Περισσότερα από τρία χρόνια μετά το δημοψήφισμα για την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση και πενήντα μία ημέρες πριν από την ημερομηνία που, ενδεχομένως, η γηραιά Αλιβώνα θα πάψει να αποτελεί κράτος – μέλος της ΕΕ, το χάος που επικρατεί στο Λονδίνο δεν φαίνεται να επηρεάζει ιδιαίτερα ούτε τις Βρυξέλλες, ούτε τις πρωτεύουσες των 27 κρατών – μελών, αναφέρει το newmoney.
Τι μπορεί να συμβεί μετά την καταστροφική διακυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον και ποιες είναι οι ημερομηνίες – κλειδιά που θα κρίνουν το μέλλον της πάλαι ποτέ αυτοκρατορίας;
Τα δύο σώματα του βρετανικού κοινοβουλίου (Βουλή των Κοινοτήτων και Βουλή των Λόρδων) αποφάσισαν να δεσμεύσουν οποιαδήποτε κυβέρνηση, ώστε να μην οδηγήσει τη χώρα εκτός ΕΕ χωρίς να έχει υπάρξει προηγουμένως συμφωνία ανάμεσα σε Λονδίνο και Βρυξέλλες. Μετά από αυτήν την εξέλιξη ο Μπόρις Τζόνσον έχει τις ακόλουθες επιλογές:
Πρώτη επιλογή. Εφαρμόζει τον Νόμο. Σε μια τέτοια περίπτωση το Λονδίνο ζητεί επέκταση της ημερομηνίας εξόδου από την ΕΕ για τρίτη συνεχή φορά. Η ΕΕ, παρά τις αντιρρήσεις της Γαλλίας, ενδέχεται να συμφωνήσει. Ωστόσο το αίτημα νέας παράτασης στο Brexit είναι κάτι που ο ίδιος ο Μπόρις Τζόνσον έχει πει επανειλημμένως ότι δεν πρόκειται να το πράξει.
Δεύτερη επιλογή. Ο Μπόρις Τζόνσον αρνείται να εφαρμόσει τον Νόμο. Σε μια τέτοια περίπτωση ο πρωθυπουργός της Βρετανίας θα βρεθεί αντιμέτωπος με τα δικαστήρια που μπορούν ακόμα να διατάξουν και τη σύλληψή του, ενώ είναι βέβαιο ότι η ΕΕ θα αδιαφορήσει για κάθε εσωτερική εξέλιξη στη Μεγάλη Βρετανία.
Τρίτη επιλογή: Προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Μια εξέλιξη που επιθυμεί ο Μπόρις Τζόνσον και μάλιστα μέχρι την 15η Οκτωβρίου. Εντούτοις για να συμβεί κάτι τέτοιο απαιτείται είτε το 2/3 των ψήφων των βουλευτών, είτε νέος νόμος που θα ορίζει απλή πλειονοψηφία.
Έκτη ήττα σε έξι ψηφοφορίες για τον Τζόνσον
Τα ξημερώματα της Τρίτης η Βουλή των Κοινοτήτων ψήφισε «όχι» για δεύτερη φορά στην πρόταση για πρόωρες εκλογές, ενόψει της 31ης Οκτωβρίου, ημέρα που έχει οριστεί για την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Μπόρις Τζόνσον από την πλευρά του, δήλωσε στο βρετανικό κοινοβούλιο ότι «μπορείτε να μου δέσετε τα χέρια -στη διαπραγμάτευση- αλλά δεν θα καταθέσω αίτημα για παράταση».
Λίγα λεπτά αργότερα, ο διορισμένος Βρετανός πρωθυπουργός έκανε πράξη τις απειλές του, ανακοινώνοντας το κλείσιμο της βρετανικής Βουλής έως τις 14 Οκτωβρίου. Μία ενέργεια που είχε ήδη, ως απλή αναφορά διάθεσης, χαρακτηριστεί «πραξικόπημα» και που είχε ξεσηκώσει αντιδράσεις όχι μόνο στη Βρετανία, αλλά σε όλον τον κόσμο.
