Τον κώδωνα του κινδύνου για τα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα και την αύξηση του πληθωρισμού κρούει το ΔΝΤ σημειώνοντας πως τα προβλήματα μπορεί να διαρκέσουν μέχρι και το 2023 αντί να αντιμετωπιστούν το 2022 όπως αρχικά αναμενόταν. Στην ειδική έκθεση του ΔΝΤ που δόθηκε στη δημοσιότητα (“Supply Bottlenecks: Where, Why, How Much, and What Next?”), επισημαίνονται οι μεγάλες προκλήσεις που δημιουργούνται λόγω της κατάστασης στη χάραξη νομισματικής πολιτικής και καλούνται οι κυβερνήσεις να υιοθετήσουν τέτοια δημοσιονομική πολιτική ώστε να βοηθηθούν περισσότερο οι εργαζόμενοι και όχι να αυξηθεί κι άλλο η ζήτηση για προϊόντα.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ΔΝΤ, η βιομηχανική παραγωγή της ζώνης του ευρώ το φθινόπωρο του 2021 θα ήταν περίπου 6% υψηλότερη χωρίς τους περιορισμούς στην προσφορά. Επίσης με βάση την ιστορική συσχέτιση μεταξύ της μεταποίησης και της συνολικής παραγωγής εκτιμάται πως το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν θα ήταν περίπου 2 τοις εκατό υψηλότερο, ποσοστό ισοδύναμο με την αξία ανάπτυξης ενός έτους σε κανονικές προ-πανδημικές περιόδους για πολλές ευρωπαϊκές οικονομίες, εκτιμάται ακόμη.
Η συμμετοχή της βιομηχανίας στη συνιστώσα του πληθωρισμού των τιμών παραγωγού ήταν περίπου 9 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερη σε σχέση με το διάστημα πριν από την πανδημία για τα τρία πρώτα τρίμηνα του 2021, όπως εκτιμά το ΔΝΤ. Οι διαταραχές του εφοδιασμού είχαν μικρότερο αντίκτυπο στις βασικές τιμές καταναλωτή (τον πληθωρισμό εξαιρουμένων των τιμών της ενέργειας και των τροφίμων). Αυτό το μέτρο του πληθωρισμού ήταν μόνο περίπου 0,5 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο κατά την ίδια περίοδο λόγω των περιορισμών προσφοράς, όπως υπολογίζεται.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, το Ταμείο διαπιστώνει ότι έως και το 40% των περιορισμών προσφοράς στη βιομηχανία μπορούν να εντοπιστούν στην διακοπή λειτουργίας εργοστασίων αλλά και στα έντονα καιρικά φαινόμενα και άλλους παράγοντες που επηρέασαν αρνητικά την παραγωγή το 2021 σε προϊόντα όπως τα μικροτσίπ.
Το ΔΝΤ αναφέρει ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα τα σημεία συμφόρησης στον εφοδιασμό με μέτρα όπου είναι δυνατόν, για παράδειγμα με ταχεία παρακολούθηση της πιστοποίησης εργαζομένων στον τομέα των μεταφορών και της εφοδιαστικής, προσωρινή χαλάρωση των περιορισμών στις ώρες λειτουργίας των λιμανιών, εξορθολογισμό των τελωνειακών επιθεωρήσεων, χαλάρωση των κανόνων μετανάστευσης για την άμβλυνση των ελλείψεων εργατικού δυναμικού και υιοθέτηση πρακτικών που περιορίζουν την εξάπλωση του ιού και προστατεύουν την υγεία των εργαζομένων.
Το Ταμείο προτείνει επίσης να υιοθετηθούν δημοσιονομικά μέτρα για την άμβλυνση των σημείων συμφόρησης και την αποφυγή μόνιμων ζημιών στην δυνητική ανάπτυξη. «Η στήριξη της συνολικής ζήτησης ευρείας βάσης αυτή τη στιγμή θα μπορούσε να εντείνει τα σημεία συμφόρησης και να αυξήσει τον πληθωρισμό με περιορισμένο αντίκτυπο στην παραγωγή και την απασχόληση. Αντίθετα, η υποστήριξη θα πρέπει να είναι καλά στοχευμένη. Για παράδειγμα, παραμένει σημαντικό να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας που θα είναι βιώσιμες μόλις υποχωρήσουν τα σημεία συμφόρησης (όπως οι θέσεις εργασίας στη μεταποίηση με ένταση δεξιοτήτων). Εξίσου ζωτικής σημασίας είναι να διασφαλιστεί η ανάκαμψη της προσφοράς εργασίας με την άρση των εμποδίων στην εργασία (με την επέκταση της αξιόπιστης φροντίδας για τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, για παράδειγμα) και βοηθώντας στην εκπαίδευση των εργαζομένων σε δεξιότητες που τώρα χρειάζονται», σημειώνεται.
«Η διατήρηση σταθερών μεσοπρόθεσμων προσδοκιών για τον πληθωρισμό παρά τις παροδικές ενισχύσεις του πληθωρισμού, συμπεριλαμβανομένων των διαταραχών του εφοδιασμού και των αυξανόμενων τιμών της ενέργειας, είναι το κλειδί για τη διαχείριση» αυτής της προσπάθειας, εκτιμά το Ταμείο.
«Παρά τη ραγδαία σύσφιξη της αγοράς εργασίας στη ζώνη του ευρώ, τα πρόσφατα στοιχεία και το ιστορικό προηγούμενο υποδηλώνουν ότι οι μισθοί θα αυξηθούν μόνο σε μέτρια επίπεδα, και ως εκ τούτου αναμένουμε ότι ο πληθωρισμός θα πέσει ελαφρώς κάτω από τον στόχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μόλις εξασθενίσει η πανδημία», προσθέτει το Ταμείο. Επιπλέον, όσο πιο επιτυχημένα και στοχευμένα είναι τα δημοσιονομικά μέτρα για την άμβλυνση των σημείων συμφόρησης στην προσφορά, τόσο λιγότερο πιθανό είναι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής να αναγκαστούν να περιορίσουν τη συνολική ζήτηση και την οικονομική ανάπτυξη για να συγκρατήσουν τον πληθωρισμό» αναφέρει το ΔΝΤ.