Οι πρωτόγνωρες καταστάσεις που ζούμε σε παγκόσμιο επίπεδο λόγω της πανδημίας είναι τρομακτικές. Περισσότερα από 75 χρόνια έχουμε να έρθουμε αντιμέτωποι με μία παγκόσμια απειλή που αφήνει χιλιάδες νεκρούς στο πέρασμά της, φέρνοντας στο νου μας σκηνές από ταινίες τρόμου και επιστημονικής φαντασίας.
Γράφει η Αφροδίτη Λατινοπούλου
*Νομικός - Πολιτευτής ΝΔ Α’ Θεσσαλονίκης
Ο covid-19 δεν είναι ταινία, δεν είναι ένα φανταστικό σενάριο, δεν πεθαίνουν ηθοποιοί. Είναι η σκληρή πραγματικότητα που χτύπησε κάθε πόρτα του πλανήτη και εύλογα και τη δική μας.
Βλέπουμε τεράστιες οικονομικές δυνάμεις όπως οι Η.Π.Α., Αγγλία, Ιταλία, Ισπανία κ.α. να λυγίζουν και να απαριθμούν εκατοντάδες χιλιάδες κρούσματα και εκατόμβες νεκρών. Σε κάποιες χώρες δυστυχώς δεν υπάρχει πια ούτε το περιθώριο να θρηνήσεις όπως αξίζει τον άνθρωπό σου, σε άλλες επιλέγουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει ανάλογα με την ηλικία του.
Και όμως, μέσα σε αυτή την παγκόσμια θύελλα, μια μικρή μεσογειακή χώρα που έχει πληγεί από την κρίση όσο ίσως καμία άλλη χώρα του δυτικού κόσμου, που μετρά πληγές αλλά και μνημόνια, που ακόμα είναι κάτω από καθεστώς μεταμνημονιακής επιτήρησης, μία χώρα με περιορισμένους οικονομικούς πόρους δείχνει το δρόμο (τουλάχιστον έως τώρα) στην αντιμετώπιση αυτής της τρομακτικής πανδημίας περιορίζοντας στο ελάχιστο τις απώλειες και εμποδίζοντας σε μεγάλο βαθμό την τρομακτική διασπορά της.
Η περήφανη Ελλάδα, που συνήθως γινόταν πρωτοσέλιδο αρνητικών ειδήσεων και περιγραφόταν με τα μελανότερα χρώματα στο εξωτερικό, σήμερα αποτελεί ένα παράδειγμα προς μίμηση όσον αφορά την άμεση οργάνωση ,μεθοδικότητα και την πειθαρχία που τη διακρίνει στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
Αυτό που άλλαξε όμως δεν είναι τίποτα άλλο από την ηγεσία και την άσκηση της εξουσίας. Για πρώτη φορά οι Έλληνες πίστεψαν και πείστηκαν πως αυτός που έχει το γενικό πρόσταγμα ξέρει τι κάνει αλλά κυρίως ξέρει πως να το κάνει. Με σχέδιο, με πρόγραμμα, με ανθρώπους κλειδιά στις κατάλληλες θέσεις, με διαπλασιαμό των ΜΕΘ αλλά και πολλές προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού, πάντα ανθρώπινος και πάντα δίπλα μας μέσω συνεχόμενων διαγγελμάτων στήριξης.
Αυτός είναι ο σημαντικότερος λόγος που το 82% των Ελλήνων πολιτών επικροτεί τις κινήσεις της κυβέρνησης. Πολύ απλά διότι η σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας απέδειξε πως δεν ακολουθεί τις εξελίξεις αλλά τις καθορίζει. Αυτό ήταν το στοίχημά της και κατάφερε να το κάνει στοίχημα όλων μας.
Το κερδίσαμε;
Σήμερα μπορεί να φαίνεται πως ναι, το αύριο κανείς μας δεν το γνωρίζει. Αν όμως όλοι μας, γιατί το μεγάλο μυστικό είναι ο καθένας από εμάς ξεχωριστά, συνεχίσει να τιθασεύει το Εγώ του και τα θέλω του (την έξοδό του ή ακόμα και την προσωπική του ελευθερία) για το γενικό καλό, τότε είναι σίγουρο πως το στοίχημα θα κερδηθεί.
Δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο από το υπέρτατο αγαθό της ζωής, τίποτα πάνω από την ανθρώπινη ύπαρξη. Συνεχίζουμε λοιπόν όλοι μαζί να λαμβάνουμε τα μέτρα μας, δεν εφησυχάζουμε, γιατί ο εφησυχασμός είναι ο μεγαλύτερος και ο πιο ύπουλος εχθρός. Όσο πειθαρχούμε στις οδηγίες ειδικών και γιατρών κερδίζουμε χρόνο. Χρόνο για να μπορέσει η επιστήμη να ετοιμάσει το εμβόλιο ή έστω το φάρμακο αντιμετώπισης του κορονοϊού , το κράτος να εκσυγχρονιστεί γι’ αυτήν την ασύμμετρη απειλή και τον εφιάλτη αυτό να τον περάσουμε με τις μικρότερες δυνατές απώλειες.
Και ας μην γιορτάσουμε φέτος το Πάσχα όπως θα θέλαμε στις εκκλησίες μας, ούτε σουβλίζοντας με τα αγαπημένα πρόσωπα την Κυριακή του Πάσχα.
Γιατί Πάσχα, καλά να είμαστε θα ζήσουμε πολλά ακόμα, όμως προέχει να τα ζήσουμε όλοι μαζί και όχι μετρώντας απώλειες από το επόμενο εορταστικό τραπέζι.
Αυτό θα είναι εκεί και θα μας περιμένει.
Εμείς θα είμαστε όλοι;
Μένουμε σπίτι.
Twitter: Latinopoulou
Fb: Αφροδίτη Λατινοπούλου
