Ο προβληματισμός των μελών και των στελεχών του Κινήματος, για το μέλλον του, είναι μεγάλος. Η αυτόνομη πορεία του κινήματος που διατυμπανίζουν στελέχη του ΚΙΝΑΛ έχει νόημα εάν δεν είναι κενή περιεχομένου.
Το θέμα είναι τι πρέπει να κάνουμε ως κόμμα ώστε να γίνουμε και πάλι πρωταγωνιστές και όχι κομπάρσοι της πολιτικής σκηνής.
Του Σταμάτη Μαλέλη*
Τις σωστές αποφάσεις θα τις πάρουμε μόνο εάν αναλύσουμε σωστά και σε βάθος την συγκυρία σε ελληνικό, ευρωπαικό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο.
Συγκεκριμένα, το πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει να ληφθούν οι αποφάσεις του Κόμματος είναι:
-Η συνεχής ολοκλήρωση της παγκοσμιοποίησης που δημιουργεί νέες συνθήκες συσσώρευσης του πλούτου, νέες ανισότητες αλλά και δραματικές αλλαγές στα εργασιακά.
-Η αδυναμία της Ευρωπαικής Ενωσης να μειώσει τα διαρθρωτικά της προβλήματα.
– Η άνοδος των ακροδεξιών και των λαϊκιστών στην Ευρώπη. Η ενίσχυση της γραφειοκρατίας.
-Η προσπάθεια σε παγκόσμιο επίπεδο να αμφισβητηθούν οι ταξικές αντιθέσεις και να ακυρωθεί η αντίθεση Δεξιάς – Αριστεράς.
– Η ανασφάλεια των μεσαίων στρωμάτων στο δυτικό ημισφαίριο.
-Η προσπάθεια επέκτασης της ΝΔ στο κέντρο αλλά και η ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο της κεντροαριστεράς.
Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε;
Ένα ριζοσπαστικό σοσιαλιστικό κίνημα, όπως θα θέλαμε να είναι το ΚΙΝΑΛ, πρέπει να έχει συγκεκριμένες θέσεις για την αντιμετώπιση της ολιγαρχίας, για τον τρόπο που πρέπει να γίνονται οι μεγάλες επενδύσεις, για τα όρια των παρεμβάσεων του Κράτους στην ελεύθερη αγορά και στην θωράκιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Να κάνει σαφές προς κάθε κατεύθυνση ότι χωρίς ισχυρό κοινωνικό κράτος δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη.
Ή θα υπάρξει για λίγους. Στις περιφερειακές χώρες στις οποίες η ανάπτυξη γίνεται χωρίς δικαιοσύνη για τους αδύνατους, το αποτέλεσμα είναι οι κοινωνίες των δύο τρίτων και η απόλυτη φτωχοποίηση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού.
Το manual της ανάπτυξης δεν είναι κοινό για όλες της χώρες.
Παιδεία, Υγεία, Εργασία είναι οι τομείς που ένα σοσιαλιστικό – να μην το ξεχνάμε αυτό- κόμμα πρέπει να επικεντρώσει την πολιτική του.
Η αντίληψη ότι η ανάπτυξη τα λύνει όλα έχει αποδειχθεί φούσκα. Είναι σαφές πλέον ότι για άλλους λόγους οι χώρες της Δύσης αναπτύσσονται και παράλληλα έχουν ισχυρό κράτος. Είναι το τίμημα που πληρώνουν οι περιφερειακές χώρες, των οποίων το παραγόμενο πλεόνασμα μεταφέρεται στη Δύση.
Χρειάζεται, οι αριστερές απόψεις για τον Δημοκρατικό Σοσιαλισμό, να επικαιροποιηθούν. Οι τεράστιες ανισότητες σε παγκόσμιο επίπεδο πρέπει να περιοριστούν. Να υπάρξει νομοθετικό ανάχωμα στη υπερβολική συσώρρευση πλούτου στα χέρια μιάς μικρής ολιγαρχίας.
Με βάση αυτό το πλαίσιο πρέπει να ορίσουμε τις πολιτικές του Κόμματος που γεννήθηκε για να ενώσει δυνάμεις της κεντροαριστεράς.
Οι απόψεις περί μεσαίου χώρου είναι λάθος. Αποτελεί ύβρι στην ιστορία της δημοκρατικής παράταξης.
Άλλο μεσαία τάξη που πρέπει να στηριχθεί από τους σοσιαλδημοκράτες και άλλο μεσαίος χώρος. Αλλά ακόμη πιο ανόητη και επικίνδυνη είναι η άποψη περί τρίτου πόλου. Πότε ακριβώς καταθέσαμε τα όπλα στον δεύτερο πόλο;
Οι σοσιαλδημοκράτες τρίτος πόλος!!! Παγκόσμια πρωτοτυπία. Η άλλη ηλιθιότητα είναι να θεωρείς ότι η ΝΔ είναι μόνο λαϊκίστικο κόμμα.
Όχι. Είναι ένα βαθιά συντηρητικό κόμμα που θα ευνοήσει την τάξη που το στήριξε. Εδώ είμαστε να το δούμε.
Χωρίς αφήγημα δεν πας πουθενά. Το «μια με τον έναν και μια με τον άλλον» δεν αποτελεί αφήγημα.
Ούτε οι… ίσες αποστάσεις που αμέσως μας μεταφέρουν στο περιθώριο.
Για να μην γίνουμε απλοί παρατηρητές της κατάρρευσης οφείλουμε να γεμίσουμε το αφήγημα μας με πολιτική. Αυτό θα ενοχλήσει μια μικρή ομάδα βολεμένων γύρω από την ηγεσία, αλλά η πορεία μας είναι μονόδρομος.
Ή θα γίνουμε κεντροαριστερά με ριζοσπαστικές απόψεις που θα αφορούν τους θεσμούς, τη δημοκρατία, την κοινωνία την εξωτερική πολιτική ή θα δούμε την αυλαία μια λαμπρής ιστορίας να πέφτει.
Ας προσέξουν αυτοί που κινούν τα νήματα για το που οδηγούν το κόμμα.
*Μέλος Κ.Ε Κινήματος Αλλαγής
ΠΗΓΗ: IN.GR