Ύστερα από την βαρυσήμαντη επιστολή των 152 καθηγητών Πανεπιστημίων της Υφηλίου…
Είναι ώρα να δράσουμε και να ζητήσουμε να πάρουν θέση Αμερικανοί και Ευρωπαίοι.
Του Νίκου Αναγνωστάτου
Βαρυσήμαντη και βροντώδη επιστολή έστειλαν 152 καθηγητές μεγάλων Πανεπιστημίων της Υφηλίου, προς τους: Ντόναλντ Τραμπ, Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ρεξ Τίλλερσον, Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάθιου Νίμιτζ, Ειδικό Μεσολαβητή του ΟΗΕ μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων, Κράτη- μέλη του ΟΗΕ, Κράτη- Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωβουλευτές. Κοινοποιούμενη και προς τους: κ. Προκόπη Παυλόπουλο, Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, κ. Αλέξη Τσίπρα, Πρωθυπουργό της Ελλάδος, κ. Νίκο Κοτζιά, Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδος, κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολί-τευσης, Αρχηγούς όλων των κομμάτων της Ελληνικής Βουλής, Βουλευτές του Ελληνικού και του Κυπριακού Κοινοβουλίου.
Η επιστολή αυτή, αρχίζει εντυπωσιακά ως εξής: «Με αυτή την επιστολή μας επιθυμούμε να καταστήσουμε σαφείς τους λόγους για τους οποίους οι Έλληνες δεν μπορούν να δεχθούν τον όρο «Μακεδονία» ή οποιοδήποτε όνομα περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία», ως το μόνιμο όνομα του βορείου γείτονά της, της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΦΥΡΟΜ).
Το όνομα ΦΥΡΟΜ (ΠΓΔΜ) συμφωνήθηκε μόνον ως προσωρινό. Ο όρος Μακεδονία πρέπει να αφαιρεθεί πριν το κράτος αυτό γίνει δεκτό σε οποιονδήποτε διεθνή οργανισμό. Οι λόγοι εξηγούνται στη συνέχεια».
Στη συνέχεια εκφράζουν την υπερηφάνεια τους «όταν άλλες χώρες χρησιμοποιούν ελληνικά ιστορικά ονόματα ή ελληνικές λέξεις», και συνεχίζουν, «Όμως, η ΠΓΔΜ απαιτεί να της δοθεί το ίδιο όνομα που έχει μία γειτονική της περιοχή που ανήκει στην Ελλάδα. Ποιοι λόγοι κρύβονται πίσω από αυτή την απαίτηση της ΠΓΔΜ και γιατί οι Έλληνες είμαστε απολύτως αντίθετοι»;
Επειδή δεν επιτρέπει ο χώρος να μεταφερθεί ολόκληρη η επιστολή, θα αναφέρω μερικά ουσιώδη αποσπάσματα, για να γίνει αντιληπτή η αξία και η συνεισφορά της. Στη συνέχεια αναφέρονται σε ιστορικά γεγονότα ότι, «η Κομμουνιστική Διεθνής αναγνώρισε ένα ανύπαρκτο έθνος, το «μακεδονικό», στις 11 Ιανουαρίου 1934, και ότι «στη συνέχεια (το 1944) ο ηγέτης της Κομμουνιστικής Γιουγκοσλαβίας Γιόζεπ Μπροζ, γνωστός ως Τίτο, μετονόμασε μια περιοχή της νότιας Γιουγκοσλαβίας από Vardarska Banovina (Επαρχία του ποταμού Βαρδάρη) σε «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας», και ονόμασε την σλαβική γλώσσα σε «μακεδονική».
Στη συνέχεια επισημαίνουν ότι: «Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ αντέδρασε αμέσως, με τον υπουργό εξωτερικών Έντουαρντ Στιτίνιους να δηλώνει ότι η όποια αναφορά σε «Μακεδονικό έθνος», «Μακεδονική πατρική γη» και «Μακεδονική συνείδηση» είναι «αδικαιολόγητη δημαγωγία που δεν αντιπροσωπεύει καμία εθνική ή πολιτική πραγματικότητα», και ότι μπορεί να την δει κανείς μόνο σαν μία «πιθανή μάσκα που πίσω της κρύβει επιθετικές προθέσεις ενάντια στην Ελλάδα».
Επισημαίνουν τις αλυτρωτικές τους βλέψεις, επισημαίνοντας ότι: «Είναι φανερό, επομένως, πως η απαίτηση της ΠΓΔΜ να ονομασθεί μόνιμα Μακεδονία αποσκοπεί στην πραγματοποίηση του ονείρου για «ανάκτηση» της Μακεδονικής Ελληνικής γής. Η ΠΓΔΜ και οι κυβερνήσεις της ουδέποτε έκρυψαν αυτές τις προθέσεις τους, όπως καταδεικνύεται από το πελώριο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου το οποίο οι κυβερνώντες έστησαν στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων, την μετονομασία του αεροδρομίου των Σκοπίων σε αεροδρόμιο Μεγάλου Αλεξάνδρου, την έκδοση νομίσματος με τον Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης (που σταμάτησε μόνο όταν η Ελλάδα επέβαλε εμπορικό αποκλεισμό στα συνορά της με την ΠΓΔΜ), την εισαγωγή άρθρων στο συνταγμά τους που συνεπάγεται δικαιώματα σε όλο το έδαφος της αρχαίας Μακεδονίας και το μάλλον ακατανόητο βίντεο με ρατσιστικoύς τόνους που αναφέρεται στην εθνική τους καθαρότητα και στη Μεγάλη Ιδέα τους, το οποίο προβλήθηκε από έναν κυβερνητικό τηλεοπτικό σταθμό των Σκοπίων».
