Ίσως οι παρακολουθήσεις των κινητών πολιτικών προσώπων να είναι ήσσονος σημασίας θέμα μπροστά στην επερχόμενη κρατικοποίηση-ψηφιοποίηση της ιδιωτικής ζωής, που σημαίνει ότι η επιβολή μιας αυταρχικής εξουσίας γίνεται πανεύκολη υπόθεση. Μήπως τελικά αυτό είναι και το πνεύμα των καιρών;
Γράφει ο Αθανάσιος Παπανδρόπουλος
Αν κρίνω από προσωπική περίπτωση αλλά και από αντίστοιχες περιπτώσεις κάποιων εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων, η επιβολή ενός αυταρχικού καθεστώτος στην Ελλάδα και όχι μόνον, γίνεται μια σχετικά εύκολη και ταχύτατη υπόθεση, με άλλοθι τη φορολογική δικαιοσύνη και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
Στις σημερινές αποκαλούμενες φιλελεύθερες δημοκρατίες, ένας στρατηγός ή μια ομάδα συνταγματαρχών, δεν θα είναι ανάγκη να κατεβάσουν τεθωρακισμένα στους δρόμους για να καταργήσουν τη δημοκρατία. Θα μπορούν πάρα πολύ εύκολα να το κάνουν με κατάσχεση όλων των τραπεζικών λογαριασμών των πολιτών, πατώντας στην ουσία ένα κουμπί.
Ήδη, στη σημερινή Ελλάδα αυτό συμβαίνει σε ένα εκατομμύριο Έλληνες, οι τραπεζικοί λογαριασμοί των οποίων κατασχέθηκαν χωρίς καμίαν απολύτως ειδοποίηση και όποια ποσά πηγαίνουν στους λογαριασμούς τους ναι μεν κατάσχονται, αλλά είναι άγνωστο πότε και με ποια κριτήρια αφαιρούνται από το χρέος τους προς το δημόσιο!
Αν κάποιοι αμφιβάλλουν για τα όσα υποστηρίζω μπορώ να αποδείξω του λόγου μου το ασφαλές με ακλόνητα στοιχεία.
Σήμερα, οι δυνατότητες που έχει η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) να μπλοκάρει τραπεζικούς λογαριασμούς και να κάνει κατασχέσεις, εμπλουτίζεται με νέο οπλοστάσιο, το οποίο είναι βούτυρο στη φρυγανιά οποιωνδήποτε νέων «σωτήρων» της χώρας. Αυτή τη φορά δε, το οπλοστάσιο έχει και διεθνές πρόσημο.
Έτσι, το περίφημο πρόγραμμα «eispraxis» είναι:
«....Ηλεκτρονικό «μάτι» που θα παρακολουθεί τo «προφίλ» κάθε οφειλέτη της Εφορίας, θα «βλέπει» την περιουσιακή του κατάσταση και θα ανταλλάσσει στοιχεία και πληροφορίες με κράτη - μέλη της Ε.Ε. αλλά και με το Κτηματολόγιο και το ΓΕΜΗ.
Την ίδια ώρα, έχει εκπονηθεί ένα σύστημα που θα επιτρέπει την αυτόματη είσπραξη των χρεών, ενώ ενεργοποιούνται νέοι μέθοδοι και τεχνολογία στο πλαίσιο της αναγκαστικής είσπραξης οφειλών (δεσμεύσει, κατασχέσεις πλειστηριασμοί περιουσιακών στοιχείων οφειλετών).
Η ανάπτυξη και λειτουργία ενός Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος για την παρακολούθηση, διαχείριση και αυτοματοποίηση των διαδικασιών ληξιπρόθεσμων οφειλών περιλαμβάνεται στην επικαιροποιημένη Βίβλο Ψηφιακού Μετασχηματισμού 2020-2025.
Το έργο αφορά την παρακολούθηση ληξιπρόθεσμων οφειλών φυσικών και νομικών προσώπων προς τους δημόσιους φορείς με έμφαση στη φορολογία. Σκοπός του είναι η ελληνική φορολογική και τελωνειακή διοίκηση να αναπτύξει αυτοματοποιημένο μηχανισμό για τη διαχείριση των οφειλών, ώστε να είναι σε θέση να εξασφαλίσει τη βέλτιστη συλλογή αυτών των επιδόσεων.
Το νέο πληροφοριακό σύστημα με την ονομασία «Eispraxis» θα σκιαγραφεί το προφίλ του κάθε οφειλέτη, καθώς θα αντλεί πληροφορίες για τα εισοδήματα και την περιουσιακή του εικόνα από όλα τα πληροφοριακά συστήματα της ΑΜΕ, το Taxis, το Taxisnet, το Icisnet, το Elenxis, καθώς και από τρίτους (Κτηματολόγιο, ΓΕΜΗ).
