Αναζητώντας το ιστορικό του όρου 13ος μισθός (εξ΄ού προέρχεται και ο όρος 13η σύνταξη) ο κ. Σπύρος Σεραφείμ στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ τις 22/12/18 αναφέρει ότι:
«13ος μισθός», «δώρο Χριστουγέννων», «επίδομα των εορτών». Όπως κι αν έχει ειπωθεί μέσα στις (εργατικές) δεκαετίες, κουβαλά τη συνδικαλιστική ιστορία του. ……….. στις 22 Δεκεμβρίου 1927, στη χώρα μας, οι δημόσιοι υπάλληλοι απεργούν και ζητούν την καταβολή ενός ολόκληρου μισθού δια τας εορτάς των Χριστουγέννων».
Όταν βγήκα στη σύνταξη εκτός από την κύρια σύνταξη και επικουρική υπήρχαν τα εποχιακά δώρα. Αυτά ίσχυαν και για τους μισθούς, για την αντιμετώπιση των εποχιακών αναγκών. Υπήρχε το δώρο του Πάσχα (μισή σύνταξη), το δώρο το καλοκαίρι (των διακοπών-άλλη μισή σύνταξη) και το δώρο των Χριστουγέννων που ήταν γνωστό και σαν 13η σύνταξη (αντίστοιχα 13ος μισθός).
Αυτά με τα μνημόνια καταργήθηκαν και οι συντάξεις μειώθηκαν, βοηθούντος και του περίφημου νόμου Κατρούγκαλου, που δημιούργησε και την λεγόμενη προσωπική διαφορά. Δηλαδή την διαφορά της μικρότερης σύνταξης αυτών που έβγαιναν τότε στην σύνταξη και εκείνων που είχαν λάβει με τις ίδιες προϋποθέσεις τα προηγούμενα χρόνια μεγαλύτερη.
Προεκλογικά, ο τότε πρωθυπουργός κ. Τσίπρας υποσχέθηκε τον Μάιο 2019 την «επαναφορά» της 13ης σύνταξης. Υπό την πιο πάνω έννοια στο μυαλό των συνταξιούχων, και σύμφωνα με την προϊστορία του όρου, αυτό θα αποτελούσε μια επιπλέον ολόκληρη μηνιαία σύνταξη. Όμως δεν ήταν. Όπως αργότερα εξαγγέλθηκε για συντάξεις 600 με 1000 € θα ήταν το 50% της μικτής κύριας σύνταξης. Για άνω των 1000 θα ήταν το 30%. Τελικώς εγώ με καθαρή κύρια σύνταξη 939 € δεν πήρα ούτε το 50% ούτε το 30% αλλά μόνο το 25%.Συγκεκριμένα την 17/5/19 έλαβα 240,11 ευρώ.Για ποια επομένως 13η σύνταξη μιλάμε;
Συγκριτικά έλαβα αυτόν τον μήνα (από αυτούς που κατήργησαν -κατά τον κ.Τσίπρα- την 13η σύνταξη) 300 ευρώ (σαν επίδομα-ενίσχυση λόγω της προσωπικής διαφοράς που έχω). Ενώ οι λοιποί συνταξιούχοι έλαβαν μόνιμη αύξηση της συντάξεως τους 7,75% που Χ12 μήνες=93% του ποσού της μηνιαίας σύνταξης τους. Δηλαδή πραγματική 13η σύνταξη και μόνιμου χαρακτήρα.
Ο κ. Τσίπρας επανέρχεται τώρα με τον ίδιο όρο και τάζει πέραν αυτής και άλλα πολλά.
Αλλά εάν υπάρχει τέτοια ενσυνείδητη παραπλάνηση για την 13η σύνταξη, γιατί μπορεί κανείς να πιστέψει τις λοιπές εξαγγελίες του κ. Τσίπρα περί αυξήσεων μισθών, μείωση του Φ.Π.Α και άλλων παροχών; Όταν μάλιστα αυτές εκτιμώνται από τη Ν.Δ. ότι θα είναι υλοποιήσιμες μόνον με δεκάδες δις (80 δις), που θα επανέφεραν τη χώρα σε μια κατάσταση μνημονίων.
Άλλωστε ο συγκεκριμένος πολιτικός και το κόμμα του μας έχει δείξει στο παρελθόν πολλά παραδείγματα κυβιστήσεων.
