Τις τελευταίες μέρες του, ως ο απόλυτος άρχων της αξιωματικής αντιπολίτευσης, διάγει ο Αλέξης Τσίπρας και, όπως ο ίδιος φροντίζει να δείχνει με τις περιοδίες του στα νησιά της χώρας, τις διάγει εν ευθυμία.
Του Χρήστου Υφαντή
Μάλιστα, από χωρίου εις χωρίον, φροντίζει να πετάει και μια παντελώς άσχετη δήλωση επιβεβαιώνοντας πλήρως (ειδικά με την τελευταία για την πολυπράγμωνα κα Τουλουπάκη) όσους υποστηρίζουν ότι με τα εκατομμύρια ψέματα που έχει πει δεν είναι σε θέση πλέον να διακρίνει με ασφάλεια την απλούστερη αλήθεια και καταντάει καταγέλαστος.
Η κορώνα του, να συγκρίνει την Ελλάδα με τις δημοκρατικές μπανανίες της Λατινικής Αμερικής (Βενεζουέλα, Κούβα κ.λ.π.), στις οποίες ο ίδιος και το κόμμα του προσέβλεπαν πριν από λίγα χρόνια για να αποκτήσουν το copyright της σύγχρονης προοδευτικής διακυβέρνησης, για την υπόθεση της άσκησης δίωξης εναντίον της εισαγγελέως διαφθοράς ήταν από τις κορυφαίες, από εκείνες με τις οποίες ακόμη και ο Μαδούρο έβαλε τα γέλια.
Η ανέμελη περίοδο του κ. Τσίπρα τελειώνει την Τετάρτη στη Βουλή, όταν θα κληθεί ο ίδιος και οι περί αυτόν νταραβεριτζήδες της κυβέρνησης του να απολογηθούν (περί αυτού πρόκειται στην ουσία), με αφορμή το πόρισμα της προανακριτικής επιτροπής για τα έργα και τις ημέρες του παραδικαστικού κυκλώματος υπό τον κ. Παπαγγελόπουλο, για «συνομωσία σε βάρος του δημοκρατικού πολιτεύματος», δηλαδή για «εσχάτη προδοσία».
Ο κ. Τσίπρας μέχρι σήμερα έχει επιλέξει, για να αντιμετωπίσει τη λαίλαμα που απειλεί και τον ίδιο, την οδό της αυτοηρωοποίησης. Βαυκαλιζόμενος ( μην παραξενεύεστε, το πιστεύει βαθύτατα) ότι αποτελεί μετενσάρκωση του Ανδρέα Παπανδρέου έχει αναλάβει εργολαβικά να τοποθετήσει ο ίδιος τον εαυτό του στο κέντρο της δίωξης, βέβαιος ων πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα προχωρήσει για κανένα λόγο σε δίωξη εναντίον του «για να μην τον καταστήσει ήρωα».
Όσα ηρωικά (και ολίγον πένθιμα) εκστόμισε τις τελευταίες μέρες όποτε βρήκε τη σχετική ευκαιρία του στυλ « εμένα θέλετε, εδώ είμαι, σας περιμένω…» απορρέουν από τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού ότι τα ζητήματα αυτά λύονται πολιτικά και πως δεν πρόκειται να καθίσει στο σκαμνί έναν τέως πρωθυπουργό, προτιμάει την πολιτική καταδίκη.
Τα προβλήματα για τον κ. Τσίπρα (κι είναι περισσότερα του ενός) ξεκινάνε από την ώρα που απέναντι του, αρχής γενομένης από την Τετάρτη, θα βρεί ένα πολύ καλά δομημένο εντός της Νέας Δημοκρατίας σύστημα και, δυστυχώς, δεν θα μπορεί να ελπίζει ούτε σε ίχνος βοήθειας από το ΚΙΝΑΛ.
Είναι, πλέον, βέβαιο ότι στη Βουλή, στη συζήτηση του πορίσματος και στην ψηφοφορία που θα ακολουθήσει, ο κ. Τσίπρας θα δεχθεί σκληρότατη, τη χειρότερη στη ζωή του έως τώρα, πίεση και σε προσωπικό επίπεδο.
Για την ομάδα Σαμαρά, Πλεύρη, Γεωργιάδη, Βορίδη, Μαρκόπουλου κ.λ.π. και τις εντός της Νέας Δημοκρατίας επιρροές τους, όπως και για τον Ανδρέα Λοβέρδο και σύσσωμο το ΚΙΝΑΛ η υπόθεση Παπαγγελόπουλου είναι καθαρά υπόθεση Τσίπρα και έτσι ακριβώς θα την αντιμετωπίσουν. Το σκηνικό έχει στηθεί και δεν πρόκειται να αλλάξει όσες προσπάθειες και αν καταβάλλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακόμη και επιστρατεύοντας τον «Νέστορα» της κυβέρνησης , τον κ. Πικραμμένο, θύμα της σκευωρίας από τα κορυφαία.
Το ακόμη χειρότερο για τον κ. Τσίπρα είναι ότι δεν μπορεί να υπολογίζει στην ενεργή στήριξη των «σοφών του κόμματος», δηλαδή όλων των στελεχών που πέρασαν ολόκληρη τη ζωή τους στην λεγόμενη ανανεωτική αριστερά και τα οποία, ο ίδιος με τους διάφορους «γεφυρατζήδες», ωθεί, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στην έξοδο και στην περιθωριοποίηση.
Τα στελέχη αυτά έχουν επιλέξει για όλα τα ζητήματα που ακουμπάνε το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς» ( έστω και με το περιεχόμενο που αυτοί το εννοούν) να τηρήσουν αιδήμονα σιωπή προς όλες τις κατευθύνσεις, περιλαμβανομένου του κ. Τσίπρα, αντιλαμβανόμενα πως είναι ότι τους απόμεινε για να επιβιώσουν κομματικά και «να πάρουν την εκδίκηση τους» για τα χρόνια της κυριαρχίας της λογικής Παπαγγελόπουλου στο κόμμα.
Λέγεται, ότι είναι εξαιρετικά πιθανό στη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή τα στελέχη αυτά να τηρήσουν στάση διακριτικής αποχής από την εμφάνιση στο βήμα του κοινοβουλίου, ώστε να καταδείξουν τις αποστάσεις τους από τον νυν πρόεδρο και να καταστήσουν διακριτή την τάση τους ενόψει των οργανωτικών εξελίξεων το φθινόπωρο.
Εάν συμβεί αυτό, τότε θα είναι σαφές πως η περίοδος Τσίπρα στην αριστερά θα έχει, οριστικά και αμετάκλητα, ξεκινήσει να μετράει αντίστροφα και τίποτε δεν θα είναι σε θέση να την ανακόψει.
Εννοείται, ότι η ομάδα των λεγόμενων «Προεδρικών» θα επιχειρήσει να υπερασπιστεί τον πρόεδρο, αλλά το δικό της ηθικό πλεονέκτημα έχει υποστεί βαρύτατες αλλοιώσεις ( Παππάς, Παπαδημούλης, Φλαμπουράρης κ.λ.π.) και ο λόγος της διαθέτει πλέον περιορισμένη εμβέλεια εντός του κόμματος.
Για τους διάφορους «γεφυρατζήδες» ούτε λόγος να λάβουν το λόγο. Θα συνεχίσουν να λάμπουν δια της απουσίας τους…