Ηταν 26 Σεπτεμβρίου 1989 όταν άνανδροι και δειλοί ανθέλληνες δολοφόνησαν τον Παύλο Μπακογιάννη, βουλευτή της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Σκοπός τους ήταν να σταματήσουν την απόπειρα συμφιλίωσης αριστεράς και δεξιάς, ώστε να έχουν λόγο να υπάρχουν.
Του Δημήτρη Λ & Π Λαμπράκη*
Μεγαλωμένος στην περίοδο του εμφυλίου έδινε μάχες να εξαλειφθούν από την Ελληνική κοινωνία τα κατάλοιπα του εμφυλίου.
Η λογική του ήθελε την τρομοκρατία να είναι συνώνυμο του φασισμού και δεν φυλαγόταν.
«Δεν φοβόταν και πέθανε μία φορά παραμένοντας στην μνήμη όλων όταν αυτοί που φοβούνται πεθαίνουν κάθε μέρα» είπε για τον Παύλο Μπακογιάννη ο πρόεδρος του Εφετείου που καταδίκασε την εγκληματική οργάνωση της 17 Νοέμβρη Μιχάλης Μαργαρίτης.
Πέρασαν από τότε 29 έτη και η πολυπόθητη για πολλούς πολιτική συμφιλίωση δεν βρήκε έδαφος να αναπτυχθεί με το σκληρό τίμημα να το πληρώνουμε όλοι μας εξαιτίας της έλλειψης μίας ενιαίας Εθνικής πολιτικής για μείζονος σημασίας Εθνικά ζητήματα.
Τιμή στη μνήμη του Παύλου Μπακογιάννη και σε όσα θύματα η Ελλάδα πενθεί από φασιστικοτρομοκρατικές συνέργειες.
*Δικηγόρος Αρτας