Στη συνέχεια αναφέρουν τον σκοπό της επιστολής τους: «Σκοπός αυτής της επιστολής δεν είναι να εξηγήσουμε ότι η ιστορία της Αρχαίας Μακεδονίας αποτελεί μέρος της Ελληνικής Ιστορίας• αυτό το γνωρίζει οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδεις ιστορικές γνώσεις (http://macedonia-evidence.org/).
Πιστεύουμε, πάντως, πως γίνεται σαφές ότι όταν έχουμε την ΠΓΔΜ στα βόρεια σύνορά μας να καλλιεργεί εχθρότητα προς την Ελλάδα, να απειλεί την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος και να διαιωνίζει το εχθρικό κλίμα μέσω της εκπαίδευσης που παρέχει στα παιδιά της, η Ελλάδα δεν μπορεί να αποδεχθεί το ονομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ή οποιοδήποτε όνομα περιλαμβάνει τον όρο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, διότι τελικά θα παραμείνει μόνο ο όρος Μακεδονία, όπως ήδη αναφέρεται η ΠΓΔΜ σε διεθνείς χάρτες.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να ψηφίσει υπέρ της εντάξεως των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, μέχρις ότου οι κάτοικοι αυτού του κράτους επιλέξουν ένα όνομα το οποίο δεν θα περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία».
Συνδέουν στη συνέχεια, τις στενές σχέσεις των Σκοπίων με την Τουρκία, μία χώρα που παραβιάζει καθημερινά τα χωρικά ύδατα και τον εναέριο χώρο μας, και μας αναγκάζουν να προβαίνουμε, «σε μεγάλες αμυντικές δαπάνες δυσανάλογες προς τις οικονομικές της (μας) δυνατότητες».
Η επιστολή καταλήγει: «Αν όμως γίνει αποδεκτό για την ΠΓΔΜ ένα μόνιμο όνομα που θα περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, ή γίνει δεκτή αυτή η χώρα στο ΝΑΤΟ με το όνομα ΦΥΡΟΜ, όχι μόνο δεν θα επιλυθούν τα προβλήματα, αλλά θα επιδεινωθούν οι προστριβές μεταξύ της Ελλάδος, της ΠΓΔΜ και άλλων Βαλκανικών χωρών και θα αποσταθεροποιηθούν τα Βαλκάνια». Ακολουθούν τα 152 ονόματα των καθηγητών που υπογράφουν την βαρυσήμαντη αυτή επιτολή.
Το ερώτημα τώρα είναι εμείς τι κάνουμε; Κανείς δεν δικαιούται να σιωπήσει ύστερα από την επιστολή αυτή, η οποία δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τους δόλιους σκοπούς των Σκοπίων και τις δυσμενείς συνέπειες για τη χώρα μας, αν δεν βρεθεί τρόπος να αποκλειστεί με κάθε τρόπο η λέξη Μακεδονία στο όνομα της γείτονος.
Είναι κατανοητοί οι λόγοι που έχουμε αναγκαστεί να δεχόμαστε το όνομα Μακεδονία με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων. Αλλά όταν τόσα χρόνια τώρα, τα Σκόπια παραμένουν αδιάλλακτα, μας δίνουν το δικαίωμα να υπαναχωρήσουμε και να μην δεχόμαστε καθόλου το όνομα Μακεδονία.
Ας συσκεφτούν όλα τα κόμματα, να χαράξουν μια κοινή εθνική πολιτική και να εξαπολύσουμε μια διπλωματική εξόρμηση προς όλα τα κράτη που έχουν αναγνωρίσει μέχρι τώρα τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία και κυρίως την Αμερική, την «φιλική» μας Ρωσία και τους ευρωπαίους εταίρους μας, και να τους πείσουμε ότι τελείως λανθασμένα συνδέουν τα στρατηγικά τους συμφέροντα με το κανάκεμα της μικρής αυτής χώρας, με έναν τόσο τελείως ανιστόρητο και παράλογο αίτημα, που είναι υποτιμητικό για τους ίδιους, ενώ μπορούμε να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι μπορούν να έχουν τις ίδιες και καλύτερες εξυπηρετήσεις των συμφερόντων τους, με πολύ μικρότερες παραχωρήσεις, σε ένα κρατίδιο που ακόμη και οι τροφές του λείπουν.
Αν κλείσουμε τα σύνορα με τα Σκόπια, είναι βέβαιο ότι θα πεινάσουν οι σκοπιανοί. Ας εξεταστεί υπεύθυνα και σοβαρά! Μπορεί να επενεργήσει ως καταλύτης και να μας δηλώνουν δέχονται να απαλείψουν το Μακεδονία.