Ακολούθησαν πρωτοφανείς σκηνές με βουλευτές της αντιπολίτευσης να «εμποδίζουν» συμβολικά τον πρόεδρο της Βουλής από το να μεταβεί στη βουλή των Λόρδων προκειμένου να ολοκληρωθούν οι τυπικές διαδικασίες του κλεισίματος.
Δεν έλειψαν, δε, και βουλευτές που τραγούδησαν μέσα στη Βουλή για να δείξουν τη διαφωνία τους με τις κινήσεις του Τζόνσον.
Ο ίδιος ο Τζόν Μπέρκοου μιλώντας πριν την αποχώρησή του για τη Βουλή των Λόρδων σημείωσε ότι «δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη ή κανονική αναστολή»
Τζο Τζόνσον
Ο αντάρτης αδελφός
Η δημοσιογραφική και πολιτική δυναστεία των Τζόνσον, των «Κένεντι του Ηνωμένου Βασιλείου», όπως τους αποκαλεί μερίδα των βρετανικών μέσων ενημέρωσης, αποτελούσε το ιδανικό της ανώτερης βρετανικής τάξης. Ο Στάνλεϊ Τζόνσον, ο πατριάρχης της οικογένειας, μετά τις σπουδές του στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη θητεία του στην Παγκόσμια Τράπεζα, βρέθηκε στις Βρυξέλλες ως ανώτερος υπάλληλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην πρωτεύουσα της Ε.Ε., τα τρία μεγαλύτερα παιδιά του, ο Μπόρις, η Ρέιτσελ και ο Τζο, φοίτησαν στο Ευρωπαϊκό Σχολείο των Βρυξελλών και έμαθαν να μιλούν άπταιστα γαλλικά.
Επιστρέφοντας στο Ηνωμένο Βασίλειο ο Μπόρις και ο Τζο σπούδασαν αρχικά στο Κολέγιο Ιτον και εν συνεχεία στην Οξφόρδη, προτού ασχοληθούν με τη δημοσιογραφία. Ο Τζο εργάστηκε για τους «Financial Times», ενώ ο Μπόρις αρχικά για την εφημερίδα «Times» και αργότερα ως ανταποκριτής της «Daily Telegraph» στις Βρυξέλλες. Παρά την εξωτερική ομοιότητα και την παράλληλη επαγγελματική σταδιοδρομία τους, ο Τζο Τζόνσον χαρακτηρίζεται το ακριβώς αντίθετο του μεγαλύτερου αδελφού του.
Ως ανταποκριτής των «Financial Times» στο Παρίσι, το νεότερο μέλος της οικογένειας Τζόνσον δεν απασχόλησε σχεδόν ποτέ την κοινή γνώμη. Σε αντίθεση με τα πλήρως αναξιόπιστα άρθρα του μεγαλύτερου αδελφού του για την Ε.Ε., ο Τζο Τζόνσον απέκτησε τη φήμη ενός έγκυρου δημοσιογράφου, με συνέπεια να αναλάβει τη θέση του επικεφαλής της στήλης «Lex Column» στους «F.T.» – ένα από τα σημαντικότερα δημοσιογραφικά πόστα στη Μεγάλη Βρετανία. Φιλοευρωπαϊστής και μετριοπαθής πολιτικός, ο Τζο Τζόνσον διαφώνησε ανοιχτά με τον μεγαλύτερο αδελφό του Μπόρις για το δημοψήφισμα του 2016, υποστηρίζοντας την παραμονή της χώρας στην Ε.Ε. Ωστόσο, το 2018 ως υπουργός Μεταφορών στην κυβέρνηση της Τερέζα Μέι κάλεσε τους συναδέλφους του να καταψηφίσουν τη συμφωνία εξόδου από την Ε.Ε. χαρακτηρίζοντάς τη «τη χειρότερη πιθανή» και ζητώντας παράλληλα τη διεξαγωγή δεύτερου δημοψηφίσματος ώστε οι πολίτες να επιλέξουν κάποια άλλη εναλλακτική εκτός από την «υποταγή» και το «χάος».
