Σε φιάσκο εξελίχθηκε η χωρίς προετοιμασία επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν στην Ελλάδα.Το κλίμα έντασης πυροδότησε η τηλεοπτική εκπομπή, που προηγήθηκε στο Σκάι ένα εικοσιτετράωρο πριν, στην διάρκεια της οποίας ο νεοσουλτάνος έθεσε θέμα «επικαιροποίησης» της Συνθήκης της Λοζάνης, που είναι ηλίου φαεινότερο, ότι παραπέμπει ευθέως σε αναθεώρηση.
Του Τάσου Παπαδόπουλου
Η ελληνική πλευρά φάνηκε αρχικά να ξαφνιάζεται από την επιθετικότητα του Τούρκου Προέδρου και για να διασκεδάσει το δυσάρεστο κλίμα που δημιουργήθηκε, έσπευσε να επιστρατεύσει τον Προκόπη Παυλόπουλο, που καθ’ υπέρβαση των αρμοδιοτήτων του και του πρωτοκόλλου, απάντησε μπροστά στις κάμερες στα όσα ανιστόρητα υποστήριξε ο Τ. Ερντογάν.
Οι δηλώσεις του ΠτΔ για το αδιαπραγμάτευτο της Συνθήκης της Λωζάνης απαντήθηκαν στη συνέχεια από τον Τ. Ερντογάν, που χρησιμοποίησε το θέμα της εκλογής του Μουφτή της Θράκης προκειμένου να υποστηρίξει την παραβίαση από ελληνικής πλευράς της Συνθήκης.
Όμως ένας προσεκτικός παρατηρητής είδε πολλά περισσότερα απ’ όσα ειπώθηκαν στο Προεδρικό Μέγαρο. Από τον τρόπο που καθόταν στο καναπέ ο νεοσουλτάνος σε σχέση με αυτόν του Προκόπη Παυλόπουλου, το ύφος και τη στάση που είχαν οι δύο άνδρες, μέχρι την επίκληση από πλευράς Ερντογάν του ανύπαρκτου Πολιτικού Δικαίου, για να δικαιολογήσει την επιθετική τακτική του απέναντι στην χώρα μας τόσο στη Θράκη, όσο και στο Αιγαίο, αλλά στο Κυπριακό.
Είπε ευθέως ότι έχει υψίστη σημασία για τους Τούρκους η προστασία των ομοεθνών τους στη Θράκη, δίνοντας έτσι, ιδιαίτερο βάρος στην κατά τα άλλα συμφωνηθείσα ιδιωτική του επίσκεψη στη Θράκη.
Η παγίδα που έστησαν οι παμπόνηροι Τούρκοι στην Ελληνική πλευρά με τον χαρακτηρισμό της επίσκεψης ως ιδιωτικής, έχει ουσιαστικό περιεχόμενο, μια και έτσι αποκλείστηκε μια υποχρεωτική παρουσία Έλληνα αξιωματούχου σε αυτή την επίσκεψη.
Την ώρα που μιλούσε ο νεοσουλτάνος για τους μουσουλμάνος της Θράκης και το βιοτικό τους επίπεδο που είναι πολύ χαμηλότερο όπως είπε από τον μέσο όρο του ελληνικού ΑΕΠ, που τους ανέβασε σε 150.000 αντί των 120.000, ξέχασε να μας πει για τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης που από 120.000 που ήταν το 1923, μετά τους διωγμούς του 1955 και 1964 απέμειναν μόλις 2.000.
Σε ότι αφορά το κυπριακό προσπάθησε να επιρρίψει τις ευθύνες της αποτυχίας των συνομιλιών στους Ελληνοκύπριους και την καταψήφιση του σχεδίου Ανάν, παριστάνοντας το καλό παιδί, την ώρα που το εν λόγω σχέδιο παρέδιδε στην ουσία το σύνολο της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις αγκάλες και τις ορέξεις της Άγκυρας.
Βεβαίως ο Τ. Ερντογάν που επικαλέστηκε μια απόφαση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για το θέμα της ονομασίας συλλόγου της Θράκης και εμφανίστηκε υπέρμαχος της εφαρμογής της απόφασης αυτής, δεν μας είπε, γιατί η χώρα του εδώ και πολλά χρόνια αγνοεί τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο και την ακύρωση της παράνομης ανακήρυξης του ψευδοκράτους, στο βόρειο κατεχόμενο τμήμα της Μεγαλονήσου.
Από την άλλη πλευρά σε ότι αφορά τις διερευνητικές για το Αιγαίο, εναέριος χώρος, υφαλοκρηπίδα κλπ, έχουν γίνει τόσες, που έχουμε χάσει τον λογαριασμό, χωρίς να αποφέρουν κανένα αποτέλεσμα. Και βεβαίως θέμα ΑΟΖ δεν έχει τεθεί από την Ελληνική πλευρά σε αυτές, μια και η τουρκική έχει διαμηνύσει σε όλους τους τόνους, ότι μια τέτοια κίνηση θα οδηγούσε τις συνομιλίες, που σέρνονται όλα αυτά τα χρόνια, σε οριστικό ναυάγιο.
Τα γερά θεμέλια που επικαλέστηκε ο Α. Τσίπρας και το ποτήρι το μισοάδειο στο οποίο αναφέρθηκε ο Τ. Ερντογάν, αποτελούν κουβέντες κενές περιεχομένου, όταν η «ιστορική» κατά τα άλλα επίσκεψη, εξελίχθηκε σε έναν διπλωματικό καβγά μπροστά στις κάμερες, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι αυτή η επίσκεψη και ανεπίκαιρη ήταν και ουδέν επρόκειτο να αποδώσει.
Ο Ταγίπ ήρθε με ύφος και συμπεριφορά Σουλτάνου, που μολονότι βρέθηκε στο γήπεδο των αντιπάλων του, δεν τους υπολογίζει, μια και τους θεωρεί μικρούς και ασήμαντους, ενθυμούμενος προφανώς την εποχή που ήταν ποδοσφαιριστής.
Η Ελληνική πλευρά δεν μας εξήγησε και φυσικά δεν καταλάβαμε, για πιο λόγο κάλεσε τον διεθνώς απομονωμένο Ερντογάν και πια σκοπιμότητα επέβαλε αυτό το χωρίς νόημα για την Ελλάδα και με πλούσιο περιεχόμενο από πλευράς διεκδικήσεων, ταξίδι του Σουλτάνου για την Τουρκία.
Δεν μάθαμε ποιος είχε την ατυχή πρωτοβουλία, γι’ αυτή την πρόσκληση-πρόκληση αυτή την στιγμή. Εκτός αν η κίνηση αυτή από την πλευρά της Αθήνας αποσκοπούσε σε ένα άνευ περιεχομένου επικοινωνιακό παιχνίδι της κυβέρνησης και κυρίως του Α. Τσίπρα, που οι κακές γλώσσες λένε ότι εσχάτως το έχει δει παγκόσμιος ηγέτης, φτάνοντας στο σημείο να σπεύδει να συμβουλέψει τον Μ. Σουλτς να συνεργαστεί με την Άνγκελα Μέρκελ την πάλαι ποτέ «Μαντάμ Μέρκελ» που της φώναζε «go home»…