Η διακοπή της βίας κατά των γυναικών δεν είναι μόνο ηθική επιταγή, αλλά νέα στοιχεία δείχνουν ότι μπορεί να βοηθήσει την οικονομία, αναφέρουν σε άρθρο τους οι αναλυτές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Rasmane Ouedraogo και David Stenzel.
Τα στοιχεία αυξάνονται. Στη Νιγηρία, ο αριθμός των αναφερόμενων περιπτώσεων έμφυλης βίας που συνδέεται με lockdown αυξήθηκε κατά περισσότερο από 130 τοις εκατό. Στην Κροατία, οι αναφερόμενοι βιασμοί αυξήθηκαν κατά 228 τοις εκατό κατά τους πρώτους πέντε μήνες του 2020 σε σύγκριση με το 2019.
Το οικονομικό κόστος της ενδοοικογενειακής βίας είναι υψηλότερο κατά τη διάρκεια της ύφεσης και θα μπορούσε να καταστήσει την ανάκαμψη πιο δύσκολη.
Για πολλές γυναίκες σε όλο τον κόσμο, κανένα μέρος δεν είναι πιο ανασφαλές από το δικό τους σπίτι.
Η κατάχρηση οποιασδήποτε μορφής είναι θεμελιωδώς εσφαλμένη και παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Νέα έρευνα του προσωπικού του ΔΝΤ δείχνει πώς η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών αποτελεί μείζονα απειλή για την οικονομική ανάπτυξη σε μια περιοχή όπου η ενδοοικογενειακή βία είναι ευρέως διαδεδομένη—την υποσαχάρια Αφρική.
Τα αποτελέσματα της μελέτης μας υποδεικνύουν ότι μια αύξηση της βίας κατά των γυναικών κατά 1 ποσοστιαία μονάδα σχετίζεται με 9 τοις εκατό χαμηλότερο επίπεδο οικονομικής δραστηριότητας.
Απορροή στην κοινωνία
Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών έχει πολυδιάστατη επίδραση στη συνολική υγεία μιας οικονομίας τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα.
Βραχυπρόθεσμα, οι γυναίκες που αντιμετωπίζουν βία είναι πιθανό να εργάζονται λιγότερες ώρες και να είναι λιγότερο παραγωγικές όταν εργάζονται. Μακροπρόθεσμα, τα υψηλά επίπεδα ενδοοικογενειακής βίας μπορούν να μειώσουν τον αριθμό των γυναικών στο εργατικό δυναμικό, να ελαχιστοποιήσουν την απόκτηση δεξιοτήτων και εκπαίδευσης από τις γυναίκες και να οδηγήσουν σε λιγότερες δημόσιες επενδύσεις συνολικά, καθώς περισσότεροι δημόσιοι πόροι διοχετεύονται στην υγεία και τις δικαστικές υπηρεσίες.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η ενδοοικογενειακή βία κοστίζει σε μια δεδομένη οικονομία μεταξύ 1 και 2 τοις εκατό του ΑΕΠ. Ωστόσο, αυτές οι μελέτες χρησιμοποιούν απλούς λογιστικούς μηχανισμούς και συχνά δεν λαμβάνουν υπόψη την πιθανή αντίστροφη αιτιότητα.
Νέα προσέγγιση
Η έρευνα των αναλυτών του ΔΝΤ υιοθετεί μια νέα προσέγγιση, συνδυάζοντας βαθιά δεδομένα ερευνών γυναικών στην περιοχή με δορυφορικές εικόνες και χρησιμοποιεί κατάλληλες τεχνικές μεθόδους για την αντιμετώπιση προβλημάτων.
Εξετάζουν δεδομένα από τη Δημογραφική Έρευνα και την Έρευνα Υγείας της Υπηρεσίας Διεθνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ που συλλέχθηκαν από τη δεκαετία του 1980 έως σήμερα. Οι έρευνες θέτουν συγκεκριμένες ερωτήσεις στις γυναίκες σχετικά με την κακομεταχείριση.
Τα δεδομένα προέρχονται από 18 χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, που καλύπτουν περισσότερες από 224 περιφέρειες και περισσότερες από 440.000 γυναίκες που αντιπροσωπεύουν περίπου το 75 τοις εκατό του γυναικείου πληθυσμού της υποσαχάριας Αφρικής.
Οι έρευνες διαπίστωσαν ότι περισσότερο από το 30 τοις εκατό των γυναικών στην περιοχή είχαν βιώσει κάποια μορφή ενδοοικογενειακής κακοποίησης.
