Μου αρέσουν τα ανθισμένα λαγκάδια και τα βουνά της Ελλάδας. Μου αρέσει η Φτέρη από όπου κρατάει η σκούφια μου και τα μονοπάτια της, η απόλυτη ησυχία της τα βράδια και το αηδόνι που κελαηδάει δίπλα στη Ζουρέικη βρύση.
Μου αρέσουν τα αδέσποτα σκυλιά. Η βροχή στα φύλλα της συκιάς και της μουριάς.
Του Φάνη Ζουρόπουλου*
Μου αρέσει η ασυδοσία του ίντερνετ, τα blogs, αλλά ακόμα περισσότερο τα βιβλιοπωλεία. Μου αρέσει να ξαναδιαβάζω Αρχαίους Λυρικούς, Σολωμό, Καβάφη, Κάλβο, Σαίξπηρ, Έλιοτ και Αρίστο Σταυρόπουλο. Μου αρέσουν τα ιστορικά ντοκιμαντέρ όταν δίνουν σημασία στη λεπτομέρεια. Μου αρέσουν οι Μπήτλς, ο Μπόμπ Ντίλαν, η Μαντόνα, ο Μητροπάνος.
Μου αρέσει η Βαρκελώνη, το Άμστερνταμ, η Βομβάη, η Αμβέρσα και η Θεσσαλονίκη. Μου αρέσουν τα νησιά του Αιγαίου και τα Ζαγοροχώρια, δεν έχω δει μεγαλύτερη ομορφιά. Μου αρέσει η Ανατολή, με όσα αναρίθμητα περιλαμβάνει, ο λικνισμός της ζωής, το βαθύ βλέμμα, οι ζεστές μέρες, η διαύγεια της νύχτας, ο αγέρας με τις μυρωδιές, ο ίλιγγος της φοινικιάς.
Μου αρέσουν οι Έλληνες της Μακεδονίας, γιατί είναι απλοί, δοτικοί και απονήρευτοι. Μου αρέσουν όλες οι επαρχιακές εφημερίδες, ημερήσιες και εβδομαδιαίες και διαβάζω όσες περισσότερες μπορώ. Μου αρέσουν τα γαϊδούρια και ο Καραγκιόζης.
Μου αρέσει το massage. Η ροζέ σαμπάνια με όστρακα και τα πούρα. Μου αρέσουν οι ψαροταβέρνες του Γρυλλή και του Μαζαράκη στο Λαμπίρι, το Galaxy, το 17, η Ράμπα και το Au revoir της Αθήνας.
Μου αρέσουν οι άδειοι δρόμοι τη νύχτα, οι λαχανόκηποι, τα ιαματικά λουτρά, τα Καλοκαιρινά απογεύματα, τα Νεπαλέζικα χαλιά, τα ανοιχτά αυτοκίνητα, το χίπικο ήθος, η Νέα Ορλεάνη και η Λευκάδα.
Μου αρέσει ο Σοπέν, ο Μπάχ και το Ρεμπέτικο. Οι ταινίες του Ζαν Πιέρ Μελβίλ, η Μπίλι Χολιντέι, ο Μπρεσόν και ο Κρισναμούρτι. Μου αρέσουν οι άγριες τριανταφυλλιές, η Πατησίων όταν έχει πλήθος και η βόλτα τις νύχτες στην παραλία του Αιγίου. Μου αρέσουν τα μεσημεριανά ούζα, τα μπαρ παρέα με γερόντια, το βύθισμα στις σκέψεις, ο εσπερινός στις άδειες εκκλησίες.
Μου αρέσει ο Ντοστογιέφσκι, τα τουρκόσπιτα στις φτωχογειτονιές, τα free έντυπα, ο έρωτας, η τρυφερότητα. Μου αρέσει να σπάω τον τσαμπουκά της κάθε εξουσίας (γι’ αυτό είμαι ακόμα δημοσιογράφος), η παθιασμένη αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας, οι επώνυμες στήλες. Μου αρέσουν τα επαρχιακά και συνοικιακά μπαρ ορισμένες ζημιάρικες νύχτες, οι μακαρονάδες, τα άγρια σπαράγγια της Φτέρης και τα μανιτάρια.
Μου αρέσουν οι φίλοι μου που δεν βλέπω συχνά, αλλά είναι εκεί όταν χρειαστεί, αυτοί βρίσκονται πέρα από το καλό και το κακό. Μου αρέσει το τζάκι, ο χιονιάς το κρύο και η ζέστη στην εποχή τους.
Μου αρέσουν όλα τα αεροδρόμια του κόσμου μικρά και μεγάλα, το νέο φεγγάρι τους μήνες του καλοκαιριού, οι μάγκες που δεν τους πάτησε το τρένο και τα ταξίδια με το τρένο.
Το ταξί του Λονδίνου και της Ινδίας, τα παγωτά και οι σοκολάτες. Μου αρέσουν τα κύματα του Σεπτέμβρη ζεστά και θολά κάπως, τα παλιατζίδικα και οι Οίκοι υψηλής ραπτικής.
Μου αρέσει η τέχνη- δεν υπάρχει ωραιότερο ίχνος ζωής, τα χλωρά μύγδαλα πριν δέσουν ακόμα εντελώς, τα κεριά και τα χαμηλά φώτα, η μυρωδιά των τυπογραφείων.
Μου αρέσει το Μεσολόγγι, η Νάουσα , η Ξάνθη, τα Ανώγεια, η ταβέρνα του Τάκη στο Λιμένι της Μάνης, τα Εξάρχεια (ακόμα), τα Καλάβρυτα και η αγορά Μοδιάνο της Θεσσαλονίκης. Μου αρέσουν τα χαμαιτυπεία, τα ορίτζιναλ σκυλάδικα και τα κυριλέ μπαρ της επαρχίας.
Και δικαίως θα με ρωτήσει κάποιος: Τι με νοιάζει ρε φίλε τι σου αρέσει εσένα; Αυτό είναι που μου αρέσει περισσότερο από όλα: Να μην αρέσει σε κανέναν τι μου αρέσει εμένα και να μου το λέει κατάμουτρα…
*Επ. εκτελεστικός Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων και Τ. Πρόεδρος της Ένωσης Επαρχιακού Τύπου
ΠΗΓΗ: https://www.tovimatisaigialeias.gr/