Αν θέλει να καταλάβει κανείς πώς παίζονται τα πολιτικά παιχνίδια στην Ελλάδα, δεν έχει παρά να παρακολουθήσει έργα και ημέρες κάποιων επώνυμων πολιτικών.
Ο κ. Νίκος Κοτζιάς είναι υπουργός Εξωτερικών της χώρας και ιδρυτής μίας συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ που φέρει τον τίτλο Πράττω. Όμως, πριν φθάσει στο αξίωμα αυτό, υπήρξε για μία περίοδο επικεφαλής της Ιδεολογικής Επιτροπής του ΚΚΕ επί ηγεσίας Χαρίλαου Φλωράκη.
Του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου
Ο δογματισμός του ήταν τέτοιος που μέσα στο κόμμα τον αποκαλούσαν τότε «Σουσλώφ», παρομοιάζοντάς τον με τον «θρυλικό» ιδεολόγο του ΚΚ Σοβιετικής Ένωσης και απολογητή των εγκλημάτων του σταλινισμού.
Ωστόσο, τον Ιούλιο 1989 ο κ. Νίκος Κοτζιάς αποχώρησε από το ΚΚΕ, λόγω της συμμετοχής του ΚΚΕ την εποχή εκείνη στην συγκρότηση της κυβέρνησης Τζαννετάκη. Είναι όμως πολύ πιθανόν ο βαθύτερος λόγος της αποχώρησης αυτής να είναι αισθητά διαφορετικός και να οφείλεται στην κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων η οποία δρομολογήθηκε, ως γνωστόν, στα τέλη της ίδιας χρονιάς.
Το 1992, επί θητείας Αντώνη Σαμαρά στο υπουργείο Εξωτερικών, ο σημερινός ΥΠΕΞ προσελήφθη με εξετάσεις ως εμπειρογνώμων και ήταν γνωστές οι εθνικιστικές του θέσεις. Το 1999 ο κ. Κοτζιάς συνδέεται στενά με τον κ. Γιώργο Α. Παπανδρέου, υπουργό Εξωτερικών την περίοδο 1999-2003, και τάσσεται σαφώς υπέρ του στην αντιπαράθεσή του με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, χαρακτηρίζοντας τον τελευταίο «άνθρωπο της διαπλοκής».
Παρόμοιοι χαρακτηρισμοί, εξάλλου, είναι τρέχοντες στην πολιτική τακτική του κ. Κοτζιά, ο οποίος από την θητεία του στο ΚΚΕ χειρίζεται άψογα την στρατηγική της ρετσινιάς. Εξ ου και ο όρος «αποικία χρέους» που ο ίδιος χρησιμοποίησε για την Ελλάδα σε βιβλίο του υβρεολόγιο κατά της Ευρώπης και της Δύσης, το οποίο κάθε άλλο παρά προσόντα διπλωμάτη φέρνει στο προσκήνιο. Όμως, ποιος διαβάζει βιβλία στην Ελλάδα;…
«Το 2009», μάς λέει ο κ. Γιώργος Ρωμαίος, πρώην υπουργός και καλός παλαιός συνάδελφος, «ο Νίκος Κοτζιάς θα θυμώσει με τον Γιώργο Α. Παπανδρέου γιατί όρισε τον εξωκοινοβουλευτικό Δημήτρη Δρούτσα υπουργό Εξωτερικών και αρνήθηκε την θέση του υφυπουργού στον φίλο του. Τότε άνοιξε ο δρόμος για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως, για να διεκδικήσει το ΥΠΕΞ, ο Νίκος Κοτζιάς προσέφερε στον Αλέξη Τσίπρα την υποστήριξη της Κίνησης Ιδεών και Δράσης Πράττω, την οποία ίδρυσε μετά την αποχώρησή του από την διεύθυνση του ΙΣΤΑΜΕ Ανδρέας Παπανδρέου».
Τον Μάϊο 2014, πλειοδοτώντας σε εθνικολαϊκισμό, διακήρυξε το Πράττω ως αυτοτελή πατριωτική αριστερή δύναμη που παραμένει πιστή στην πολιτική δημιουργίας Πατριωτικού και Δημοκρατικού Μετώπου Σωτηρίας της Χώρας.
Με βάση την πολιτική του ανάλυση και την θέση του ότι τίποτα καλό δεν μπορεί να γίνει σήμερα στην χώρα χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ και τίποτα αποτελεσματικό, σταθερό, μακροχρόνιο δεν μπορεί να πετύχει ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ένα τέτοιο μέτωπο, επέλεξε να υποστηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές.
Θα εκλεγεί βουλευτής στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 με το ψηφοδέλτιο της Επικρατείας και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα αναλάβει το ΥΠΕΞ, στο οποίο παραμένει και σήμερα. Ο δε δεύτερος στην ιεραρχία του Πράττω, Νίκος Τόσκας, αφού πέρασε από το ΠΑΣΟΚ, ακολούθησε τον Νίκο Κοτζιά και μετέχει στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ως αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη.
Πριν λίγες ημέρες, 14 στελέχη του Πράττω «κουράστηκαν» να περιμένουν «το καλό, το αποτελεσματικό κα μακροχρόνιο» που είχε υποσχεθεί ο κ. Κοτζιάς με την υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και παραιτήθηκαν. Στην δήλωσή τους τονίζουν ότι οι εξελίξεις με την σταδιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε μνημονιακή συνιστώσα παγιώνουν την θέση της χώρας ως «μονίμου διεθνούς πειραματόζωου» και ως «ιδιότυπης αποικίας χρέους του Βερολίνου». Αποδυναμώνουν δε το Πράττω ως «αυτόνομη πολιτική συλλογικότητα».
Κατά τα λοιπά, η Ελλάδα που «ποτέ δεν πεθαίνει» περιμένει τους σωτήρες της. Και μη χειρότερα.
Για την ιστορία αναφέρουμε επίσης ότι ο σημερινός ΥΠΕΞ θέλει να κλείσει τη μηνιαίο περιοδικό του Μανώλη Βασιλάκη Athens Review of Books (ARB) επειδή το τελευταίο είχε την έμπνευση να αναφερθεί στο σταλινικό παρελθόν του κ. Νίκου Κοτζιά, για το οποίο ο ίδιος το πάλαι ποτε είχε δηλώσει υπερήφανος.