Για να μετρήσουν τον αντίκτυπο στην οικονομική ανάπτυξη σε επίπεδο περιφέρειας, συγκρίνουν τα δεδομένα της έρευνας με τα δορυφορικά δεδομένα για τα νυχτερινά φώτα που παρέχονται από την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ. Τα δορυφορικά δεδομένα Nightlight μπορούν να είναι ένα ισχυρό εργαλείο για τη μέτρηση της οικονομικής δραστηριότητας όταν το πιο χρησιμοποιούμενο μέτρο για την οικονομική δραστηριότητα – το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν – δεν είναι διαθέσιμο σε εθνικό επίπεδο.
Διαπιστώσαν ότι τα υψηλότερα επίπεδα βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών συνδέονται με χαμηλότερη οικονομική δραστηριότητα, που οφείλεται κυρίως στη σημαντική πτώση της γυναικείας απασχόλησης. Η σωματική, ψυχολογική και συναισθηματική βία που βιώνουν οι γυναίκες τις κάνει πιο δύσκολο να επιτύχουν ή να διατηρήσουν μια δουλειά.
Με βάση αυτή τη σύνδεση, εάν οι χώρες της υποσαχάριας Αφρικής στο δείγμα μείωναν το επίπεδο της βίας λόγω φύλου πλησιέστερα στον παγκόσμιο μέσο όρο του 23% των γυναικών που βιώνουν κακοποίηση, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμα κέρδη του ΑΕΠ της τάξης του 30%. .
Το τίμημα της πανδημίας
Μια οικονομική ύφεση, όπως αυτή που προκλήθηκε από την πανδημία, μπορεί να συμβάλει στην αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας. Αυτό επιδεινώνει το οικονομικό κόστος της ενδοοικογενειακής βίας σε σύγκριση με τους κανονικούς καιρούς.
Η έρευνα βρήκε επίσης άλλα στοιχεία για τον αρνητικό αντίκτυπο της ενδοοικογενειακής βίας στην οικονομική δραστηριότητα. Η ενδοοικογενειακή βία είναι πιο επιζήμια για χώρες χωρίς προστατευτικούς νόμους κατά της ενδοοικογενειακής βίας και χώρες πλούσιες σε φυσικούς πόρους όπου οι εξορυκτικές βιομηχανίες είναι πιο πιθανό να παραγκωνίσουν περισσότερες θέσεις εργασίας με επίκεντρο τις γυναίκες και να οδηγήσουν σε λιγότερη οικονομική δύναμη μεταξύ των γυναικών.
Διαπιστώσαν επίσης ότι το οικονομικό κόστος της βίας κατά των γυναικών είναι χαμηλότερο σε χώρες όπως η Νότια Αφρική, όπου υπάρχει μικρότερο χάσμα μεταξύ των φύλων στην εκπαίδευση μεταξύ των συντρόφων και όπου οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη εξουσία λήψης αποφάσεων από ό,τι σε άλλες χώρες της υποσαχάριας Αφρικής.
Ηθική επιταγή
Η διακοπή της βίας κατά των γυναικών είναι μια αδιαμφισβήτητη ηθική επιταγή, αλλά η έρευνά μας δείχνει ότι είναι και οικονομικά σημαντική. Το οικονομικό κόστος της ενδοοικογενειακής βίας είναι υψηλότερο κατά τη διάρκεια της ύφεσης και θα μπορούσε να καταστήσει την ανάκαμψη πιο δύσκολη.
Οι χώρες θα πρέπει να καταβάλουν προσπάθειες τώρα για να ενισχύσουν τους νόμους και την προστασία κατά της ενδοοικογενειακής βίας. Οι ισχυροί νόμοι είναι ζωτικής σημασίας για την αποτροπή της βίας κατά των γυναικών, την προστασία των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας και την προώθηση της συμμετοχής των γυναικών στο εργατικό δυναμικό.
Η βελτίωση των ευκαιριών εκπαίδευσης για τα κορίτσια είναι ένα σημαντικό βήμα μακροπρόθεσμα. Η μείωση του χάσματος εκπαίδευσης μεταξύ των φύλων δίνει στις γυναίκες μεγαλύτερη οικονομική ελευθερία και λιγότερη ικανότητα να επηρεάζονται και να ελέγχονται από τους άνδρες.
Στις προσπάθειες για καλύτερη αποκατάσταση από την πανδημία, οι πολιτικές για την υποστήριξη των γυναικών και την καταπολέμηση της βίας λόγω φύλου είναι πιο σημαντικές από ποτέ.