Ενίσχυση των δημοκρατικών αξιών ή ολίσθημα σε βαθιά διεφθαρμένες πολιτικές; Το ερώτημα αυτό μοιάζει πιο επίκαιρο από ποτέ, το 2024 μία χρονιά που θα σημαδευτεί από τη διεξαγωγή πολλών κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων, με το αποτέλεσμα αυτών να σημαίνει ακόμη και την αναδιαμόρφωση του γεωπολιτικού χάρτη, σε πολλές περιπτώσεις.
Όπως γράφει ο Economist, σε ανάλυσή του, με αφορμή την έλευση του νέου έτους, περισσότεροι από τους μισούς ανθρώπους στον πλανήτη ζουν σε χώρες που θα διεξαγάγουν εκλογές. Σχεδόν 2 δισ. άνθρωποι σε περισσότερες από 70 χώρες θα προσέλθουν στις κάλπες. Κάλπες θα στηθούν από τη Βρετανία έως το Μπαγκλαντές, από την Ινδία έως την Ινδονησία. Παρά το γεγονός ότι οι εκλογές από μόνες τους συνιστούν βαθιά δημοκρατική διαδικασία, ωστόσο η έκβασή τους μπορεί να λάβει απειλητικές διαστάσεις, γράφει το βρετανικό περιοδικό.
Πολλές εκλογές θα ενισχύσουν φιλελεύθερους κυβερνήτες. Άλλες θα επιβραβεύσουν τους διεφθαρμένους. Μακράν η πιο σημαντική αναμέτρηση, οι προεδρικές εκλογές στην Αμερική, σε ένα σκηνικό συγκρούσεων, από την Ουκρανία μέχρι τη Μέση Ανατολή. Θα είναι μια νευρική και επικίνδυνη χρονιά.
Ορισμένες εκλογές θα είναι προφανώς «κάλπικες». Στη Λευκορωσία ή τη Ρουάντα, για παράδειγμα, το μόνο ερώτημα είναι πόσο κοντά στο 100% θα είναι το ποσοστό ψήφων του κατεστημένου. Έχοντας αλλάξει παράνομα το σύνταγμα για να καταργήσει τα όρια θητείας το 2020, ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα κερδίσει αναμφίβολα μια τρίτη συνεχόμενη θητεία (και πέμπτη συνολικά) ως πρόεδρος της Ρωσίας.
Η Ασία είναι η ήπειρος που θα εμπλέξει περισσότερους πολίτες στην εκλογική διαδικασία. Στο Μπαγκλαντές, η Ινδία και η Ινδονησία θα ανοίξουν οι κάλπες. Υπό τον Ναρέντρα Μόντι, η Ινδία απολαμβάνει αξιοσημείωτη οικονομική και γεωπολιτική επιτυχία, ακόμη και όταν ο πρωθυπουργός επιδοκιμάζει τον αντιμουσουλμανικό σοβινισμό και τη διάλυση των θεσμικών εγγυήσεων. Ο πρόεδρος της Ινδονησίας, Τζόκο Ουιντόντο, φαίνεται να επικεντρώνεται στην εδραίωση μιας πολιτικής δυναστείας. Το Μπαγκλαντές έχει ήδη πάρει μια αυταρχική στροφή, με τους ηγέτες της αντιπολίτευσης να φυλακίζονται.
Η Αφρική θα είναι η ήπειρος με τις περισσότερες εκλογές, αλλά οι ψηφοφόροι της απογοητεύονται όλο και περισσότερο από τον τρόπο λειτουργίας της δημοκρατίας. Τα πραξικοπήματα γίνονται όλο και πιο συχνά: εννέα καθεστώτα έχουν καταλάβει την εξουσία με τη βία από το 2020. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι όλο και περισσότεροι Αφρικανοί θα μπορούσαν να είναι πρόθυμοι να συμφωνήσουν με μια στρατιωτική κυβέρνηση. Οι εκλογές της Νότιας Αφρικής θα είναι μια υπενθύμιση της κατά συρροή απογοήτευσης. Τρεις δεκαετίες αφότου το ANC πήρε την εξουσία στις πρώτες εκλογές μετά το Απαρτχάιντ, θα καταφέρει να φτάσει και πάλι στην εξουσία σε μια χώρα που μαστίζεται από τη διαφθορά, το έγκλημα και την ανεργία.
Ωστόσο, τα νέα δεν είναι μόνο άσχημα. Το Μεξικό θα εκλέξει την πρώτη του γυναίκα πρόεδρο.
Στη Βρετανία, μετά από 14 χρόνια διακυβέρνησης από τους Τόρις, η νίκη των Εργατικών είναι πιθανή.
Εκείνο όμως που απασχολεί ολόκληρο τον πλανήτη είναι η υποψηφιότητα του Ντόναλντ Τραμπ που υπονομεύει, όπως γράφει ο Economist, την αμερικανική δημοκρατία. Το γεγονός ότι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα θα προτείνει έναν άνθρωπο που προσπάθησε να ανατρέψει τα αποτελέσματα των προηγούμενων προεδρικών εκλογών αμαυρώνει τη δημοκρατίας της Αμερικής.
Οι πιθανότητες μιας δεύτερης θητείας του είναι ανησυχητικά υψηλές. Οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι καταστροφικές για τη δημοκρατία και για τον κόσμο.