Οι συνέπειες του μοιραίου εξάμηνου του 2015 κινδυνεύει να γίνουν μη αναστρέψιμες. Στο Eurogroup της 20/2/2015, υπογράφηκε πλήρης τελική συμφωνία για όλα.
Η Δαμόκλειος σπάθη επικρέμαται για χώρα, κοινωνία και κυβέρνηση.
Του Νίκου Αναγνωστάτου
Είναι βέβαιο ότι σχεδόν όλοι οι Έλληνες, πιστεύουν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΑΝΕΛ διαπραγματεύτηκε σκληρά με τους ευρωπαίους εταίρους μας, το πρώτο εξάμηνο του 2017, μόλις ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας. Διαπραγματεύεται όμως κάποιος όταν υπάρχουν θέματα προς διαπραγμάτευση για μια τελική συμφωνία. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για εθνικά θέματα που έχουν να κάνουν ακόμη και με αυτή καθεαυτή την υπόσταση και το μέλλον της χώρας μας.
Λογικό απορίας άξιο βέβαια είναι ποιος ο λόγος ύστερα των πέραν των δύο ετών επανέρχομαι στα γεγονότα εκείνης της εποχής. Δύο είναι οι λόγοι.
Ο ένας διότι οι δήθεν εκείνες σκληρές διαπραγματεύσεις έχουν επιβαρύνει βαριά την οικονομία μας και οι συνέπειες εκείνες εξακολουθούν να μας εξαθλιώνουν, και κύριος οίδε μέχρι πότε και δεύτερον για να αποκαλυφθεί ότι δεν υπήρχε λόγος για καμιά διαπραγμάτευση, ούτε σκληρή ούτε μαλακή.
Δεν υπήρχε λόγος καμιάς διαπραγμάτευσης, διότι απλά είχε ήδη επέλθει συμφωνία στο Eurogroup της 20 Φεβρουαρίου 2015 η οποία και είχε υπογραφεί και περιείχε αυτούσιο το υπόλοιπο του προγράμματος της κυβέρνησης Σαμαρά. Η συμφωνία αυτή είχε δημοσιευτεί αυτούσια στην Καθημερινή της 21 Φεβρουαρίου 2015. Το κείμενο της συμφωνίας εκείνης αρχίζει απίστευτα ως εξής:
«Το Eurogroup επαναλαμβάνει την εκτίμησή του για τις αξιοσημείωτες προσπάθειες προσαρμογής που κατέβαλε η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια». Αναγνωρίζει και επαινεί δηλαδή την πολιτική του Σαμαρά.
Στη συνέχεια το κείμενο της συμφωνίας, αναφέρει τις διάφορες δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης και τον τρόπο επίτευξής τους, όπως: «Το Eurogroup σημειώνει, στο πλαίσιο του υφιστάμενου προγράμματος, το αίτημα των ελληνικών αρχών για παράταση της Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης (MFFA), που συνοδεύεται από μια σειρά δεσμεύσεων.
Στόχος της παράτασης είναι η επιτυχημένη ολοκλήρωση της επιθεώρησης στη βάση των προϋποθέσεων της τρέχουσας διευθέτησης», και συνεχίζει πιο κάτω: «Οι ελληνικές αρχές θα παρουσιάσουν μια πρώτη λίστα μεταρρυθμίσεων, βασισμένων στη σημερινή διευθέτηση, μέχρι το τέλος της Δευτέρας 23 Φεβρουαρίου». Έγινε κάποια τέτοια παρουσίαση;
Η συμφωνία αυτή της 20/2/2015, δεν είναι δυνατό να παρατεθεί ολόκληρη. Παραθέτω όμως τα κύρια σημεία και δη αυτά που ευκρινώς και αδιαμφισβήτητα, η ελληνική κυβέρνηση αναλαμβάνει συγκεκριμένες δεσμεύσεις, οι οποίες δεν επιτρέπουν καμία επί πλέον διαπραγμάτευση. Έτσι πιο κάτω η συμφωνία αναφέρει: «Υπό αυτό το πρίσμα, καλωσορίζουμε τη δέσμευση των ελληνικών αρχών να συνεργαστούν σε στενή συμφωνία με τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς καθώς και τους εταίρους». Και συνεχίζει λίγο πιο κάτω:
«Οι ελληνικές αρχές έχουν εκφράσει την ισχυρή δέσμευσή τους για μια ευρύτερη και βαθύτερη δομική μεταρρυθμιστική διαδικασία με βελτιούμενες προοπτικές ανάπτυξης και απασχόλησης, διασφαλίζοντας σταθερότητα και εξυγίανση του δημοσιονομικού τομέα, αλλά και ενίσχυση του της κοινωνικής δικαιοσύνης».