Με τον διορισμό του αδελφού του στην πρωθυπουργία του Ηνωμένου Βασιλείου, ο Τζο ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του υφυπουργού Παιδείας, για να δηλώσει την παραίτησή του σε λιγότερο από δύο μήνες μετά, καταγγέλλοντας ανοιχτά τις επιλογές του πρώτου, καθώς, σύμφωνα με τον ίδιο, «το Brexit έχει διχάσει τη χώρα αλλά και τις οικογένειες της χώρας».
Η παραίτησή του στο τέλος μιας καταστροφικής εβδομάδας για τον πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον φάνηκε ως μια άριστα σκηνοθετημένη πράξη με σκοπό να προκαλέσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερα προβλήματα στον μεγαλύτερο αδελφό του, την ώρα που ο τελευταίος δηλώνει δημοσίως ότι προτιμά να βρεθεί νεκρός σ’ ένα χαντάκι παρά να αναβάλει την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε.
Τζέικομπ Ρις-Μογκ
Ο ζάπλουτος νοσταλγός της Αυτοκρατορίας
Ενας από τους αδιαμφισβήτητους πρωταγωνιστές της χαοτικής εβδομάδας στη Μεγάλη Βρετανία είναι ο Τζέικομπ Ρις-Μογκ. Η απόφαση του στενού συνεργάτη του Μπόρις Τζόνσον και επικεφαλής του Συντηρητικού Κόμματος στη Βουλή των Κοινοτήτων να ξαπλώσει στα έδρανα του Κοινοβουλίου προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις τόσο ανάμεσα στους συναδέλφους του όσο και στην κοινή γνώμη. Η βουλευτής των Εργατικών Αννα Τάρλεϊ υποστήριξε ότι ο Μογκ είναι «η ενσάρκωση της αλαζονείας, της ασέβειας και της περιφρόνησης του Κοινοβουλίου μας». Ο ψηλόλιγνος πολιτικός μοιάζει με μια ζωντανή ανάμνηση του αυτοκρατορικού παρελθόντος της Μεγάλης Βρετανίας. Με σπουδές στο Κολέγιο Ιτον και στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ο Τζέικομπ Ρις-Μογκ είναι ένας από τους πλουσιότερους πολιτικούς της χώρας, με περιουσία που ξεπερνάει τα 150 εκατ. λίρες. Πρώην εργαζόμενος στην επενδυτική τράπεζα Rothschild, ο 50χρονος Ρις-Μογκ είναι ένας από τους πιο παθιασμένους οπαδούς του Brexit. Πατέρας έξι παιδιών, πιστός καθολικός, πολέμιος των αμβλώσεων και του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, είναι επίσης γνωστός για την αγάπη του σε πανάκριβα αυτοκίνητα-αντίκες, καθώς στην κατοχή του έχει μερικά εξαιρετικά σπάνια μοντέλα, όπως μια Bentley 3,5 λίτρων του 1936.
Ντομινίκ Κάμινγκς
Ο αρχιτέκτονας του Βrexit που υμνεί τον Μπίσμαρκ
Πρόκειται για τον άνθρωπο πίσω από την καμπάνια υπέρ του Brexit, που κινεί τα νήματα στην Downing Street. Ο λόγος για τον Ντομινίκ Κάμινγκς, έναν από τους στενότερους συνεργάτες του Βρετανού πρωθυπουργού, ο οποίος θεωρεί παρωχημένη την κοινοβουλευτική δημοκρατία και υποστηρίζει μια νέα μορφή κρατικής εξουσίας για τον 21ο αιώνα, κατά τα πρότυπα της εξουσίας που ασκεί η Μόσχα ή το Πεκίνο. Ο ίδιος μιλάει άπταιστα ρωσικά και είναι θαυμαστής του Οτο φον Μπίσμαρκ, του πρώτου καγκελάριου της Γερμανικής Αυτοκρατορίας το 1871. Σύμφωνα με βρετανικά μέσα ενημέρωσης, φέρεται να υποστηρίζει την ιδέα διεξαγωγής πρόωρων εκλογών αμέσως μετά το Brexit ώστε οι Βρετανοί πολίτες να μην προλάβουν να συνειδητοποιήσουν το κόστος. Ο Κάμινγκς, μόλις ανέλαβε καθήκοντα συμβούλου στην Downing Street, αποφάσισε να τοποθετήσει ένα ψηφιακό ρολόι που θα μετράει αντίστροφα μέχρι την ημερομηνία εξόδου της χώρας από την Ε.Ε., ενώ υποστηρίζει την κατάργηση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και στη θέση του τη δημιουργία μιας διεθνούς διαστημικής βάσης στη Σελήνη (!), όπου θα μπορούν να λαμβάνουν χώρα επαφές και συζητήσεις για την αποφυγή παγκόσμιων συρράξεων.
