Και κάπου εκεί ανάμεσα στα κόκκινα δάνεια, την προστασία της πρώτης κατοικίας, τις περικοπές των συντάξεων πετάνε και ένα …brain drain. Θρηνούνε βλέπετε οι πολιτικοί μας από τα τηλεοπτικά παράθυρα, τους νέους που φύγανε στα ξένα.
Μα φυσικά και πρέπει να γίνει “viral” η στέρηση της χώρας από το ίδιο της το μέλλον! Όμως, με στόχο να βρεθεί λύση. Αυτό που παρατηρούμε είναι να εργαλειοποιείται επικοινωνιακά για ακόμα μια φορά ένα θέμα που αφορά την νεολαία μας, πολύ απλά γιατί είναι μια «καραμέλα που πουλάει». Που δίνει, αν θέλετε, σε κάτι «βρυκολακιασμένους» πολιτικούς μια essence νιότης και τους μετατρέπει σε «νεολαίους».
Της Βάσιας Αναστασίου*
Σαν τον θείο από το χωριό ένα πράγμα, που λέει την κλασσική ατάκα «εγώ θα κάτσω με τη νεολαία». Μόνο που τον θείο μας από το χωριό τον αγαπάμε και τον θέλουμε. Στην παλαιοκομματική φιγούρα που για προσωπικούς λόγους ανάδειξης και re-branding θέλει να δείξει πως συμμερίζεται τον πόνο μας, λέμε «όχι ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε άλλο».
Το σοβαρό θέμα που προκύπτει, είναι πως, για ακόμα μια φορά, η επικοινωνιακή τακτική που ακολουθούν προεκλογικά για λόγους προσωπικής ανάδειξης, οδηγεί ακριβώς στο αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα σχετικά με το θέμα του brain drain (όπως και με άλλα θέματα νεολαίας αντίστοιχα στο παρελθόν).
Από ένα ζήτημα κορυφαίο για την γενιά των millennials και των μετά-millennials - ή αλλιώς της γενιάς Ζ - μετατρέπεται σε γραφική αναφορά σε «εκείνους τους κακόμοιρους τους νέους στη ξενιτιά». Τελικά τι ισχύει και τι όχι σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα;
Η κρίση, βεβαίως, έφερε το brain drain. Μελέτη της KPMG, με θέμα την αγορά εργασίας και τη μετανάστευση των Ελλήνων, κατέδειξε πως ο συνολικός αριθμός των Ελλήνων που έφυγαν την περίοδο 2008-2016 ανέρχεται σε περίπου 450.000. Στην πλειονότητα είχαν περάσει από κάποιο έδρανο πανεπιστημίου ή ΤΕΙ και μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες της μετανάστευσης (αλλαγή περιβάλλοντος, δεξιότητες κ.λπ.). Επομένως, από το brain drain για το διάστημα 2008-2016, η χώρα μας είναι σαν να «χάρισε» 15,3 δισ. ευρώ στις χώρες υποδοχής των επιστημόνων μας.
Αυτοί είναι οι αριθμοί λοιπόν. Τα συμπεράσματα δικά σας. Η γενιά μας είναι αυτή που βιώνει στο πετσί της το τρίτο μεγάλο μεταναστευτικό κύμα, με το πρώτο να εντοπίζεται στις αρχές του περασμένου αιώνα και το δεύτερο μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο. Οι αριθμοί έχουν πλέον ξεφύγει της λογικής, καθώς τεράστιος αριθμός Ελλήνων ζουν εκτός συνόρων σε πάνω από 140 χώρες.
Το brain drain είναι αποτέλεσμα πολλαπλών κρίσεων που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Οι κρίσεις αυτές εξελίσσονται σε παράλληλα επίπεδα με μια ομόκεντρη δύναμη να τις υποκινεί. Βλέπετε, επικεντρωνόμαστε στην οικονομική «θύελλα» την οποία βιώνουμε προσωπικά και συλλογικά, όμως συγχρόνως ζούμε καταστροφικές κρίσεις ήθους, πολιτισμού και ιδεολογίας.
Παγκοσμίως, παρατηρείται η ανάδειξη ακραίων κομμάτων και η είσοδος τους στην Βουλή. Πολλοί εξηγούν το φαινόμενο αυτό σαν φυσικό ακόλουθο της οικονομικής στενότητας, μια «παθογένεια των καιρών» που θα περάσει όσο έρχεται η ανάπτυξη.
Αυτό που δεν συνειδητοποιούμε είναι ότι οι οικονομίες ανθίζουν και παρακμάζουν, τα ελλείματα γίνονται πλεονάσματα και τα χρέη κάποια στιγμή σβήνουν.
Η πραγματική παρακμή που βιώνει το ανθρώπινο γένος εν έτει 2019 είναι ιδεολογική. Και αυτή η ιδεολογική σήψη σε συνδυασμό με το οικονομικό αδιέξοδο που βιώνουμε μας καθιστάΜετανάστες των Ιδεών και της Ηθικής. Πρόσφυγες της Μόρφωσης. Αυτή η φράση, δυστυχώς, χαρακτηρίζει απόλυτα την γενιά μου.
Δείτε λοιπόν πως εμείς οι νέοι απομακρυνόμαστε από εσάς τους μεγαλύτερους. Οι περισσότεροι δεν συμμετέχουν στις δημοκρατικές διαδικασίες και αυτό αντικατοπτρίζεται απόλυτα στην αποχή από την σπουδαιότερη δημοκρατική διαδικασία, της άσκησης του εκλογικού δικαιώματος.
Με τα δακρύβρεχτα προεκλογικά μανιφέστα δεν θα γεφυρωθεί ποτέ το χάσμα των γενεών στην χώρα μας, που ολοένα και μεγαλώνει, αλλά δεν θα δημιουργηθούν και οι συνθήκες επιστροφής των οικονομικών μεταναστών στην Ελλάδα.
Ας αναλογιστούμε στις επόμενες εκλογές ποιους θα στείλουμε στην Βουλή, ποιοι είναι σε θέση να γνωρίζουν σε βάθος τα προβλήματα των νέων ανθρώπων και ποιοι έχουν να προτείνουν ιδέες που «μιλούν» στον 20άρη και τον 30άρη.
Έτσι θα πάψει το brain drain (ακόμη και η έκφραση είναι ανυπόφορα κλισέ) να είναι …μόδα και επικοινωνιακό σύνθημα στα χείλη των πολιτικών δεινοσαύρων και των λαϊκιστών και θα προβληματίσει ουσιαστικά την Πολιτεία και τους εκπροσώπους της.
*Δικηγόρος, Υποψήφια Βουλευτής στην Ανατολική Αττική με το ΚΙΝΑΛ