Το ψέμα και η απάτη στην πολιτική οδηγούν σε πολύ ολισθηρούς δρόμους τόσο τη χώρα όσο και αυτούς που μετέρχονται τέτοιων πρακτικών.
Το έλλειμμα παιδείας και κοινωνικής μόρφωσης είναι πολύ εύκολο να παρασύρουν κάποιον σε αντικοινωνικές εκδηλώσεις (που ενδεχομένως τις ονομάζει… αγώνα ή επανάσταση), και συνοδεύονται από θράσος, ανευθυνότητα, προκλητικότητα και… ξετσιπωσιά.
Του Λουκά Αθ. Γεωργιάδη
Στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο τμήμα του εκλογικού σώματος πορεύτηκε κατά τις τελευταίες 3 δεκαετίες με διάφορα… παραμύθια, σε σημείο μάλιστα που όταν κάποιος εμφανιζόταν ως… αντισυμβατικός και περιέγραφε με οδυνηρό τρόπο τους κινδύνους, απλά γλίτωνε την… πυρά! Η ψήφος των περισσοτέρων σε μια ελληνική κοινωνία που ανδρώθηκε, γαλουχήθηκε και τροφοδοτήθηκε από το… παραμύθι του σοσιαλισμού εξελίχθηκε επί της ουσίας σε μπούμερανγκ.
Κάθε φορά που ενδεχομένως εμφανίζονταν κάποιοι πολιτικοί για να επισημάνουν τις παγίδες και τον ολισθηρό κατήφορο της οικονομίας, τότε δημαγωγοί και λαϊκιστές αναλάμβαναν… ρόλο. Μαζί με τα «ημέτερα ΜΜΕ» στοχοποιούσαν όσους επιχειρούσαν να προσγειώσουν κάποιους από το… παραμύθι στην πραγματικότητα.
Σήμερα λοιπόν και με αφορμή τη διακυβέρνηση της χώρας από μια οργάνωση που αναρριχήθηκε στην εξουσία με συστηματικά ψεύδη και ανεπανάληπτη δημαγωγία, όλοι οι πολίτες καλούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να βάλουν σε τάξη κάποια πράγματα. Το 2009 έσκασε η «φούσκα» με τα δανεικά που θα οδηγουσε στην κατάκτηση του… σοσιαλιστικού παραδείσου. Αμέτρητοι ψεύτες αποδίδουν αυτήν την κακή εξέλιξη στους… άλλους «που έφαγαν τα λεφτά του λαού».
Όποιος όμως κοιτάξει τον τελευταίο προϋπολογισμό του Κράτους προ μνημονίου, δηλαδή το 2009, θα διαπιστώσει ότι 70 δισ. ευρώ από φόρους και δάνεια πήγαν για την πληρωθούν μισθοί, συντάξεις, επιδόματα και κοινωνικές παροχές. Συνεπώς, αυτός ο ξέφρενος δημοσιονομικός κατήφορος είχε ως αποδέκτες τους πολίτες, σε αντίθεση με τα όσα αφήνουν να εννοηθούν αισχροί πολιτικοί τυχοδιώκτες που πουλάνε ψέματα με τη… σέσουλα στον λαό.
Η χώρα μας στην παρούσα φάση δεν φαίνεται να βρίσκεται και στο απόγειο της υπευθυνότητας σε ότι αφορά τους πολίτες που την αποτελούν. Φαίνεται όμως ότι οι τελευταίοι 30 μήνες διακυβέρνησης από ένα μπλοκ… αντιμνημονιακών, μάλλον κάτι καινούριο αρχίζει να διαμορφώνει στην κοινωνία. Δεν έχουμε αναμφίβολα αυταπάτες, όπως κάποιοι άλλοι, αλλά σε κάθε περίπτωση το μάθημα που έχει λάβει η ελληνική κοινωνία από τη σημερινή συγκυβέρνηση είναι μάλλον παραδειγματικό.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι περισσότεροι καταλαβαίνουν τώρα τι σημαίνουν επανάσταση, παραμύθια, ψέματα, φανατισμός και πολιτική απάτη. Το καταλαβαίνουν γιατί το βιώνουν στο πετσί τους. Η ελπίδα για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, Σεισάχθεια και… σοσιαλκομμουνιστικούς παραδείσους έδωσε τη θέση της στους εφιάλτες των συνεχών περικοπών, της υπερφορολόγησης, των πλειστηριασμών και της αβεβαιότητας για την επόμενη μέρα.
Αν κάνουν όλοι την αυτοκριτική τους σε σχέση με τις επιλογές των τελευταίων 2,5 ετών, σε συνδυασμό με το τίμημα που καλούμαστε να καταβάλλουμε, θα έπρεπε να πάρουμε φόρα και να χτυπήσουμε το κεφάλι μας στον τοίχο! Δυστυχώς, σε μεγάλο βαθμό εξακολουθούμε να παραμένουμε ένας λαός με… αποσταθεροποιημένο νευρικό σύστημα.
Ίσως, γιατί το σοκ από τις αλλαγές αλλά και τα ασύστολα ψεύδη, δεν αφήνουν περιθώρια για… λογικές και ισορροπημένες αντιδράσεις. Αυτό που πρέπει να καταλάβουν όλοι είναι ότι το έλλειμμα ενημέρωσης, η παράδοση στους λαϊκιστές και τους πολιτικούς απατεώνες και η απουσία καθαρού μυαλού οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην… ανεύθυνη ψήφο.
Αυτή αποτελεί την αιτία των δεινών μας και εφόσον δεν αλλάξει, σε καμία περίπτωση, δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε μια ορατή ανάκαμψη της χώρας στο σχετικά άμεσο μέλλον. Γιατί ακριβώς, αυτή η ανεύθυνη ψήφος είναι το πλέον… αποτελεσματικό όπλο μαζικής καταστροφής!