Σερ Νίκολας Σόουμς
Ο εγγονός του Γουίνστον Τσόρτσιλ
Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1939 η Αγγλία κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία και ο Γουίνστον Τσόρτσιλ ανέλαβε τη θέση του πρώτου λόρδου του Βρετανικού Ναυαρχείου, προτού βρεθεί στην πρωθυπουργία. Ογδόντα χρόνια μετά, την ίδια ακριβώς ημερομηνία, ο εγγονός του, σερ Νίκολας Σόουμς, διεγράφη από τους Συντηρητικούς μετά την απόφασή του να υπερψηφίσει το νομοσχέδιο που θα καθιστούσε αδύνατη την επιθυμία του Μπόρις Τζόνσον για ένα Brexit χωρίς προηγούμενη συμφωνία με την Ε.Ε. Ο Νίκολας Σόουμς ήταν ένας από τους 21 αντάρτες των Τόρις που αψήφησαν τον πρωθυπουργό της χώρας, ζητώντας ακόμα και τρίτη παράταση για το Brexit μέχρι και το 2020.
Ο ίδιος θεωρεί ότι, αν ο Μπόρις Τζόνσον οδηγήσει τη χώρα εκτός Ε.Ε. χωρίς συμφωνία, το κόστος για τον βρετανικό λαό θα είναι απαγορευτικό. Κανείς, άλλωστε, στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν μπορεί να αρνηθεί το γεγονός ότι ο εγγονός του Γουίνστον Τσόρτσιλ έχει μεγάλη εμπειρία και στην οδήγηση αλλά και στο… κόστος αυτής. Ο σερ Νίκολας Σόουμς είναι ένας γνώριμος πελάτης τόσο της Τροχαίας όσο και των δικαστηρίων, καθώς ο 71 ετών πολιτικός έχει συλληφθεί πολλάκις για επικίνδυνη οδήγηση.
Τζέρεμι Κόρμπιν
Ο αντίπαλος που… τρομάζει τον λαό του
Μέσα στο χάος της βρετανικής πολιτικής ζωής και πενήντα μόλις ημέρες προτού εκπνεύσει η προθεσμία για ένα συντεταγμένο Brexit, ο ηγέτης των Εργατικών Τζέρεμι Κόρμπιν όχι απλώς δεν καταφέρνει να αυξήσει τα ποσοστά του, αλλά αντίθετα το ενδεχόμενο και μόνο να λάβει από τη βασίλισσα εντολή σχηματισμού κυβέρνησης προκαλεί μεγαλύτερο φόβο στους ψηφοφόρους από ένα ασύντακτο Brexit.
Παρόλο που η κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον έχει χάσει την πλειοψηφία στη Βουλή των Κοινοτήτων και οι 247 βουλευτές των Εργατικών, οι 35 των Σκωτσέζων εθνικιστών, οι 15 των Φιλελεύθερων, οι 20 ανεξάρτητοι, οι 4 Ουαλοί και ο ένας βουλευτής των Πρασίνων συγκεντρώνουν θεωρητικά την πλειοψηφία για να καταψηφίσουν την κυβέρνηση Τζόνσον, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα το πράξουν.
Ο Κόρμπιν βλέποντας ότι στις δημοσκοπήσεις συγκεντρώνει μόλις το 20% του εκλογικού σώματος προσπαθεί, πρώτον, να ξεφύγει από την παγίδα των πρόωρων εκλογών που στήνει ο Τζόνσον και, δεύτερον, να οδηγήσει τον πρωθυπουργό στη δική του παγίδα, ήτοι σε ένα επίσημο αίτημα του Λονδίνου για μία ακόμη παράταση της ημερομηνίας εξόδου από την Ε.Ε.