O αιφνιδιασμός της αντιπολίτευσης από το πολιτικό θράσος του πιο χυδαίου εξουσιολάγνου πολιτικού που γνώρισε ο τόπος από την αντιπολίτευση και εντεύθεν, του Τσίπρα, ήταν εμφανής περισσότερο από ποτέ προχθές στην Βουλή.
Tου Ηλία Κ.Τζαφέρη
Δεν υπάρχει πλέον ούτε ένας Έλληνας νοήμων πολίτης που να μην έχει αντιληφθεί πως ο Τσίπρας, η παρέα του στο Μαξίμου και το πολιτικό του συνεταιράκι των ΑΝΕΛ, για να διατηρηθούν στην εξουσία τα δίνουν όλα. Όχι μόνο στην Μέρκελ. Αλλά κυρίως στον Σόιμπλε.
Οι πρωτοφανείς σκηνές που ζήσαμε το βράδυ της Κυριακής με τους 152-153 βουλευτές της συμπολίτευσης να νομοθετούν την παράδοση του μάνατζμεντ της Δημόσιας Περιουσίας για 99 χρόνια – δηλαδή για πάντα – στους «διεθνείς τοκογλύφους», στα «κοράκια», στους «κατακτητές» κ.λ.π. αποτελούν στιγμέςμοναδικού πολιτικού οπορτουνισμού και κυνισμού που θα μείνουν ανεξίτηλα γραμμένες στην σύγχρονη πολιτική Ιστορία του τόπου.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως το βράδυ της Κυριακής διαπράχθηκε και κανένα έγκλημα.
Αφού, σε ότι έχει να κάνει με το Υπερταμείο, η πατρότητα της ιδέας του οποίου ανήκει προσωπικά στον Σόιμπλε, είναι αντικειμενικά μια εξέλιξη σε θετική κατεύθυνση για την χώρα.
Η εκμετάλλευση, πώληση, εκποίηση (βάλτε όποιον χαρακτηρισμό προτιμάτε) απαξιωμένων περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού Δημοσίου, από τα ρημαγμένα Ολυμπιακά Ακίνητα που έχουν μετατραπεί σε αποθήκες ταλαιπωρημένων μεταναστών, μέχρι τις ανεκμετάλλευτες εκτάσεις δημόσιας γης σε όλη επικράτεια, αποτελεί αισιόδοξη προοπτική.
Ποιος νοήμων Έλληνας επίσης μπορεί να διαφωνήσει με τις ιδιωτικοποιήσεις της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, των Αστικών Συγκοινωνιών, του ΜΕΤΡΟ, που το μόνο που «παράγουν» τον τελευταίο ενάμιση χρόνο είναι ζημίες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, τις οποίες όλοι πληρώνουμε με έκτακτους φόρους και χαράτσια;
Γιατί άραγε να μην πωληθεί π.χ. το ΟΑΚΑ ή άλλες ζημιογόνες δημόσιες κτηριακές εγκαταστάσεις, στις οποίες έχουν «παρκάρει» οι πολιτικές συμμορίες που κυβέρνησαν τον τόπο (και ο ΣΥΡΙΖΑ ανάμεσα τους) στρατιές χρυσοπληρωμένων αργόσχολων κομματόσκυλων;
Μπορεί κανείς να διαφωνεί με τον άγαρμπο (πολιτικά) τρόπο με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ συμφώνησε για το Υπερταμείο. Μπορεί κανείς να διατηρεί τις (δικαιολογημένες) ενστάσεις του εάν ο Τσίπρας θα τηρήσει τα όσα υπέγραψε. Μπορεί επίσης να υπάρχουν κάποιες λεπτομέρειες στην σύμβαση, που δεν έχει επαρκώς επεξεργαστεί νομικά η Ελληνική πλευρά.
Το σίγουρο πάντως είναι πως μόνο με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και με Αλέξη Τσίπρα πρωθυπουργό θα πέρναγα τόσο αναίμακτα μια σύμβαση που «δένει» την χώρα για 100 χρόνια – δηλαδή για πάντα.
Αν το τολμούσε αυτό οποιοσδήποτε άλλος θα είχαμε Εμφύλιο.
Είναι βέβαιο πως εάν η συμφωνία για το Υπερταμείο υλοποιηθεί χωρίς πολιτικές παρεκτροπές, θα υπάρξουν επενδύσεις στην χώρα, θα μπει ζεστό χρήμα στη αγορά, θα ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας.
Αμφιβάλω βεβαίως εάν ακόμη και ο τόσο χυδαία κυνικός, πολιτικά, Τσίπρας, αντέξει το βάρος αυτής της διαδικασίας. Αλλά το πρώτο βήμα έγινε.
Να περάσουμε όμως και στην Νέα Δημοκρατία και κυρίως στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο οποίος μπορεί προσωπικά ο ίδιος να διατήρησε χαμηλούς τόνους σε ότι να κάνει με τους χαρακτηρισμούς για το Υπερταμείο, υπήρξαν όμως πολλά κορυφαία στελέχη της ΝΔ που ξαναφόρεσαν την προβιά των Ζαππείων.
Εμείς αντιλαμβανόμαστε, ως ένα βαθμό πως η ΝΔ, πρέπει να ασκήσει δυναμική αντιπολίτευση αλλά η εικόνα των αλαλαζόντων «γαλάζιων» βουλευτών στην Βουλή δεν αποτελεί την έκφραση του Νέου και της Ελπίδας που ευαγγελίζεται η σημερινή ηγεσία της ΝΔ.
Το θετικό πάντως είναι πως παρά τις όποιες αντιπολιτευτικές κορώνες, η ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη επικεντρώθηκε στις προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας για το πώς θα βγει η Ελλάδα από την κρίση. Και περιγράφηκε και το πενταετές πλάνο που μπορεί να δώσει μια προοπτική στον τόπο.
Το πιο σημαντικό όμως πολιτικά, ήταν το Προσκλητήριο που απηύθυνε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις Μεταρρυθμιστικές Δυνάμεις του τόπου.
Οι οποίες διαπερνούν ολόκληρο το φάσμα του Συνταγματικού τόξου, και αντικειμενικά το μόνο πολιτικό πρόσωπο που μπορεί σήμερα να τις εκφράσει πολιτικά αλλά και να δώσει σε αυτέςμια προοπτική εξουσίας είναι ο σημερινός πρόεδρος της ΝΔ.
Η Νέα Δημοκρατία εάν δεν αλλάξει σύντομα, από λογότυπο μέχρι τις «φάτσες» που την εκπροσωπούν στα τηλεοπτικά πάνελ αλλά κυρίως εάν δεν απομονώσει τις ακραίες λαϊκίστικες φωνές – απολιθώματα της Λαϊκής Δεξιάς του παρελθόντος δεν θα έχει καμιά τύχη.
Αποτελεί μονόδρομο για τον Μητσοτάκη να αλλάξει «βιαίως» την ΝΔ και να ηγηθεί των δυνάμεων της Μεταρρύθμισης, της Λογικής και της Κανονικότητας.