Προκειμένου να διασώσει το πολιτικό του σαρκίο, ενδύεται πάλι τον λερωμένο πολιτικό χιτώνα, που χρησιμοποιούσε στις αλήστου μνήμης εποχές του 2012-13, οπότε πρωτοστατούσε στις καθημερινές διαδηλώσεις και προέτρεπε τους «οργισμένους» οπαδούς του, να γκρεμίσουν το σάπιο καθεστώς, ώστε να έρθει εν τη βασιλεία της η επονομαζόμενη αυτάρεσκα «πρώτη φορά αριστερά».
Του Γιάννη Μιχαήλ
Το τι ακριβώς έχει συντελεσθεί στην πατρίδα μας, την αλήστου μνήμης διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ 2015-2019, είναι πασίγνωστα. Άλλωστε την απάντησή του την έδωσαν οι Έλληνες πολίτες σε 4 εκλογικές αναμετρήσεις, όταν καταδίκασαν με τον πλέον εμφατικό τρόπο, τα έργα και τις ημέρες της ανερμάτιστης κυβέρνησης Τσίπρα. Η αποδοκιμασία εκείνη δεν ήταν στιγμιαία, γιατί δύο χρόνια στην εξουσία η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, απολαμβάνει την εμπιστοσύνη του λαού, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις της κοινής γνώμης, ενώ ο Τσίπρας και το κόμμα του ακολουθούν μακράν, χωρίς να διαφαίνεται προοπτική ανάκαμψης.
Κι αυτό συνάγεται από το γεγονός, ότι ο πρώην πρωθυπουργός παραμένει αγκυλωμένος στις ιδεοληψίες του, με αποτέλεσμα το κομβόι που τον ακολουθεί – όσο τέλος πάντων – έχει απομείνει να μην γνωρίζει που πατά και που πηγαίνει. Η κατάσταση αυτή έχει απόλυτη σχέση με την ανεπάρκεια του αρχηγού, ο οποίος δεν έχει να προσφέρει κάποια ρηξικέλευθη ιδέα, για την πρόοδο της χώρας, γι’ αυτό αναλώνεται στην τακτική που γνωρίζει πολύ καλά.
Ακραίος πολιτικός λόγος, διχαστικά συνθήματα, υβριστικό παραλήρημα κατά του πρωθυπουργού και όσων δεν συμφωνούν με τις ανερμάτιστες δοξασίες του. Αυτή δυστυχώς, είναι η σημερινή εικόνα που παρουσιάζει ο Αλέξης Τσίπρας, την οποία γνωρίζουμε πολύ καλά από το πρόσφατο παρελθόν.
Μέσα σε αυτήν την παραληρητική τακτική του, διευρύνει καθημερινά τα ανομήματά του τα οποία καταγράφονται στα κατάστιχα ενός ατελεύτητου καταλόγου. Δεν θα αναφερθούμε σε ένα προς ένα. Θα σταθούμε όμως, στην τελευταία αθλιότητα, στην οποία παρέσυρε και το κόμμα του, για την άρνηση ψήφου στους απόδημους Έλληνες.
Κύριε Τσίπρα, τα, περίπου, πέντε εκατομμύρια Ελλήνων που ζουν στο εξωτερικό, όπου τιμούν την χώρα τους, δεν είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Έχουν βαθειά χαραγμένη στην καρδιά τους την πατρίδα, από όλους εκείνους, οι οποίοι λόγω εμμονικής ιδεοληψίας, διακηρύσσουν ότι τα κράτη δεν έχουν σύνορα. Το άκρον άωτον, όμως, της υστερόβουλης ανοησίας του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν η άποψη του που διατυπώθηκε στην Βουλή, ότι να ψηφίσουν οι Έλληνες του εξωτερικού, στον τόπο διαμονής τους, αλλά να μην προσμετράται η ψήφος μαζί με των άλλων Ελλήνων. Εκτός αν έρθουν και ψηφίσουν στην Ελλάδα.
Ειλικρινά, μεγαλύτερη προσβολή στους απόδημους Έλληνες δεν υπήρξε στην ιστορία της χώρας μας. Εάν πιστεύουν ότι έτσι θα κερδίσουν τις εκλογές πλανώνται πλάνην οικτρά. Φοβήθηκαν, προφανώς, οι αυτοαποκαλούμενοι αριστεροί, ότι όσοι ζουν στο εξωτερικό, δεν θα τους ψηφίσουν, γιατί έχουν άλλες παραστάσεις, για το πώς κυβερνώνται δημοκρατικά οι χώρες στις οποίες εγκαταβιούν.
Εκεί επικρατεί η ευνομία στα Πανεπιστήμια και δεν γίνονται διαδηλώσεις κάθε- σχεδόν- μέρα για ψύλλου πήδημα. Ούτε οι πολιτικοί μιλούν για αριστερή διακυβέρνηση και άλλου είδους πομφόλυγες και κουραφέξαλα. Οι δημοκρατικές κυβερνήσεις όλων των χωρών, φροντίζουν για την πρόοδο των πολιτών τους και δεν τους διαχωρίζουν σε ημέτερους και εταίρους. Αυτές είναι και οι τεράστιες διαφορές, τις οποίες οι φανατικοί αριστεροί, δεν τις ενστερνίζονται αλλά ζουν ακόμα με τις ονειρώξεις του περασμένου αιώνα. Και κάτι τελευταίο που αφορά τους απόδημους, αλλά προφανέστατα, δεν το γνωρίζει ο Αλέξης και οι ακόλουθοί του.
Στο προοίμιο της Οδύσσειας, ο Όμηρος γράφει για το «νόστιμον ήμαρ». Δηλαδή την ημέρα του νόστου, της επιστροφής στην πατρίδα. Και μόνον γι’ αυτή την προσδοκία, δεν θα έπρεπε οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ να αποκόψουν τους δεσμούς των Ελλήνων με την πατρίδα τους. Μεγάλη προσβολή και όνειδος…