Πριν μιλήσει για «αρμούς της εξουσίας» ο Αλ. Τσίπρας καλά θα έκανε να άνοιγε και κάνα βιβλίο, όπως για παράδειγμα αυτό του Γ.Β. Δερτιλή, για τα πλέγματα εξουσίας στην ιστορία.
Εντάξει, κάποιοι βαθυστόχαστοι σύμβουλοί του θα του έχουν πει ότι ο μέσος Δείκτης Νοημοσύνης αυτών στους οποίους απευθύνεται δεν ξεπερνά το 90. Άρα μπορεί να τους λέει όποια αρλούμπα θέλει, αρκεί να είναι καλά πακεταρισμένη και να προφέρεται με τη σοβαροφάνεια δέκα σοφών.
Το γεγονός αυτό, πάντως, δεν θα πρέπει να απαλλάσσει τον πρώην πρωθυπουργό, για προσωπική του πληροφόρηση, να ενημερώνεται ως πρός το περιεχόμενο αυτών που λέει. Διότι πέρα από τα μαρξιστογενη και λενινιστικής εμπνευσεως τσιτάτα περί εξουσίας και τις φασιστικές μπαρούφες του κ. Παύλου Πολάκη, υπάρχει και η ιστορική πραγματικότητα, η οποία όταν αγνοείται μπορεί να προκαλέσει δράματα.
Θα συνιστούσαμε ετσι στον κ. Αλ. Τσίπρα να αναζητήσει και να διαβάσει, έστω και τμηματικά, το βιβλίο του καθηγητού Γ.Β.Δερτιλή, στο οποίο ο συγγραφέας υπό τον τίτλο «Λερναίον κράτος, Πλήγματα εξουσίας στην ιστορία» (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης), διατυπώνει με μοναδική μαεστρία ποια σχέση διαπλέκουν με το κράτος, όσοι θέλουν να το επηρεάζουν συστηματικά σε σημαντικά ζητήματα.
Διαβάζοντας προσεκτικά, λοιπόν, το σχετικό κεφάλαιο ο κ. Αλ.Τσίπρας θα συνειδητοποιούσε ότι όταν κάνει λόγο για νέους αρμούς της εξουσίας, που θα είναι οι δικοί του προφανώς,στην ουσία προαναγγέλλει τον σχηματισμό μας «νέας διαπλοκής» που θα βρίσκεται στην υπηρεσία του.
Γράφει πάνω στο θέμα αυτό ο Γ.Β. Δερτιλής:
«…Το πλέγμα εξουσίας έχει ως επίκεντρό του το κράτος. Σε αυτό συμμετέχουν και άλλα κοινωνικά υποκείμενα, κατά περίπτωση και ανάλογα με την ιστορική εποχή: κοινωνικές ομάδες, τάξεις και συμμαχίες, ιδιωτικές θεσμικές οργανώσεις, επαγγελματικές συνομαδώσεις, μεγάλες οικονομικές μονάδες, ισχυρές φατρίες και οικογένειες, δίκτυα ατόμων, ακόμη και μεμονωμένα άτομα.
Δεν συμμετέχουν όλα και διαρκώς, αλλά τα εκάστοτε ισχυρότερα, πάντα κατά περίπτωση και ανάλογα με την συγκυρία και με την ιστορική εποχή: μάγοι και ιερείς αριστοκρατίες και ανώτερες τάξεις, μια φρουρά αφοσιωμένων πραιτωριανών, ο εραστής μιας βασίλισσας, ένας ισμός μυστικοσυμβούλων, παρατρεχάμενοι και κόλακες, μια καμαρίλα επιτελών του Θρόνου, μεγιστάνες του πλούτου, η ερωμένη ενός δικτάτορα, μια φρουρά αφοσιωμένων στρατιωτικών, ομάδες τεχνοκρατών, δύο-τρεις πολυεθνικές, ένα ολοκληρωτικό κόμμα που έχει όλες τις εξουσίες, και ούτω καθεξής.
Εκτός πλέγματος παραμένουν όσα δεν κατόρθωσαν να ενταχθούν στους κόλπους του κατά την συγκεκριμένη ιστορική στιγμή: η μεγάλη μάζα των υπηκόων του κράτους….».
Και οι υπήκοοι δεν είναι άλλοι βέβαια από δήθεν πολίτες, που το Λερναίον Κράτος τους θέλει άβουλους, υποτακτικούς και σε κατάσταση μόνιμης ανάγκης, για να μπορεί να τους ελέγχει.
Το πρόβλημα είναι ότι ο έλεγχος αυτός αν δεν έχει στοιχειώδη δημοκρατική νομιμοποίηση καταλήγει στην απροκάλυπτη καταπίεση και βία. Υπό αυτή την έννοια, η περί «αρμών» τοποθέτηση του κ. Αλ.Τσίπρα, σε συνδυασμό με παλαιότερες και πρόσφατες δηλώσεις Πολάκη για φυλακίσεις πολιτικών και προσλήψεις 2000 δικαστών, είναι εξόχως επικίνδυνες και δεν προοιωνίζουν καλές ημέρες για τη χώρα μας. Είναι προφανές ότι η θητεία του πρώην πρωθυπουργού στη λογική των μηχανισμών εξουσίας τον έχει ανεπανόρθωτα σφραγίσει.
Κατά συνέπεια, ο τρόπος με τον οποίον θα επιχειρήσει να επανέλθει στην εξουσία θα είναι πιο εκλεπτυσμένος και σαφώς πιο επικίνδυνος από τότε που οι συνθήκες τον προωθούσαν αφ΄εαυτές.Ας το έχουν υπόψη τους κάποιοι χαζοχαρούμενοι εξουσιολάγνοι της σημερινής εξουσίας