Για κάθε οφειλή θα δημιουργείται ηλεκτρονικός φάκελος ο οποίος θα ενημερώνεται σε πραγματικό χρόνο για τις ενέργειες και τα μέτρα που έχουν ληφθεί. Παράλληλα θα «παρακολουθούνται» όλοι όσοι εμπλέκονται σε κάθε υπόθεση οφειλής, όπως οφειλέτες, συνυπόχρεοι, εγγυητές, νόμιμοι εκπρόσωποι (με αποτύπωση της περιόδου εκπροσώπησης), συσχετιζόμενες Επιχειρήσεις (Όμιλοι, Απορροφήσεις, Συγχωνεύσεις). Επίσης, θα «τρέξει» ένα νέο αυτοματοποιημένο σύστημα ενημέρωσης οφειλετών για την τήρηση των ρυθμίσεων τους.
Από αυτά που προηγούνται, δεν χωρά πλέον καμία αμφιβολία ότι στο όνομα της αύξησης των δημοσίων εσόδων, το κράτος γίνεται πλέον σημαντικό μέρος της ιδιωτικής ζωής του πολίτη, ο οποίος επιπλέον δεν θα έχει να κάμει με ανθρώπους αλλά με αλγόριθμους.
Έχουμε έτσι μια μερική κρατικοποίηση της ιδιωτικής ζωής και κρατική συνδιαχείριση της ιδιωτικής οικονομίας, η οποία τις καλές προθέσεις αυτών που την επινόησαν θα μπορούσε εν ριπή οφθαλμού να τις μετατρέψει σε πραγματικό εφιάλτη για εκατομμύρια πολίτες. Πιθανότατα δε, αυτός είναι και ο λόγος που κάποιοι επίδοξοι σταλινίσκοι και χιτλερίσκοι τρίβουν τα χέρια τους.
Κατά τα λοιπά, διεθνώς το οικονομικό έγκλημα γνωρίζει τις καλύτερες ημέρες του και στον αναπτυγμένο κόσμο η τυφλή βία γίνεται μέρος της καθημερινής ζωής... στο όνομα της προόδου! Και μη χειρότερα.
Κράτος θλίψης - Σχεδόν Ουγκάντα
I. Η διάταξη του άρθρ. 20 § 2 του Συντάγματος είναι σαφής. Απαγορεύεται οιοδήποτε διοικητικό μέτρο εναντίον του πολίτη. Αυτό εάν ο πολίτης δεν έχει προηγουμένως κληθεί από την διοίκηση να εκφέρει την άποψή του. (Δικαίωμα Προηγούμενης Ακρόασης).
II. Αποφάσισα να πουλήσω οικόπεδο μου στην Αίγινα. Μάζεψα ό,τι δικαιολογητικά με αφορούσαν. Εν τέλει, όμως, μου ανακοινώθηκε ότι στερούμαι φορολογικής ενημερότητας. Αυτό διότι το Ίδρυμα Ιστορίας του Ελ. Βενιζέλου όπου είμαι ο Πρόεδρος έχει οφειλές. Είναι ρυθμισμένες μεν. Ζητείται, όμως, και η εξόφλησή τους (!!!).
ΙΙΙ. Το διοικητικό μέτρο της στέρησης ενημερότητας μου λήφθηκε χωρίς προηγούμενη κλήση μου. Απέναντί μου είναι άκυρο. Ο νόμος (ν. 4174/13 άρθρ. 1 εδαφ. γ) είναι σαφής. Για τις οφειλές του νομικού προσώπου ευθύνεται (και) ο εκπρόσωπος εάν …«…δεν καταβλήθηκαν (-) από υ π α ι τ ι ό τ η τ α τ ο υ ε κ π ρ ο σ ώ π ο υ …»… Η υπαιτιότητα αυτή αποτελεί προϋπόθεση για την στέρηση της ενημερότητας (!!!).
Κατά συνέπεια των άνω το μέτρο είναι απολύτως π α ρ ά ν ο μ ο.
● Η αυθαιρεσία είναι κραυγαλέα. Αναγκάζεται ο πολίτης να υποκύψει σ’ Εκβιασμό: πληρωμής μη ληξιπροθέσμων οφειλών. H νομιμότης ξευτιλίζεται.
Αποτελούμε κράτος θλίψης. Σπεύδουμε ολοταχώς σ’ επίπεδο Ουγκάντας (!!!).
Γ. Κ. Στεφανάκης