Τρία είναι τα πιθανότερα σενάρια για την τύχη του ελληνικού προγράμματος με ρυθμιστικό παράγοντα την παρουσία του ΔΝΤ και τους όρους που θα τεθούν αν τελικά είναι παρόν.
Το καλό
Το σενάριο που θέλει η κυβέρνηση αλλά δεν θέλουν οι υπόλοιποι προβλέπει την αποχώρηση του ΔΝΤ από το πρόγραμμα. Την επιθυμία αυτή έχουν εκφράσει σε όλους τους τόνους υπουργοί της κυβέρνησης χωρίς όμως η επιθυμία τους να εισακούγεται από τους εταίρους.
Η μεγάλη αντίρρηση έρχεται από την πλευρά της Γερμανίας που έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν υπάρχει πρόγραμμα χωρίς το ΔΝΤ. Για τον λόγο αυτό συγκεντρώνει και τις λιγότερες πιθανότητες και απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Το κακό
Στο κακό σενάριο για την ελληνική πλευρά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μπαίνει στο ελληνικό πρόγραμμα με χρηματοδότηση, η οποία δεν πρόκειται να είναι μεγάλη (πιθανόν της τάξης των 5-6 δισ.). Στο συγκεκριμένο σενάριο όμως η είσοδος του ΔΝΤ στο πρόγραμμα συνοδεύεται και από ξεχωριστό Μνημόνιο ανάμεσα στο ίδιο και την ελληνική κυβέρνηση το οποίο πρακτικά σημαίνει 4ο Μνημόνιο.
Το πράγμα γίνεται ακόμα χειρότερο αν αναλογιστεί κανείς ότι στην περίπτωση αυτή το ΔΝΤ θα επιβάλει, αφού θα χρηματοδοτεί, στην Ελλάδα και τις απαιτήσεις του σε μία σειρά θεμάτων, τις οποίες έχουν χαρακτηρίσει από την κυβέρνηση ως «κόκκινες γραμμές».
Ανάμεσα στα άλλα ζητάει μέτρα κοντά στα 4,5 δισ. ευρώ αλλαγές σε αφορολόγητο, γενναίες περικοπές στις κύριες συντάξεις (όχι μόνο στις νέες αλλά και στις υπάρχουσες), αλλά και απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι και εκείνη που θέλει ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ο οποίος κυρίως για πολιτικούς λόγους θέλει να εμφανίσει ότι το ΔΝΤ μπαίνει στο πρόγραμμα της Ελλάδας όχι μόνο συμβουλευτικά αλλά και με χρήματα και οι μόνοι που πληρώνουν δεν είναι οι Γερμανοί.
Το άσχημο
Στο άσχημο σενάριο για την ελληνική κυβέρνηση το ΔΝΤ ναι μεν παραμένει στο ελληνικό πρόγραμμα αλλά μόνο σε τεχνικό επίπεδο και όχι με χρηματοδότηση, όπως είναι και τώρα δηλαδή, μία εξέλιξη που σύμφωνα με πολλούς αναλυτές θεωρείται και η πιθανότερη.
Στο συγκεκριμένο σενάριο το ΔΝΤ δεν αναμένεται να υποχωρήσει από τις παραπάνω απαιτήσεις του με τη μόνη διαφορά να είναι ότι δεν μπορεί να τις επιβάλει καθώς έχει μόνο συμβουλευτικό και τεχνικό ρόλο.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι αυτό που η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ως καλό σενάριο, για τους Ευρωπαίους είναι το απευκταίο και αντίστροφα το κακό σενάριο για την ελληνική πλευρά, αποτελεί την καλύτερη εκδοχή για τους εταίρους.
Σε κάθε περίπτωση σε λιγότερο από έναν μήνα θα γνωρίζουμε τι μέλλει γενέσθαι με το ελληνικό πρόγραμμα αφού από τις 20 Ιανουαρίου μέχρι τις 6 Φεβρουαρίου θα παρθούν οι όποιες αποφάσεις για το πώς θα κινηθεί απέναντι στην Ελλάδα.
Οι δύο ημερομηνίες αποτελούν ορόσημα αφού στις 20 Ιανουαρίου αναλαμβάνει επίσημα ο Ντόναλντ Τραμπ, οπότε θα ενημερωθεί αρμοδίως για τις υποθέσεις του Ταμείου και εν συνεχεία στις 6 Φεβρουαρίου θα πραγματοποιηθεί η Συνέλευση του διεθνούς οργανισμού.