Στενό μαρκάρισμα θα δεχθεί το υπουργείο Εργασίας μετά το… ευχάριστο διάλειμμα του καλοκαιριού αφού η ώρα για τα… δύσκολα έφτασε.
Στον σκληρό πυρήνα της τρίτης αξιολόγησης βρίσκονται πέντε νομοθετικές παρεμβάσεις για την πρόνοια, με αιχμή την ανακατανομή πόρων στα οικογενειακά επιδόματα και τουλάχιστον μία στα εργασιακά, με αλλαγή της απαιτούμενης απαρτίας στη διαδικασία λήψης απόφασης για απεργία.
Όπως αναφέρει ρεπορτάζ της «Καθημερινής» αυξάνεται ανησυχητικά η πίεση για επίσπευση των διαδικασιών έκδοσης νέων συντάξεων, αλλά και τον επανυπολογισμό όλων των παλαιών.
Σε αυτά, ήρθαν να προστεθούν οι ενστάσεις των εκπροσώπων των δανειστών για συγκεκριμένες διατάξεις του εργασιακού νόμου που ψηφίστηκε εντός Σεπτεμβρίου από τη Βουλή, καθώς και οι ελληνικές επιδιώξεις για βελτίωση του νόμου Κατρούγκαλου όσον αφορά τις συντάξεις χηρείας αλλά και τις εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών.
Στο επίκεντρο της τρίτης αξιολόγησης αναμένεται να βρεθεί και η υπουργική απόφαση για τη ρύθμιση οφειλών προς τα Ταμεία σε 120 δόσεις.
Συνολικά, όπως προκύπτει από τα επίσημα κείμενα του αναθεωρημένου 3ου μνημονίου, έως το τέλος του 2017 το υπουργείο θα πρέπει να υλοποιήσει τουλάχιστον 16 δεσμεύσεις και προαπαιτούμενα, μεταξύ των οποίων το δύσκολο θέμα της αύξησης του ποσοστού των συμμετεχόντων στα πρωτοβάθμια σωματεία για να αποφασιστεί μια απεργία.
Θέμα που η υπουργός Εργασίας Εφη Αχτσιόγλου επέλεξε να αφήσει εκτός του νόμου για την αδήλωτη εργασία, ώστε να μην αλλάξει το… πρόσημο από θετικό σε αρνητικό.
Ο ίδιος ο νόμος βέβαια αναμένεται να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαπραγμάτευση, καθώς ήδη οι εκπρόσωποι των δανειστών έχουν εμμέσως ή και δημόσια τοποθετηθεί με επιφύλαξη για συγκεκριμένες (διαφορετικές) διατάξεις του.
Εντός του 2017, θα πρέπει να έχει συνταχθεί και μια ανεξάρτητη νομική άποψη για τον ρόλο της διαιτησίας στις συλλογικές συμβάσεις, θέμα που θεωρείται «αγκάθι» και το οποίο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί έως τον Μάρτιο του 2018.
Ακόμη και στο ασφαλιστικό, με τη συμφωνία να προβλέπει ήδη ψηφισμένα μέτρα για μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά επιπλέον 1% του ΑΕΠ ή 2,5 δισ. ευρώ, από τον Ιανουάριο του 2019, οι δυσκολίες είναι πολλές.
Στο υπουργείο Εργασίας και τον ΕΦΚΑ διενεργείται αγώνας δρόμου για την έκδοση όσο το δυνατόν περισσότερων νέων συντάξεων, καθώς αφενός δεν πρέπει να χαθούν χρήματα από τα ληξιπρόθεσμα, αφετέρου το οικονομικό επιτελείο δεν επιθυμεί τη μεταφορά αυξημένων συνταξιοδοτικών δαπανών στο 2018, με τον φόβο της ενεργοποίησης του δημοσιονομικού «κόφτη».
Την ίδια στιγμή, οι υπηρεσίες του ΕΦΚΑ θα πρέπει να ολοκληρώσουν τον επανυπολογισμό των συντάξεων (με εξαίρεση του ΟΓΑ), αλλά και να καθορίσουν το ακριβές χρονοδιάγραμμα για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας στην είσπραξη των εισφορών από τον ΕΦΚΑ.
Στα στοιχεία αυτά άλλωστε αναμένεται να στηριχθεί η διαπραγμάτευση για τη νέα ρύθμιση οφειλών, κατά τα πρότυπα του μηχανισμού που προβλέπεται στον νόμο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό.
Αλλά και στην πρόνοια αναμένονται σημαντικές παρεμβάσεις, οι οποίες εκτιμάται ότι θα προκαλέσουν κοινωνικές αντιδράσεις, με αιχμή τη μεταρρύθμιση των οικογενειακών επιδομάτων.