπικού στην Ελλάδα σε ευρωπαϊκή κλίμακα είναι το γεγονός ότι στη Γαλλία αντιστοιχούν 80 πυροσβέστες ανά 100.000 κατοίκους στη Μεγάλη Βρετανία 65, στη Γερμανία 54, στην Ιταλία ο αριθμός αυτός διαμορφώνεται σε 48 ενώ στην Πορτογαλία έχουμε 37 ανά 100.000 κατοίκους και στην Αυστρία 31.
– Ο στόλος πυροσβεστικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων (ιδιόκτητων και μισθωμένων) έχει καταγράψει συνολική μεταφορική ικανότητα νερού 220 τόνων/ώρα, όταν η Γαλλία διαθέτει μεταφορική ικανότητα 180 τόνων/ώρα, η Ισπανία 120 τόνων/ώρα και η Πορτογαλία 80 τόνων/ώρα.
Σε αυτό το πλαίσιο επάρκειας επίγειων και εναέριων μέσων και έμψυχου δυναμικού, οι πυρκαγιές στην Ελλάδα αποδεικνύονται σήμερα πιο καταστροφικές απ’ ό,τι στις υπόλοιπες μεσογειακές χώρες.
– Η μέση καμένη έκταση ανά πυρκαγιά στη χώρα μας είναι τριπλάσια της αντίστοιχης καμένης έκτασης στην Ισπανία, στην Πορτογαλία και στη Γαλλία και 1,5 φορά μεγαλύτερη της καμένης έκτασης στην Ιταλία.
– Σε επίπεδο αριθμού συμβάντων αναλογικά με τον πληθυσμό, στην ελληνική επικράτεια αντιστοιχούν 14 δασικές πυρκαγιές ετησίως ανά 100.000 κατοίκους, ενώ στις ΗΠΑ 23 και στον Καναδά, που έχει το 10% των δασών παγκοσμίως, είκοσι τέσσερις.
– Κάθε Έλληνας πληρώνει 22 ευρώ τον χρόνο για δασοπυρόσβεση, όταν ο Αμερικανός πολίτης πληρώνει για τις ίδιες υπηρεσίες 4,5 και ο Καναδός 20 ευρώ.
– Η συνολική κρατική δαπάνη σε ετήσια βάση για τη δασοπροστασία ανέρχεται στην Ελλάδα σε 357 εκατ. ευρώ, ένα ποσό που αναλύεται σε 127 εκατ. ευρώ για πρόληψη και 230 εκατ. ευρώ για καταστολή των πυρκαγιών.
– Το μέσο κόστος ανά δασική πυρκαγιά για τα κρατικά ταμεία στη χώρα μας είναι 150.000 ευρώ, 9 φορές περισσότερο δηλαδή απ’ ό,τι στοιχίζει στο Αμερικανικό Δημόσιο κάθε πυρκαγιά (16.900 ευρώ), παρόλο που ο μέσος αριθμός δασικών πυρκαγιών στις ΗΠΑ είναι 48πλάσιος του αντίστοιχου ελληνικού.
– Το κόστος στην Ελλάδα είναι σχεδόν διπλάσιο από το αντίστοιχο στον Καναδά (81.300 ευρώ) με πενταπλάσιο αριθμό πυρκαγιών σε ετήσια βάση συγκριτικά με αυτόν που καταγράφεται από το Πυροσβεστικό Σώμα.
Και θυμήθηκα τον Εμμανουήλ Ροίδη, ο οποίος διαπίστωνε τα ίδια πριν από πολλές δεκαετίες για το θέμα αυτό:
– «Εξ όλων των κατοικούντων επί του πλανήτου μας διπόδων, ο Έλλην στρατιώτης είναι το ολιγαρκέστερον, και εν πολλοίς το δαπανηρότερον. Αρκείται μεν εις άρτον και ελαίας, αλλά ίνα διοικηθή έχει, φαίνεται, ανάγκην στρατηγών, ταγματαρχών, λοχαγών, ανθυπασπιστών, λοχιών και δεκανέων δεκαπλάσιων των αλλαχού. Η δε απαραίτητος αύτη ανάγκη του καταδικάζει ημάς να μην έχωμεν στρατόν!»
– Ό,τι ακολουθεί εις τον στρατόν συμβαίνει, δυστυχώς, και εις τους άλλους κλάδους. Τα ημέτερα ζώα, μάλλον δυσαρίθμητα, φαίνεται, όντα των αλλαχού, έχουσιν ανάγκην πλειόνων απαριθμητών.
Τα ημέτερα δένδρα, μάλλον δυσφύλακτα, πλειόνων δασοφυλάκων. Τα ημέτερα πλοία, μάλλον δύσπλοια, πλειόνων πλοιάρχων. Αι ημέτεραι αλυκαί πλειόνων αλατοαποθηκαρίων. Τα ημέτερα δικαστήρια απειράκις πλειόνων δικαστικών γραφέων. Οι ημέτεροι φόρων πλειόνων φοροφάγων».