Στο «και ένα» πρόλαβε η κυβέρνηση το κόλπο που ετοίμαζαν κάποιοι «της λαϊκιάς δημοκρατίας» με την ρύθμιση για το κόμμα Κασιδιάρη, όχημα το Α1 Τμήμα του Αρείου Πάγου και τελικό θύμα τον Κυριάκο Μητσοτάκη!
Γράφει ο Χρήστος Υφαντής
Ο κ. Τζανερίκος, αντιπρόεδρος του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου, επικεφαλής πρόεδρος στο Α1 Τμήμα, με εξαιρετικές σχέσεις με την κυρία Θάνου, είναι αλήθεια πως δεν περίμενε «να τον κρεμάσει στα μανταλάκια» η κυβέρνηση και, στην ουσία, να τον ωθήσει στην παραίτηση, καθώς οποιαδήποτε άλλη αντίδραση του θα ανατίναζε την συνταγματική τάξη, σύμφωνα με την οποία η κυβέρνηση, δια της Βουλής, νομοθετεί, οι δικαστές δικάζουν».
Είναι άγνωστο ποιος τον έπεισε να βγει κόντρα στις κυβερνητικές αποφάσεις και να πάρει στις πλάτες του ένα θέμα τεράστιας σημασίας για την ίδια την αστική δημοκρατία προσωποποιώντας ένα ζήτημα νομοθετικής εξουσίας και δημοσιοποιώντας την αντίρρηση του με μια απροκάλυπτα παρεμβατική δήλωση του.
Η αντίδραση της κυβέρνησης στο σχέδιο που εξυφαίνονταν υπήρξε «περιέργως» ταχύτατη, πλήρης και με εμφανή την λειτουργική διαχείριση από μέρους της σειράς πληροφοριών που είχε στη διάθεση της, διαφορετικά δεν θα μπορούσε να αντιδράσει και να περιχαρακώσει νομοθετικά την επιθυμία της να αποκλειστεί η συμμετοχή Κασιδιάρη, με οποιονδήποτε μανδύα, στις εκλογές.
Στην ουσία, οι εξελίξεις που σημειώθηκαν ήταν ένα πινγκ-πονγκ πληροφοριών που συγκεντρώθηκαν εκεί που έπρεπε και διοχετεύθηκαν εκεί που θα χρησίμευαν, η κυβέρνηση υπήρξε ο αποδέκτης και ο χειριστής επί του πρακτέου για ένα σχέδιο που οδηγούσε στην απόρριψη της κυβερνητικής ρύθμισης και στην συμμετοχή του κ. Κασιδιάρη, στο πρόσωπο του κ. Τάσου Κανελλόπουλου, στις εκλογές, ακόμη και ως υποψήφιου βουλευτή.
Από το «κόλπο» που αποκρούστηκε την τελευταία στιγμή είναι σαφές πως άλλα ανέμεναν όσοι (και εκτός πολιτικής) είχαν επενδύσει κρίσιμα συμφέροντα τους στην διαμόρφωση ενός εκλογικού αποτελέσματος που θα καθιστούσε την προοπτική της αυτοδυναμίας αδύνατη ακόμη και με το σύστημα της ενισχυμένη αναλογικής στις «εκλογές Β», οπότε άνοιγε λαμπρός ο δρόμος των διάφορων «συνεργασιών», υπό τον έλεγχο και την εποπτεία των κάθε λογής νταραβεριτζήδων, παλιότερων και νέων.
Η δυναμική Κασιδιάρη στη λεγόμενη «αντισυστημική» ψήφο είναι -και δημοσκοπικά ξεκάθαρο- πως ευνοεί, όπως και να την αναγνώσει κανείς, τον ΣΥΡΙΖΑ και τις κυβερνητικές φιλοδοξίες του να αποκλείσει από τον Κυριάκο Μητσοτάκη κάθε πρακτική δυνατότητα να κερδίσει 151+ βουλευτές και να διοικήσει τη χώρα αυτοδύναμος.
Για την Κουμουνδούρου η αδυναμία αυτή του νυν πρωθυπουργού είναι εκ των ων ουκ άνευ όρος για να επιβιώσει πολιτικά και να δει (πιθανόν) να ευοδώνονται (ως ένα βαθμό) οι σχεδιασμοί της, η αποδυνάμωση (και αριθμητική) Μητσοτάκη είναι προϋπόθεση για την «κυβερνώσα αριστερά» να δικαιώσει την ύπαρξη της, ό,τιδήποτε μπορεί να διαμορφώσει τους όρους αυτής της τάξης πραγμάτων είναι καλοδεχούμενο.
Στη λογική αυτή και με διάφορες θεωρητικολογίες περί «ναζισμού και ναζιστών» απόφυγε να ψηφίσει στη Βουλή την αρχική κυβερνητική ρύθμιση και φαίνεται να διατηρούσε τη βεβαιότητα πως « ο Άρειος Πάγος θα κάνει τη δουλειά του», οι πλειοψηφίες στο δικαστικό σώμα ευνοούν «αντισυστημικές αποφάσεις», μια ανατροπή της κυβερνητικής ρύθμισης θα κατέστρεφε το κυβερνητικό αφήγημα υπέρ της αστικής δημοκρατίας, θα έδινε την εικόνα του κυβερνητικού μπάχαλου και θα έδινε σημαντικούς πόντους «σε έναν ΣΥΡΙΖΑ που υπερασπίζεται τις δικαστικές αποφάσεις».
Το «κόλπο» φάνηκε αμέσως με τις εντονότατες αντιδράσεις Τζανερίκου, μόλις κατάλαβε, από την τροπολογία Βορίδη, πως η κυβέρνηση «γνώριζε» τι πάει να γίνει και τι παίζεται πίσω από τις κουίντες στο ανώτατο δικαστήριο και επιβεβαιώθηκε πλήρως από τις σκληρές αντιδράσεις των συνταγματολόγων, που και αυτοί έδειξαν να παίρνουν χαμπάρι τι διακυβεύεται και επιτέθηκαν με σφοδρότητα στον δικαστή για όσα βγήκε και είπε με την δήλωση του, οδηγώντας τον στην αποχή από την διαδικασία και τελικά (μαζί με την κυβέρνηση) στην παραίτηση από το δικαστικό σώμα.
Ότι αποφεύχθηκε την ύστατη ώρα ένα κορυφαίο κάζο για την κυβέρνηση, που θα οδηγούσε σε ένα βαρύτατο τραύμα το ίδιο το δημοκρατικό πολίτευμα και το πολιτικό σύστημα στη χώρα, είναι μια μεγάλη επιτυχία για την κυβερνητική πλειοψηφία, για την ίδια την αστική δημοκρατία, η οποία έδειξε πως έχει, ακόμη, τα αντανακλαστικά να μάχεται υπέρ της επιβίωσης της απέναντι σε δημοκρατικοφανείς σχεδιασμούς με την συνδρομή τμήματος της δικαιοσύνης, που λειτουργεί σε καθεστώς «ένας εισαγγελέας δεν υπάρχει;».
Ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα συνεχίσει να είναι «καβάλα στ΄άλογο» απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα δεν χωνεύεται εύκολα από τους «παραλίες της πλατείας Κουμουνδούρου», αλλά, έτσι είναι η ζωή!!
Έως το επόμενο κόλπο που θα στηθεί και πάλι με στόχο τον Μητσοτάκη έχει ο Θεός!!!