Η τέχνη της λαϊκής «κωλοτούμπας» έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα την περίοδο διακυβέρνησης του, όταν: Π.χ. θα έβγαζε από τα μνημόνια την χώρα με ένα νόμο και ένα άρθρο. Όταν προκάλεσε το περίφημο δημοψήφισμα, για να το ερμηνεύσει μετά κατά το δοκούν.Ότι είχε δηλαδή το αντίθετο νόημα/αποτέλεσμα από αυτό για το οποίο γινόταν.
Όταν προκάλεσε τις συνθήκες ενός ποδοσφαιρικού Grexit για να ανακρούσει πρύμναν, όταν φοβήθηκε ότι θα γίνει πραγματικότητα και τις επιπτώσεις που θα είχε.
Όταν κατήργησε το μάθημα των Λατινικών, για να το πάρει πίσω μετά την ακαδημαϊκή κατακραυγή. Και αυτές είναι μόνο κάποιες από τις επιδόσεις του στην τέχνη αυτή που θυμάμαι.
Η επόμενη τέτοια, αναμένω να είναι η εξής:
Μετά τις σθεναρές προεκλογικές δηλώσεις ότι θα σχηματίσει κυβέρνηση με την συνεργασία άλλων «προοδευτικών» κομμάτων μόνον αν αναδειχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ νικητής των εκλογών. Μετά και την ρητή απεμπόληση από τον κ. Τσίπρα του ισχυρισμού ότι μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να σχηματίσει συνεργασία και κυβέρνηση των ηττημένων. Περιμένω ότι θα θελήσει να κάνει ακριβώς αυτό!
Τότε ενδεχομένως, θα επικαλεσθεί και κάποια στελέχη του που είχαν μιλήσει για κυβέρνηση ηττημένων. Όλα αυτά βέβαια, στα πλαίσια της αρχής που ακολουθεί της «δημιουργικής ασάφειας». Τον ξεχάσατε αυτόν τον όρο; Να σας το θυμίσω:
Βάζουμε διάφορους παράγοντες στο κόμμα ΣΥΡΙΖΑ, να υποστηρίζουν το άσπρο και άλλους να υποστηρίζουν το μαύρο. Ή να λέμε κάτι ασαφές που μπορεί να σημαίνει πολλά διαφορετικά πράγματα, για να καταλήξει τελικά το κόμμα στην δημιουργία του τελικού αποτελέσματος που θα συμφέρει εκείνη την δεδομένη στιγμή.
Απευθυνόμενος στον κ. Ανδρουλάκη, ο οποίος έθεσε σαν προϋποθέσεις συνεργασίας : την αξιοπιστία, την εμπιστοσύνη και την αξιοπρέπεια, τον ρωτώ, βλέπει κάποιες από αυτές τις ιδιότητες στις πιο πάνω συμπεριφορές του ΣΥΡΙΖΑ;
Συμπερασματικά, θεωρώ τα πιο πάνω που τάζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ότισυνιστούν «ενσυνείδητη παραπλάνηση» των συνταξιούχων και του Ελληνικού λαού.
Η «ενσυνείδητη παραπλάνηση» του άλλου, για κάποιο συμφεροντολογικό σκοπό, θεωρώ ότι αποτελεί και την λαϊκή έννοια του όρου (-όχι την νομική-) εξαπάτηση του κόσμου.
Η ενσυνείδητη παραπλάνηση του άλλου (δηλαδή με παρουσίασηαναληθών δεδομένων ως αληθών) για ίδιον υλικό (χρηματικό) όφελος αυτού που την μετέρχεται, συνιστά τον νομικόορισμό της απάτηςπου δεν ισχύει φυσικά εδώ.
Αλλά το αν η ενσυνείδητη παραπλάνηση των συνταξιούχων για την 13η σύνταξη και των άλλων μη υλοποιήσιμων εξαγγελιών, με σκοπό το κέρδος ισχύος (δηλ. περισσότερων ψήφων) είναι το ίδιο ή και χειρότερο ηθικά και κοινωνικά κατακριτέο, από την υπό νομική έννοια απάτη, ας το κρίνει ο λαός.
Αλλά εκείνο που με πειράζει προσωπικά περισσότερο είναι η έλλειψη ντροπής και αναστολής για μια τέτοια εν γνώσει παραπλάνηση από αυτόν που προέρχεται, γιατί καταρρακώνει με τον πιο κραυγαλέο τρόπο τον θεσμό του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Λάμπρος Ροϊλός, συντ. δικηγόρος παρ’Αρείω Πάγω, συγγραφέας, ερευνητής.