Πιο κάτω συνεχίζει: «Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την αναπόδραστη δέσμευσή τους να τιμήσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές πλήρως και εγκαίρως». Αποτέλεσμα; οι οικονομικές υποχρεώσεις της κυβέρνησης, απλά αυξήθηκαν σε δυσθεώρητα ύψη.
Οι δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης, συνεχίζονται να διατυπώνονται έντονα: «Οι ελληνικές αρχές έχουν, επίσης δεσμευτεί ότι θα διασφαλίσουν τα κατάλληλα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα ή τα χρηματοδοτικά ποσά που απαιτούνται για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους, όπως αυτή απορρέει από τη συμφωνία του Eurogroup τον Νοέμβριο του 2012».
Μια ακόμη σημαντική δέσμευση: «Οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να αποφύγουν οποιαδήποτε ανάκληση μέτρων ή μονομερείς αλλαγές πολιτικών και δομικών μεταρρυθμίσεων, που θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους ή τη δημοσιονομική σταθερότητα, όπως αποτιμάται από τους θεσμούς».
Η εν λόγω συμφωνία καταλήγει με θετικές διαβεβαιώσεις συμπαράστασης της Ελλάδας: «Παραμένουμε αφοσιωμένοι στην παροχή επαρκούς υποστήριξης προς την Ελλάδα μέχρις ότου ανακτήσει πλήρη πρόσβαση στις αγορές».
Ύστερα από τα πιο πάνω, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι όλα είχαν συμφωνηθεί στις 20/2/2015 και δεν υπήρχε τίποτε το ουσιαστικό προς διαπραγμάτευση μετά, παρά μόνο η εκτέλεση των συμφωνηθέντων για να κλείσει η πέμπτη αξιολόγηση που εκκρεμούσε από την κυβέρνηση Σαμαρά.
Εντύπωση μου δημιουργεί το γεγονός ότι κανείς από την αντιπολίτευση, μείζονος ή ελάσσονας, δεν ανέφερε, αν όχι δεν το κατήγγειλε μέχρι σήμερα. Έτσι αποφάσισα να εκθέσω αυτήν την μικρή, αλλά τόσο σημαντική, αλήθεια.
Έτσι αβίαστα έρχεται στο νού μου η ρήση του George Orwell ότι «Σε μια εποχή που κυριαρχεί το ψέμα, η αλήθεια θεωρείται ενέργεια επαναστατική». Φαίνεται ότι το «ψέμα» έχει διαχρονική αξία και διάρκεια. Η έλλειψη ειλικρίνειας των πολιτικών και η καταφυγή τους στα ψέματα, είναι μια από τις βασικότερες αιτίες των προβλημάτων μας.
Επειδή τα προβλήματα της κοινωνίας, κυρίως τα οικονομικά τα οποία έχουν φθάσει σε επίπεδο εξαθλίωσης για μια μεγάλη μερίδα πολιτών, θα ήταν ενδεχομένως χρήσιμο, αλλά και ελπιδοφόρο, η κυβέρνηση, αντί να προσπαθεί επί ματαίω να δικαιολογήσει ότι δήθεν διαπραγματευόταν σκληρά με τους κακούς εταίρους μας, έστω δανειστές μας, να ζητήσει ένα μεγάλο συγγνώμη από τον ελληνικό λαό, να εγκαταλείψει τις ιδεοληψίες και τις εσωτερικές ισορροπίες, και να στρωθεί σε υπεύθυνη και δημιουργική δουλειά, χωρίς φανφάρες και μεγαλοστομίες, για να σταθεροποιηθεί η οικονομία και να δημιουργήσει μια επενδυτική ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης, με την ελπίδα να έρθουν καλύτερες μέρες, αποτρέποντας έτσι να επικρέμαται «η Δαμόκλειος σπάθη».