«Τα στερνά τιμούν τα πρώτα» λέει μια παροιμία και κάποιος πρέπει, να την υπενθυμίσει στην Κυβέρνηση της χώρας. Και αυτό, γιατί τις τελευταίες ημέρες το κυβερνητικό πολιτικό σκηνικό θυμίζει ξέφραγο αμπέλι, όπου ο καθένας κάνει ό,τι θέλει και λέει ό,τι θέλει. Αν δε αυτό γινόταν εσωκομματικά, ουδένα θα ενδιέφερε, όμως από την στιγμή που ο κάθε ομιλών εκπροσωπεί, μέσω της κυβερνητικής θέσεώς του, την Ελλάδα, το θέμα είναι μείζον εθνικό και κατόπιν πολιτικό.
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας με τις δηλώσεις του στις ΗΠΑ περί σχεδίου για τα Βαλκάνια και τα Σκόπια δημιούργησε μεγάλο ζήτημα, τόσο γιατί – κατά τον ίδιο – ο Πρωθυπουργός το είχε απορρίψει, άρα με ποια δικαιοδοσία το έθεσε προς συζήτηση όσο και γιατί εκ του αποτελέσματος διαψεύστηκε για το θέμα της ψηφοφορίας στη Βουλή των Σκοπίων.
Του Νίκου Μπούρα*
Ο υπουργός Εξωτερικών έθεσε το θέμα αυτό στο Υπουργικό Συμβούλιο και, αίφνης, η συζήτηση κατευθύνθηκε στα μυστικά κονδύλια και τον προορισμό τους. Αποτέλεσμα; Η παραίτησή του και ο ενδοκυβερνητικός «πόλεμος» που θα έχει μεγάλη συνέχεια – όπως ο ίδιος φρόντισε, να αναφέρει.
Η Κυβέρνηση, αντί πολιτικής τοποθετήσεως, στράφηκε κατά των ΜΜΕ και διατάχθηκε προανάκριση για «εσχάτη προδοσία»!!! από συγκεκριμένο ιστότοπο. Επικουρικώς, η στοιχειοθέτηση του συγκεκριμένου αδικήματος θα μπορούσε να διερευνηθεί, εάν αναφερόντουσαν συγκεκριμένα ποσά και πρόσωπα και όχι η γενική αναφορά, που είναι σε γνώση της Βουλής.
Εισαγγελέας Εφετών κατήγγειλε ευθείες πολιτικές παρεμβάσεις στο έργο της, οι οποίες αποσκοπούσαν στην άσκηση ποινικών διώξεων εναντίον συγκεκριμένων προσώπων και στην απαλλαγή κάποιων άλλων.
Και βεβαίως, υπάρχει η συνέχεια, που συντηρεί και η Κυβέρνηση, ως προς τον χρόνο προκηρύξεως των εθνικών εκλογών, σε συνδυασμό των δύο κυβερνητικών εταίρων και της προσπάθειας εκάστου να διασωθεί πολιτικά είτε ως προς το ποσοστό ψήφων που θα λάβει είτε για τον ¨υπέρ πάντων¨ αγώνα για είσοδο στη Βουλή.
Όλα αυτά τα σοβαρά γεγονότα που συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες, αποδεικνύουν, ότι το όποιο κυβερνητικό αφήγημα περί «σταθερής Κυβέρνησης» και «ηθικού προβαδίσματος» αποτελούν όνειρα θερινής νυκτός. Το ακόμη πιο σοβαρό είναι, ότι, προφανώς, οι αφηγηματίες θεωρούν εμάς τους πολίτες σαν στερημένης νοητικής και αντιληπτικής ικανότητας και μας σωρεύουν καθημερινά με τις απόψεις τους περί του αντιθέτου, από κάτι που είναι εμφανέστατο.
Αποδεικνύεται από τον όλο κυβερνητικό χειρισμό προς τους πολίτες των σοβαρών αυτών θεμάτων, ότι η πολιτική «κουλτούρα» που πρεσβεύουν, στερείται όχι μόνο φαντασίας αλλά απλού ρεαλισμού. Και ότι το πιο δύσκολο πράγμα είναι, να πεις την απλή αλήθεια στον λαό, που ούτως ή άλλως την έχει αντιληφθεί.
Άρα, τα περί των όποιων αφηγημάτων αποτελούν στρουθοκαμηλισμό και μόνο.
*Δικηγόρος