Κατά χιλιάδες αποστέλλονται στου δανειολήπτες επιστολές στις οποίες μετά από μια μικρή αναφορά στο είδος της απαίτησης που έχει η Τράπεζα εις βάρος του πελάτη της ακολουθεί μια… λίγο μεγαλύτερη στη μεταβίβαση αυτής σε μία εταιρεία διαχείρισης.
Όπως ενημερώνονται όσοι έχουν λάβει΄αυτή την επιστολή από εδώ και πέρα, «αγαπητή κυρία/αγαπητέ κύριε», αυτήν την εταιρεία θα πληρώνετε και, για να μην το ξεχάσουμε, αυτή η εταιρεία θα διαχειρίζεται τα προσωπικά σας δεδομένα.
Όλα ξεκίνησαν από τον νόμο 4336/2015, γνωστό και ως «τρίτο αχρείαστο μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ», που περιέλαβε στις διατάξεις του την υποχρέωση «να λάβουμε άμεσα μέτρα για να μειώσουμε τα κόκκινα δάνεια».
Στα πλαίσια αυτά, και προς άμεση εφαρμογή της «εντολής», ο Νόμος 4354/2015 επέτρεψε τη σύσταση των περιβόητων funds.
Μετά από αρκετές τροποποιήσεις, με κυριότερη εκείνη που επέτρεψε την πώληση ακόμα και ενήμερων δανείων, έφτασε στις μέρες μας να αποτελεί το «ευαγγέλιο» για την μεταβίβαση των δανείων μας.
Τρία χρόνια μετά και με τις τράπεζες να έχουν δεσμευθεί για μείωση των 83 δισεκατομμυρίων κόκκινων δανείων, βρισκόμαστε στο στάδιο όπου καθημερινά ακούμε για πωλήσεις πακέτων δανείων σε επενδυτικά κεφάλαια.
Ξεκίνησαν από δάνεια πιστωτικών καρτών και καταναλωτικών δανείων με πολλά χρόνια καθυστέρησης, συνέχισαν με επιχειρηματικά χωρίς εξασφαλίσεις και σιγά – σιγά εισέρχονται στο πεδίο των εξασφαλισμένων, μεν, δανείων, αλλά μη εξυπηρετούμενων.
Μπορεί το «κασέ» τους να ανέβηκε από το 3% που άνοιξε, δεν παύουν, όμως, οι τιμές στις οποίες πωλούνται τα δάνεια αυτά να κινούνται στα όρια του εξευτελιστικού.